راب روی - Rob Roy

سال تولید : ۱۹۹۵
کشور تولیدکننده : اسکاتلند و آمریکا
محصول : پیتر برون و ریچارد جکسن
کارگردان : مایکل کاتن جونز
فیلمنامه‌نویس : آلن شارپ
فیلمبردار : کارل والتر لیندن لاب.
آهنگساز(موسیقی متن) : کارتر برول
هنرپیشگان : لیام نیسن، جسیکا لانگ، جان هرت، تیم رات، اریک استولتس، اندرو کایر، برایان کاکس و گیلبرت مارتین.
نوع فیلم : رنگی.
صدا : ۱۳۹ دقیقه.


سال ۱۷۱۳. اسکاتلند توسط یک فرماندار کل به نام "جان گراهام" (هرت) اداره می‌شود تو او فرمانده‌ای به نام "آرچیبالد کانینگهام" (رات) دارد که مردی حیله‌گر، زن باره و شمشیرزنی ماهر است. اما خود اسکاتلندی‌ها از "آرگایل" (کایر) اسکاتلندی، فرمان می‌برند. رهبر کوهپایه‌نشینان تحت‌الحمایه "آرگایل"، "رابرت روی مک‌گرگور" (نیسن) ملقب به "راب روی" از "گراهام" تقاضای هزار پاوند وام می‌کند. نماینده او "مک‌دانلد" (استولتس) پول را تحویل می‌گیرد اما "کانینگهام" او را تعقیب می‌کند، می‌کشد و پول‌ها را برمی‌گرداند. "راب روی" به گلایه نزد "'گراهام" می‌رود و از او می‌خواهد که مسبب را دستگیر کند اما "'گراهام" او را مقصر می‌داند و وقتی "راب روی" توهین‌کنان از نزد او می‌رود، به "کانینگهام" دستور تعقیبش را می‌دهد. افراد "کانینگهام" خانه "روی" را به آتش می‌کشند و خود او به همسر "روی"، "مری" (لانگ) هتک حرمت می‌کند. سپس کل منطقه را به آتش می‌کشند و چند نفر را به قتل می‌رسانند. "مری" از ترس خشم "راب روی" ماجرای آزار "کانینگهام" را نمی‌گوید و در حالی که باردار است، ناگزیر به ترک خانه می‌شود. وقتی برادر "روی" به روی افراد "کانینگهام" اسلحه می‌کشد، او را می‌کشند و خود "راب روی" اسیر می‌شود. اما به حیله می‌گریزد، پنهان می‌شود و وقتی همسرش از سر انتقام، کارگزار "کانینگهام" را می‌کشد، به دادخواهی نزد "آرگایل" می‌رود. "آرگایل" و "گراهام" قرار نبردی تن به تن بین "راب روی" و "کانینگهام" را می‌‌گذارند. "روی" که ماجرای همسرش را فهمیده در نبردی تن به تن "کانینگهام" را می‌کشد.
٭ با اقتباس آشکاری از قصه زیبا و شیرین رابین هود ("جان گراهام" به جای "لرد جان" ـ "آرچیبالد کانینگهام" به جای "داروغه ناتینگهام" ـ "راب روی" به جای "رابین هود" و "مری" به جای "ماریان" و... بسیاری تشابه‌های عمومی آشکار دیگر)، کاتن جونز کارگردان انگلیسی الاصل که چند فیلم ناموفق در کارنامه‌اش دارد، کاملاً آگاهانه می‌کوشد تا به جای پناه بردن به شیرینی و جذابیت‌های معمول و متعارف رابین هود، وجوه جذاب و شیرین افسلانه‌ای آن را حذف کند، و به آن وجهی واقعی نما، اندکی اجتماعی‌تر و کاملاً غیر قهرمانانه بدهد. بنابراین "راب روی" او (درست برعکس "رابین هود") یک کوهپایه‌نشین معمولی است، غیر اشراف‌زاده‌ای که وجه زندگی سخت افرادش را می‌داند، قهرمان نیست، بلکه موجودی لطمه خورده و شوهری غیرتی است که دست تظلم دراز می‌کند و شجاعت خاصی ندارد (در صحنه شمشیربازی آخر این کاملاً آشکار است). پس می‌کوشد تا فیلم را به نمایش بخشی از تاریخ مردمی اسکاتلند بدل کند و به آن شکل واقعیت بدهد و در این کار چندان هم ناموفق نیست. بنابراین بر وجه مردمی، در مقابل اشرافیت غاصب، تأکید می‌کند و بر وجه اجتماعی قصه رابین هود انگشت می‌گذارد. مشکل از آن‌جاست که فیلم متعارف و بسیار عام و کلیشه‌ای می‌ماند و فضای حماسی باوراندن این افسانه تاریخی مردمی زیر اغراق کودکانه‌ای از خصوصیات باسمه‌ای شخصیت‌ها گم می‌شود. باقی می‌ماند موسیقی درخشان برول، با استفاده از سازها، مایه‌های اصلی و نواهای بومی اسکاتلند (یا ایرلند) که درخشان و گوش‌نواز و شنیدنی است.