جذب آماتورها، دفع حرفه‌ای‌ها

سری Need For Speed از قدیمی‌ترین سری‌های مسابقه اتومبیل‌رانی است که همواره با انتشار نسخه‌های جدید خود بازیگران را تشنه سرعت و هیجان هرچه بیشتر می‌کرد. اما این یکه‌تازی برای Need For Speed پس از مدتی به پایان رسید و شرکت‌های دیگری گام در عرصه انتشار بازی‌های Racing گذاشتند و همین امر توقع بازیگران را از این سری محبوب و پرسابقه بالا برد.
سبک سری Need For Speed از نسخه UnderGround به بعد تغییری اساسی یافت، چنانکه بازیگر باید از ماشین‌های لوکس و رویایی دل می‌‌کند و پا به عرصه مسابقات خیابانی زیرزمینی می‌گذاشت. این روند تا نسخه پرو استریت ادامه داشت و پس از یک وقفه، شرکت EA بار دیگر طرفداران بازی را با عرضه NFS: UnderCover ، وارد عرصه مسابقات غیرقانونی و خیابانی کرد.
گیم‌پلی بازی به طرز محسوسی غیرطبیعی و کارتونی به نظر می‌رسد و فرمان ماشین در این بازی کم‌انعطاف و قابل کنترل برای هر بازیگر مبتدی است. قابل کنترل بودن فرمان به گونه‌ای است که ماشین شما حتی در بالاترین سرعت هرگز از مسیر اصلی به علت گرداندن اشتباه فرمان به مسیرهای چپ و راست منحرف نخواهد شد. این مسئله باعث می‌شود در همان ابتدای بازی بازیگران مبتدی جذب این بازی و کسانی که سابقه بیشتری دارند تا حدود زیادی ناامید شوند.
ایراد بزرگی که در فیزیک بازی مشاهده می‌شود این است که در طول هر مسابقه، مسیرهای اصلی به وسیله بلوک‌های زرد رنگ مشخص شده‌اند و با توجه به زرد بودن رنگ زمینه محیط بازی کاربر در تشخیص مسیر مسابقه در بعضی قسمت‌های خاص دچار مشکل خواهد شد.
چشم امید بازیگران پس از مشاهده کمبودهای گیم‌پلی به حالت Open World بازی است که می‌توانست پس از نسخه محدود ProStreet، آن‌ها را به طور قابل ملاحظه‌ای به خود جذب کند. هما‌ن‌طور که از فعل "می‌توانست" برداشت می‌شود، حالت Open World تقریبا بی‌هدف و خسته‌کننده است. در Open World این بازی دو اشکال چشمگیر مشاهده می‌شود که یکی از آن‌ها خلوت، ساکن و مرده بودن محیط شهری است. به طوری که هیچ‌گونه فعل و انفعالی در شهر رخ نمی‌دهد که بتواند بازیگر را راضی کند که مردم زیادی در این شهر زندگی، کار و رفت و آمد می‌کنند. اساسی‌ترین مشکل حالت Open World این است که شما نمی‌توانید با ماشین به نقطه برگزاری مسابقه‌ و به گاراژ خود بروید. شاید با توجه به این دو مسئله هر بازیگری که نسخه‌های پیشین را تجربه کرده باشد از خود بپرسد پس هدف قرار دادن حالت Open World در بازی چیست؟
هر بازیگری، هرچند هم که طرفدار پر و پا قرص این سری باشد، با دیدن این همه عوامل ناامیدکننده از این نسخه مایوس می‌شود اما پس از گذراندن مدتی طولانی از بازی، شاهد تغییراتی امیدوارکننده و هیجان‌بخش خواهد بود. اتفاقات جالب در بازی با ورود بازیگر به گاراژ آغاز می‌شود. پس از ورود به گاراژ چهار قسمت مجزا پیش روی شما قرار می‌گیرد که عبارت است از: گاراژ شخصی، فروشگاه ماشین، فروشگاه تغییرات ظاهری و همچنین فروشگاه تغییرات موتوری.
بدون شک از جذاب‌ترین قسمت‌ها، فروشگاه خودرو است. در NFS: UnderCover شاهد ماشین‌های جدیدی خواهید بود که تاکنون مسابقات خیابانی کمی را با آن‌ها تجربه کرده‌اید. این فروشگاه به سه بخش آمریکا، اروپا و ژاپن دسته‌بندی می‌شوند که در هر بخش می‌توانید ماشین‌های ساخت همان منطقه را بیابید.
مورد جذابی که پس از ورود به گاراژ با آن مواجه می‌شوید، فروشگاه متنوع و متحول شده تغییرات ظاهری است که این فروشگاه نیز به سه بخش: رنگ، Vinyl و AfterMarket تقسیم می‌شود. در بخش رنگ شاهد ۷ دسته مختلف از رنگ خواهید بود که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارد. برای مثال، شما علاوه بر دسته رنگ‌های متالیک، با دسته‌هایی مانند مات، کرومیک (رنگ دانه‌ای)، قوس و قزحی، آبگینه و... نیز روبه‌رو می‌شوید و انتخاب از بین این همه رنگ برای شما اندکی دشوار می‌شود.
