هجوم زنبورهای عسل‌ - The Swarm

سال تولید : ۱۹۷۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : برادران وارنر
کارگردان : اروین آلن
فیلمنامه‌نویس : استرلینگ سیلی‌فانت، برمبنای رمانی نوشته آرتور هرزوگ.
فیلمبردار : فرد کوئن کمپ.
آهنگساز(موسیقی متن) : جری گُلداسمیت.
هنرپیشگان : مایکل کین، کاترین راس، ریچارد ویدمارک، ریچارد چمبرلین، آلیویا دِ هاویلند، بن جانسن، لی گرانت، خوزه فرر، پتی دوک آستین، اسلیم پیکنز، برادفورد دیلمن، فرد مک‌مورای، هنری فاندا، کامرون میچل و مورگان پل.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۶ دقیقه.


گروهی از زنبورهای قاتل آمریکائی، به یک پایگاه موشکی در تکزاس نفوذ می‌کنند و چندین نفر را می‌کشند. «ژنرال اسلیتر» (ویدمارک) به پایگاه حمله می‌کند. در این بین وقتی سروکله حشره‌شناسی به‌نام «برادکرین» (کین) (که زنبورها را تعقیب کرده) پیدا می‌شود و او را به اتهام خرابکاری دستگیر می‌کنند. اما پس از تأئید مدارکش از سوی واشینگتن، او نیز در عملیات شرکت می‌کند و دانشمندان دیگری از جمله استادش، «دکتر کِریم» (فاندا) و «دکتر هوبارد» (چمبرلین) را هم دعوت می‌کند. زنبورها به زوجی حمله می‌کنند و پس از بازگشت به شهر، پسر جوان آنان با دو تن از دوستانش با آتش به زنبورها حمله می‌کند. این کار باعث می‌شود تا زنبورها به شهر حمله کنند و ده‌ها نفر را بکشند؛ ار جمله تعدادی از دانش‌آموزان مدرسه محلی که مدیره‌شان، «مارین شوستر» (دِ هاویلند) در پی جلب نظر «کلارنس» (مک‌مورای)، شهردار شهر و «فلیکس» (جانسن)، یک مهندس باز نشسته است. شهر تخلیه می‌شود اما زنبورها به قطاری که برای نجات مردم آمده حمله می‌کنند و بسیاری از جمله «مارین»، «فلیکس» و «کلارنس» کشته می‌شوند. به‌زودی «کریم» نیز زندگی‌اش را بر سر آزمایش نوعی پادزهر از دست می‌دهد. «هوبارد» در بازدید از یک کارخانه اتمی، بیهوده تلاش می‌کند تا مدیر آنجا «دکتر اندروز» (فرر) را به بستن کارخانه، پیش از رسیدن زنبورها متقاعد کند. تا اینکه «اسلیتر» در جریان حمله کشته می‌شود، اما «کرین» به موقع می‌فهمد که سیستم هشدار دهنده پایگاه موشکی، امواج صوتی‌ای مشابه امواج صوتی زنبورها برای جفت‌یابی دارد. حالا زنبورها به دام می‌افتند و بعدتر با موفقیت سوزانده می‌شوند.
* اثری در ژانر سینمای فاجعه که مجموعه‌ای از ستارگان معروف در جلوه‌های ویژه (کار هوارد جنسن) را به نمایش می‌گذارد. اما ساختارش چندان منسجم نیست و در ترسیم شرایط انسان هم چندان راه به جائی نمی‌برد. در فیلم نوعی تعارض و کشمکش میان ذهنیت علمی و نظامی دیده می‌شود. اما گره‌های کوری در طرح داستانی فیلم وجود دارد و چند تن از ستارگان، صرفاً نقش‌هائی چند دقیقه‌ای و نامربوط دارند. میان بازیگران ویدمارک در نقش ژنرال سرسخت، تنها شخصیت پذیرفتنی است.