بهشتی‌ها!!

بهشتی فقط یک نام نیست که هر سال در هفتم تیر از او تجلیل کنیم و او را بستاییم، بلکه یک فرهنگ و قاموس است. فرهنگی که در لحظه، لحظه سرافرازی این ملت نقش دارد و در صحنه، صحنه این انقلاب حضوری برجسته دارد.
و مکتب بهشتی چون خونی تازه و جوشان در شریانهای پیکره حیات معنوی این نهضت حسینی، جاری است ......امّا در زمان حیات نورانی‌اش او را با گوجه می‌زدند و بدترین تهمت‌ها را علیه او روانه می‌کردند !
اصلاً چرا باید همیشه همه، مثل همه بنویسند؟چه کسی این کلیشه بی‌تأثیر را ساخت که سه دهه است در هر مناسبتی فقط از سجایا و اخلاقیات هر از دست رفته ای باید گفت؟ و کجاست تأثیر این قدردانی ها؟و کو عبرت اندوزی از این رویدادها؟
می‌گفتم، از او با تخم مرغ و گوجه گندیده استقبال می کردند خودم دیدم، در کشور خودمان، نه در خارج!
خرده نگیرید، بگذارید آنها که نبوده‌اند و الان می‌بینند که در هفتم تیر چپ و راست از بهشتی می‌گویند و از زمین و آسمان بهشتی می‌بارد، بدانند که نام بهشتی چرا در تاریخ این ملت رنج کشیده باقی است؟ و چرا باید ۷ تیر را بزرگ بشماریم؟ و چرا انقلاب خمینی مدیون شهدای هفتم تیر است؟
بقای بهشتی مدیون مظلومیت اوست. همان مظلومیت که خمینی کبیر درباره‌اش قریب به مضمون فرمود: «چیزی که شهادت شهید بهشتی در برابر آن ناچیز است مظلومیت اوست»
آری مظلومیت.
همان راز حرارت سرد ناشدنی شهادت حضرت حسین ابن علی(ع) که محمد (ص) در باره آن فرمود: «ان لقتل الحسین(ع) حرارة فی قلوب المؤمنین لاتبرد ابداً.»
همان رمز جاودانگی علی(ع) ،آنگاه که در محراب مسجد کوفه به ضربت شقی ترین منافق تاریخ محاسنش به خون سرش خضاب شد و فریاد برآورد که «فزت و رب الکعبه» حتماً شنیده اید که وقتی خبرش در شهر پیچید که علی را در محراب مسجد به شهادت رسانده اند کسانی گفتند مگر علی(ع) نماز می خواند؟!
و با خود می اندیشم که علی از کدام غصه رها شد که رستگار شد؟... بگذریم
بهشتی از همان طایفه بود از همان قافله که بسوی حرم دوست می تاختند و از دشواری راه و خار مغیلان و ملامت ناکسان باکی نداشتند. گرچه دلشان از تیغ تیز طعنه شرحه شرحه بود.
آن روزها، آن رئیس‌جمهور روسیاه با جذابترین ابزار تبلیغاتی غنیمت آورده از فرنگ، بهشتی و یاران صادقش را چنان در چشم عده کثیری مغضوب کرده بود و به نام دموکراسی و مقابله با انحصارطلبی و دفاع از حقوق مردم، چنان چهره مردمی‌ترین روحانی خدمتگزار مردم را که همه وجودش وقف خدمت مفید، بصیرت آمیز و مدبّرانه به مردم بود مخدوش کرده بود که جز به بهای شهادت عظیم او و یارانش محال بود پرده سیاه تزویر از چهره نفاق دریده شود. در این موضوع فراوان می توان نوشت ولی می دانم که مقالات طولانی خواننده ندارد.
این همه نوشتم تا تلنگری باشد که «بهشتی‌ها» را امروز هم باید دریافت.
خواصّ قوم، چراغ هدایت در دست، بی‌باک از «لومة لائم» نباید بگذارند در ظلمات جهالت و تعصّبات کور منافقین قدیم و جدید، چهره منّور یاران صادق و رفیقان موافق قافله سالار عشق حضرت خمینی کبیر ، مخدوش شود.
و نیاید آن روز که برای روشن شدن راه، یاری دیگر از یاران امام ،چون شمع بسوزد تا چهره واقعی دشمنان انقلاب آسمانی مان بر همگان نمایان شود. خدای را سپاس می گوئیم که کاروان انقلاب حسینی با رهبری الهی برادر و شاگرد خمینی، که او نیز زخم کینه نفاق بر دل و دست دارد بالنده تر از گذشته بسوی نور و رستگاری در حرکت است.
یاد سید و سالار شهیدان انقلاب شهید مظلوم دکتر بهشتی و یاران با وفا و همراهان با صفای او که جانشان را بر سر عهد و پیمانشان با خدای بزرگ نهادند و جاودانه شدند همیشه گرامی باد.
می‌خواستم از تو گویم این بار سرود
دیدم که فراتری از این شعر فرود
خاموش شدم از آنکه جاری می‌شد
از دیده دو رود و بر لبم نیز درود

دکتر علیرضا مخبر دزفولی