هنگامی که به بخشVinyl ها نگاه کنید شاهد تنوع و فراوانی زیادی خواهید بود. شکل‌هایی که شما می‌توانید روی خودرویتان داشته باشید از بی‌رنگ تا رنگ‌دار و از پرچم کشورها، لوگو شرکت‌ها تا شماره‌ها و اشکال خاص را شامل می‌شود.
بخش AfterMarket نیز تغییرات آشنای روی بدنه ماشین را با کمی تنوع و تفاوت بیشتر در اختیار شما قرار می‌دهد. هر قسمتی را که برای نصب روی ماشینتان انتخاب کنید، می‌توانید تنظیماتی را روی آن داشته باشید. برای مثال، هنگامی که یک رینگ را برای لاستیک‌ها انتخاب می‌کنید، می‌توانید میزان برآمدگی یا فرورفتگی، بزرگ یا کوچکی و حتی پهن یا باریک بودن لاستیک ماشین را نیز تنظیم کنید.
در قسمت تغییرات موتوری مسئله مهمی وجود دارد که پس از کمی پیشرفت در بازی توجه شما را جلب خواهد کرد. شما برای هر ماشین و هر قسمت از موتور، سه مرحله آپگرید پیش رو دارید که تقویت‌های روی یک ماشین فقط مربوط به خود آن ماشین است و روی هیچ‌کدام دیگر قرار نمی‌گیرد. اما مشکل این‌جاست که مرحله‌های دوم و سوم برای هر ماشین کمی دیرتر از حد معقول قابل دسترس می‌شوند. به طوری که ممکن است در حالی که شما یک ماشین بهتر خریده‌اید مرحله‌های دوم یا سوم برای ماشین قبلی قابل دسترس نشده باشد که به نظر هیچ دلیل منطقی برای تلاش بیشتر و تقویت کردن یک ماشین قدیمی، در حالی که یکی جدیدتر دارید، وجود ندارد.
اگر نتوانستید موتور ماشین خود را تقویت کنید، نگران نباشید زیرا هیچ‌گونه مشکلی برای برد در مسابقات نخواهید داشت. NFS: UC یک بازی آسان و راحت است که این موضوع روی هیجان بازی نیز تاثیر می‌گذارد. در روند بازی نیز فقط در بخش داستانی و آن هم گاهی اوقات به چالش خواهید افتاد.
پس از خارج شدن از بحث مفصل گیم‌پلی، داستان این بازی به نظر ما خواهد آمد زیرا در پیش‌نمایش‌های این بازی، مانور زیادی روی داستان و میان پرده‌های جالب آن شده بود. شما در NFS: UC به عنوان یک عامل پلیس هستید و پس از رسیدن به اندکی شهرت، وارد باندی از رانندگان خلاف‌کار می‌شوید که این باند به کارهایی مانند دزدیدن ماشین می‌پردازند. افسر هدایت‌کننده شما یک زن است که در طول بازی و در میان‌پرده‌های زیادی او را خواهید دید. میان‌پرده‌های این نسخه به طور کامل سینمایی است و با بازیگران حقیقی اجرا می‌شود. در خصوص مدل‌سازی ماشین‌ها نیز اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد و عده‌ای آن را عالی و عده دیگر کارتونی می‌خوانند.
اگر این دو مشکل و چند باگ گرافیکی دیگر را کنار بگذاریم، به طور کلی گرافیک بازی شباهت زیادی به نسخه Most Wanted دارد و شاید به سختی بتوان گفت کمی شفاف‌تر است.
صداگذاری بازی از قوی‌ترین قسمت‌های آن به شمار می‌رود که به‌‌رغم داشتن مشکلاتی کوچک، عالی کار شده است. افکت‌های صدای موتور، صدای برخورد و جزئیات دقیق کار شده و پس از هر برخورد صدای خرد شدن شیشه‌ها در زیر چرخ ماشین قابل شنیدن است. موسیقی‌های انتخاب شده برای بازی مناسب و هیجان‌آور هستند که البته استثناهایی نیز در آن‌ها وجود دارد. نکته منفی در خصوص صداگذاری این بازی، تکراری شدن موسیقی‌های متن به ویژه هنگام مسابقات طولانی‌تر است که اعصاب و روان بازیگر را به هم می‌ریزد.
قضاوت در خصوص چنین بازی با وجود این همه نکته مثبت و منفی، سخت به نظر می‌رسد اما هر بازیگر می‌تواند با توجه به سلیقه و تمرکز خود روی فاکتورهای مختلف یک بازی، از آن تعریف یا بدگویی کند. به طور کلی بازی از گیم‌پلی و گرافیک در آن حدی که انتظار می‌رفت برخوردار نیست. داستان زیبا و میان‌‌پرده‌های جذاب و تنوع زیاد در ماشین‌ها و حالت‌های بازی، کمبودها را تا حدودی جبران می‌کند و بازیگر را از بازی راضی نگه می‌دارد.

منبع : هفته‌نامه بزرگراه فناوری