دیدگاه اعضای هیات علمی در خصوص بعضی از شاخص های آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (۱۳۸۰)

● سابقه و هدف:
با توجه به اینکه در شرایط زندگی امروز، نیازهای جامعه در حال تغییر دایمی هستند، چنین توصیه شده که ما نیز می‌بایست در آموزش خود تغییر ایجاد کنیم. نظر به اینکه استفاده از تجربیات مدرسان می‌تواند نقش مهمی در این خصوص داشته باشد و با توجه به کمبود اطلاعات در این زمینه، مطالعه حاضر به منظور تعیین دیدگاه اعضای هیات علمی در مورد بعضی از شاخص‌های آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال ۱۳۸۰ صورت گرفته است.
● مواد و روش‌ها:
در این مطالعه توصیفی - تحلیلی از پرسشنامه‌ای مشتمل بر دو قسمت (مشخصات دموگرافیک اعضای هیات علمی و نظرهای آنان در خصوص شاخص‌های آموزشی) استفاده گردید . برای تعیین روایی از روایی محتوا و برای تعیین پایایی ابزار از یک مطالعه مقدماتی و تعیین آلفای کرانباخ استفاده شد که ضریب همبستگی ۷/۰ را نشان داد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار تحلیلی (ضریب همبستگی و آزمون کای دو) استفاده شد.
● یافته‌ها:
از مجموعه اعضای هیات علمی شاغل در دانشگاه، ۱۵۷ نفر پرسشنامه را تکمیل نمودند. ۶۹ درصد آنان مرد، محل اشتغال ۴/۷۴ درصد در دانشکده پزشکی، ۷/۹۰ درصد در کارگاه‌های روش تدریس شرکت کرده بودند و ۹/۶۶ درصد، کارگاه‌ها را بانیازهای آموزشی مدرسان مناسب ‌دانستند. همچنین‌ عمدتا گذراندن ‌دوره یا واحد خاصی را در خصوص روش تدریس برای مدرس الزامی (۹/۸۷) و زمان مناسب آن را قبل از شروع به کار دانسته اند. مهم‌ترین مشکلات آموزشی را عدم ‌توجه مسوولین به مشکلات‌آموزشی (۳/۵۰%)، عدم‌ هماهنگی رشته‌های آموزشی با نیاز جامعه (۵۴%)، عدم تناسب تعداد دانشجویان با امکانات، فضای آموزشی و نیروی‌انسانی (۳/۵۰%) و همچنین نامناسب بودن گزینش دانشجو (۶/۶۸%) دانستند.
● بحث:
به‌رغم اینکه حدود یک سوم اعضای هیات علمی، کارگاه‌های روش تدریس را مناسب با نیازهای آموزشی خود ندانسته، اما عموما برگزاری کارگاه‌هایی را به‌شکل مداوم و متوالی ضروری دانسته اند. همچنین اعضای هیات علمی میزان توجه مسوولین به مشکلات آموزشی و میزان تناسب تعداد دانشجویان با امکانات و فضای آموزشی و نیروی انسانی را ضعیف ارزیابی نمودند. چنین به نظر می‌ رسد که توجه بیش از پیش مسوولین به کمیت و کیفیت کارگاه‌ها و رفع مشکلات آموزشی دانشگاه قابل تاکید است و استفاده از مشارکت بیشتر اعضای هیات علمی در این خصوص توصیه می‌گردد.

داریوش شکیبایی
شیرین ایران فر
نصرت اله منتظری
منصور رضایی
ناهید یاری

منبع : پایگاه اطلاعات علمی