جامعه آگاه ، معلولان توانا

خنده می بینی ولی از گریه من غافلی
کلبه من از درون ابر است و بیرون آفتاب
قرار است که معلولین بتوانند مستقل باشند و هویت و شخصیت خود را به دیگران اثبات کنند، ولی با کدام امکانات؟ با کدام حمایت ویژه؟ باکدام برنامه؟
در قانون جامعه حمایت از معلولان ، آمده است: سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلا می ایران موظف است حداقل دو ساعت از برنامه های خود را در هر هفته در زمان مناسب به برنامه های سازمان بهزیستی کشور و آشنایی مردم با توانمندی های معلولین اختصاص دهد. معلول در این قانون به افرادی اطلا ق می گردد که به تشخیص کمیسیون پزشکی سازمان بهزیستی بر اثر ضایعه جسمی، ذهنی، روانی یا توام، اختلا ل مستمر در سلا مت وکارایی عمومی وی ایجاد گردد به طوری که موجب کاهش استقلال فرد در زمینه های اجتماعی واقتصادی شود.
افراد معلول هر یک، دارای توانایی ها و محدودیت های خاصی است معلولین بهتر از هر کس دیگری می دانند که قابلیت و ظرفیتشان تا کجاست این عزیزان می دانند مادامی که خود همت نکرده و حرکتی نکنند، جایگاهی نمی یابند با این وجود نیازهایی از قبیل آموزش های علمی و فنی متناسب ، تهیه وسایل بهداشتی و کمکی، تلا ش برای بازپس گیری بخشی از توانایی ها، مشاوره های روانشناسی و تقویت اعتماد به نفس، دسترسی به دارو و درمان و امکانات پزشکی، مناسب سازی ساختمان ها و معابر، مهیا نمودن مکان ها و وسایل ورزشی، بالا بردن سطح آگاهی ها در رابطه با نحوه برخورد با افراد معلول و فرهنگ سازی توسط رسانه ها در مورد شان و منزلت این افراد وبسیاری دیگر عمدتا از عهده و اختیار معلولان خارج است و باید اراده مافوقی برای اعاده نمودن آنها سراغ گرفت.
ضمن آنکه باید برنامه هایی فراگیر، برای خارج کردن معلولین از انزوا و احساس بیهودگی و نزدیک کردن خود و خانواده هایشان به یکدیگر، به وسیله ابزارهایی مانند تشکیل سازمان های مردم نهاد یا از طریق فناوری های نوین ارتباطی وجود داشته باشد تا بلکه خود این افراد پیگیر حقوق خود باشند و از راه همدلی و همدردی با یکدیگر بخشی از آلا م ایشان نیز تسکین یابد. توانبخشی مبتنی بر جامعه، راهبردی برای ارائه خدمات توانبخشی درون جامعه با همکاری اعضای جامعه و خانواده ها است چرا که نکته مهم در توانمند سازی فرد معلول، دادن نقش های مختلف به او در خانواده و جامعه است. معلولیت در واقع در تعامل فرد با جامعه مفهوم پیدا می کند.
برای اینکه چرخه ورود روحی و روانی معلولان به اجتماع و گروه های دوستی با حفظ کرامت انسانی معلول فراهم شود اقداماتی همچون: رشد عاطفی، افزایش خلاقیت، توسعه مهارت های حرکتی و حرفه ای رفع تنش، رهایی از حالا ت خشم، آب درمانی، موسیقی درمانی، تئاتر درمانی، نقاشی، سرود، قصه خوانی، بازی درمانی می تواند اثربخش باشد. توان برنامه ریزی و آموزش ماست که ناتوان است وگرنه اکثر افراد معلول می توانند پس از آموزش لازم، بسیاری از فعالیت های عادی زندگی را با اندک تفاوت یا آهسته تر از دیگران انجام دهند. آنچه یک معلول نیاز دارد پذیرفتن و باور کردن توانایی های اوست نه غصه خوردن برای ناتوانی وی. در شهر بدون مانع، برنامه ریزی برای فردای معلولین در حال انجام است. همه امکانات به تساوی و عدالت بین همه تقسیم شده است. جامعه با آموزش اثربخش، پیام آور محیط سالم برای زندگی است. مساوی سازی فرصت ها و توجه به حقوق انسانی، مشخصه جامعه آگاه و معلولان تواناست. در واقع هر چه فرد معلول از خودباوری و عزت نفس بالا تری برخوردار باشد از موقعیت و عزت نفس بالا تری برخوردار بوده واز آسیب های روانی اجتماعی نیز مصون خواهد ماند و زندگی برایش سبز خواهد ماند. در جامعه آگاه مطالعه در وضع و حال معلولین مطالعه تفاوت هاست، مطالعه شباهت هاست. تفاوت ها در تفکر، دیدن، شنیدن، تکلم، اجتماعی شدن یا حرکت کردن و شباهت ها در خصوصیت ها و نیازها و شیوه های یادگیری راه رهایی از هر گرفتاری با برنامه ریزی و تقویت اراده میسر است. برنامه ریزی عملی جامعه و تقویت اراده معلول تابلویی است از افق دور، که روشن و باز است.

نویسنده : حسن عبداللهی

منبع : روزنامه مردم سالاری