سنتز پیش‌داروئی از دوکسوروبیسین به‌عنوان ترکیبی بالقوه مؤثر در درمان سرطان پستان

دوکسوروبیسین یکی از مهمترین داروهای ضد سرطان مورد استفاده در کلینیک می‌باشد که به‌طور وسیعی در درمان انواع سرطان‌ها نظیر لوسمی، لنفوم، تومورهای اطفال نظیر تومور wilm و بسیاری از تومورهای سخت بالغین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دوکسوروبیسین در سال‌های اخیر به‌عنوان مؤثرترین و رایج‌ترین دارو بر علیه سرطان متاستاتیک پستان از نوع +ER به‌کار گرفته شده است. با این وجود عوارض سمی نامطلوب وابسته به دوز این دارو، نظیر اثرات سمی قلبی، تضعیف مغز استخوان، نفروتوکسیسیتی و Extravasations استفاده کلینیکی از این دارو را محدود ساخته است. به‌نظر می‌رسد مهم‌ترین علت آسیب به اندام‌های مختلف بدن به‌خصوص آسیب به قلب که حتی می‌تواند به نارسائی احتقانی قلب منجر شود، تولید رادیکال‌های آزاد اکسیژن در حین متابولیسم این دارو در جدار میتوکندری‌ها و کافی‌نبودن آنزیم‌های خنثی‌کننده این رادیکال‌ها در بافت‌های آسیب‌دیده باشد.
در سال‌های اخیر برای غلبه بر این عوارض و متمرکز ساختن دارو در بافت‌های هدف تلاش‌های مختلفی صورت پذیرفته است، از آن جمله متصل‌ساختن دوکسوروبیسین به هورمون‌های مناسب به‌عنوان حامل بوده است که در واقع این هورمون‌ها به‌عنوان لیگاندهای اختصاصی رسپتورهای موجود در بافت سرطانی محسوب می‌شوند.

حجت صادقی علی‌آبادی
کیانوش درمیانی
عباس جعفریان دهکردی

منبع : مجله دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبريز