۸ اردیبهشت ـ ۲۸ آوریل ـ سرانجام مردی که آرزو داشت ایتالیا را «امپراتوری روم» و «ناسیونال سوسیالیست» کند

۲۸ آوریل سال ۱۹۴۵ پارتیزانهای ایتالیایی و عمدتا كمونیست اجساد بنیتو موسولینی، معشوقه ۳۳ ساله اش كلارتا پتاچی و یازده مرد دیگر را كه در نقطه ای دور دست تیر باران كرده بودند به میلان منتقل و از بالكن یك ساختمان به صورت وارونه آویزان كردند تا مردم تماشا كنند.
این پاتیزانها سه روز پیش از آن، در آخرین روزهای جنگ جهانی دوم موسولینی، معشوقه و سه تن از همكارانش هنگام فرار از ایتالیا دستگیر و اعدام كرده بودند. سایر اجساد متعلق به مقامات سابق دولتی بود.
موسولینی و همراهانش با كاروانی مركب از هشت كامیون نظامی آلمان عازم خروج از ایتالیا بودند و در زیر پتو و پالتوها و لباسهای اضافی سربازان كه از انبار خارج و به آلمان باز گردانده می شدند پنهان شده بودند. پارتیزانها طبق یك روال عادی بار كامیونها را بازرسی می كردند كه رهبر سابق ایتالیا كه مردم او را «دوچه» می نامیدند یافتند. روایت است كه احتمالا نظامیان آلمانی كه مامور خارج ساختن این عده از ایتالیا بودند انان را «لو» داده بودند.
پارتیزانها پس از مختصر پرسش و پاسخ تصمیم به اعدام آنان می گیرند و تصمیم خود رابه اجرا می گذارند. پاره ای از این پارتیزانها بعدا اعتراف كرده اند كه نسبت به اعدام «كلارتا» اكراه داشتند ولی او با اصرار تمام خود را سپر جان موسولینی كرده بود كه راهی جز اعدام همه نبود.
اندكی پس از آویزان كردن اجساد از بالكن، مردمی كه تلاشهای موسولینی را برای پیشرفت ایتالیا به یاد داشتند به محل هجوم بردند و ضمن اعتراض پرخاش آمیز به پارتیزانها و بی وطن خواندن آنان، اجساد را پایین آوردند.
موسولینی كه در دوران حكومت ۲۵ ساله او ایتالیا پیشرفت بسیار كرد و به صورت یك قدرت جهانی در آمد آرزو داشت كه آن را بار دیگر آقای مدیترانه كند و امپراتوری باستانی روم احیاء گردد. توجه ایتالیایی ها به افكار و كارهای او اخیرا افزایش یافته و انتخاب نوه های موسولینی به نمایندگی پارلمان به همین دلیل است.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز