هفته دولت و نیازهای صنایع‌دستی

امروز در آستانه‌ای نظاره‌گر تحولات هستیم که در اغلب برنامه‌ریزی‌ها حرف‌های بسیار جدی برای گفتن داریم. درست می‌گویند که صنایع‌دستی کیسه فرو بسته‌ای است لبریز از کلمات!امروز تمامی دولتمردان، در هفته‌ای که به نام آنان رقم خورده، با تأکید بر نقش و اهمیت صنایع‌دستی و هنرهای سنتی در ارتقاء اقتصاد کشور، خوب می‌دانند که در صورت رونق این حوزه شاهد چه تحولات شگرفی خواهند بود. چه، تنها در قالب واژه تأثیرگذار صنایع‌دستی است که می‌توان زنجیر گسسته معنویت و ارتباط با گذشتگان را دوباره به هم اتصال داد و به طرزی شایسته در تمامی رشته‌هایش سرمایه‌گذاری کرد تا به عنوان موتور محرک اقتصاد خودنمایی کند. مگر نه اینکه صنایع‌دستی دنباله سیر فکری گذشتگان است و نقش مهمی در تحکیم روابط اجتماعی و تفکر جمعی و انسجام ملی دارد؟وقتی فعالان رشته‌های این حوزه فقط با دست و ذهن خلاقشان می‌توانند نقش بر نقش تاریخ ایران زنند و بر غنای آن بیافزایند، دیگر معنایی ندارد که همواره در حاشیه بمانند و از کاستی‌های معیشتی‌شان سخن بگویند.
در هفته دولت تمامی صنعتگران و دست‌اندرکاران این حوزه توجه جدی مسئولان دولتی را می‌طلبند.نیم‌نگاهی به نامگذاری این هفته کافی است تا نام صنایع‌دستی را در ۷ روز آن نمایان ساخت. چرا که هدف دست‌اندرکاران این حوزه چیزی جز تحول‌خواهی، ایجاد اشتغال، نشاط خدمتگزاری، جوانگرایی، دانایی محوری و پیشرفت و سلامت اجتماعی، عدالت‌گستری و سرانجام اتحاد ملی و انسجام اسلامی نیست.تمام تولیدات این حوزه به مقامات تأکید می‌کند که هنر میانه‌ای با حافظه کوتاه مدت شفاهی ندارد و برای همیشه در تاریخ جاودان خواهد ماند.پس همه موظفیم برای حفظ اصالت‌هایمان نسل جوان را به فراگیری و ترویج رشته‌های متنوع و اصیل تشویق کنیم، چرا که با این کار به نوعی نماد هنر و فرهنگ قومی‌مان را در دنیا به رخ خواهیم کشاند.
در هفته دولتی که نام خدمتگزار بر خود نهاده دیگر جایز نیست تولیدی هنرمندان به احتضار بیافتد و کالاهای کم ارزش چینی رقیب تولیدات اصیل چند هزارساله سرزمینی شود که موجب افتخار و سربلندی موزه‌های مطرح دنیاست.این روزها همه می‌دانند که انتظار مسئولان از معاونت صنایع‌دستی و هنرهای سنتی ارتقاء یافته و نگاه آنان مبتنی بر فرهنگ و میراث کشور است. پس وقتی پیشینیان ما نه از روی تفنن، بلکه متناسب با نیازشان ابزار و لوازم زندگی می‌ساختند و این صنعت را با زیبایی هنر خویش درمی‌آمیختند و صنایع‌دستی را به عنوان یک شاخصه هویت ملی خلق می‌کردند، بی‌انصافی است که هنرشان به عنوان اسباب مهجور خانه‌های ایرانی تلقی شود.
دست اندکاران این حوزه قصد دارند با روشن ساختن نقش صنایع‌دستی در مسائل مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور و با پرداختن به دو بعد اقتصاد و فرهنگ صنایع‌دستی، ضمن جلوگیری از اشاعه فرهنگ غرب با اتکا به سلایق و پویایی اندیشه، تفکر و خلاقیت ایرانی، همگانی‌شدن مصرف کالای صنایع‌دستی ایران را به ارمغان بیاورند و موجبات اشتغال چشمگیر نسل جوان را مهیا کنند.وجود رقبای جهانی صنایع‌دستی که موجب تسخیر بازارهای جهانی با الگوگیری و اقتباس از طرح‌های بدیع ایرانی به تولید آثار مشابه صنایع‌دستی ایران پرداخته‌اند، از دیگر واقعیت‌های تلخی است که حمایت جدی دولتمردان را می طلبد.
زیرا وقتی می‌دانیم که می‌توان با بهره‌مندی از ویژگی‌های خاص این هنر – صنعت در بحث صادرات جهانی جایگاه نخست را به خود اختصاص دهیم دیگر نباید از حمایت فعالانش دریغ داشته باشیم.اظهارات مثبت دولتمردان نشانگر این است که دولت یقین دارد صنایع‌دستی باید رشد کند، پس ما نیز با توجه ویژه به این حوزه نه تنها به دلیل اهمیت درآمد اقتصادی بلکه به لحاظ حفظ ارزش‌ها، اصالت‌ها و خاستگاه فرهنگی و هنری ایران زمین، نقش آن را برجسته‌تر خواهیم ساخت زیرا خود باوری ماست که می‌تواند آغاز کمالمان باشد چنانکه صنایع‌دستی ایران با وجود شتاب گسترده صنعت و فناوری مدرن هنوز قلب تپنده فرهنگ و هنر کشور محسوب می‌شود.

حسین هاتفی‌فارمد

منبع : روزنامه تفاهم