مغرورها در شب سیاه وست فالن

● آلمان‌ها لیاقت تصاحب جام را نداشتند
ایتالیا، در شبی باشکوه چنا سیلی محکمی به ژرمن‌های مغرور زد که تا سالیان سال درد آن را فراموش نخواهند کرد.
آلمان‌ها که به خیال قهرمانی پا به این رقابت‌ها نهادند، از ابتدا با قرعه‌ای آسان مواجه شدند تا با خیالی آسوده خود را در مرحله بعد ببینند. لهستان، کاستاریکا و اکوادور، حریفانی نبودند که بتوانند مشکلی برای ژرمن‌های میزبان ایجاد کنند.
آنها با تکیه بر هواداران خود و کمی هم حق میزبانی قصد داشتند به مراحل بالاتر و چه‌بسا فینال این رقابت‌ها راه یابند. آلمان در اولین دیدار خود در مسابقه مقدماتی کاستاریکا را مقابل خود دید و با نتیجه‌ای پرگل، این تیم نه چندان مطرح را زیر پا له کرد. آلمان بازی افتتاحیه را ۴ بر ۲ به سود خود به پایان رساند تا ضعف خط دفاعی ژرمن‌ها (با ۲ گل خورده) از همان آغاز مسابقات برای تیم‌های دیگر نمایان شود. آلمان در دومین دیدار به مصاف لهستان نه چندان مدعی رفت تیمی که اولین جدال خود را مقابل اکوادور با انگیزه با نتیجه ۲ بر صفر واگذار کرد تا جدال سختی را مقابل آلمان‌ها داشته باشد.
لهستان با توجه به نیاز به پیروزی با استرسی خاص پا به این میدان گذاشت ولی ژرمن‌ها باز هم با خوش‌شانسی و هنر بازیکن خود نویویل در دقیقه ۹۰ به گل برتری دست یافتند تا میزبان با خیالی آسوده از صعود به مرحله بعد، با مصاف اکوادور برود. این تیم خوب آمریکای‌جنوبی هم با شکست دادن کاستاریکا در دومین دیدار، باز خود را برای حضور در مرحله بعد بست تا به جدال با آلمانی‌ برود که عطش زیادی برای پیروزی و حضور در مرحله بعد به‌عنوان تیم اول داشت. اکوادور بدون حضور ۶ بازیکن اصلی خود به مصاف شاگردان کلینزمن بی‌تجربه رفت تا با ارائه یک بازی معمولی و منطقی، خود را در مرحله بعد و حریف انگلستان ببیند.
گویا اکوادوری‌ها می‌دانستند که ژرمن‌ها به هیچ عنوان اجازه هنرنمائی به آنها را برای حضور در دور بعد، به‌عنوان تیم اول نمی‌دادند. از سوی دیگر کلینزمن حتی با وجود صعود به مرحله بعد، قادر به بازی گرفتن از بازیکنان ذخیره خود که زیاد هم از بازیکنان اصلی این تیم کم نداشتند، نبود اولیور کان، بهترین دروازه‌بان سال ۲۰۰۲ و حتی این چند سال اخیر جهان، تنها کسی بود که در آتش کینه و بی‌تجربگی کلینزمن سوخت. مربی جوان ژرمن‌ها حتی حاضر نبود در یک دیدار معمولی که نیازی به پیروزی در آن نداشت، از ”کان“ استفاده کند. دروازه‌بانی که در پاره‌ای از مواقع بهتر از ”لمن“ در مسابقات باشگاهی ظاهر شد.
به هر حال کلینزمن با آن آرزوهای کودکانه‌اش و با آن حرکات خاص، که بیشتر به نمایش‌های ”سیرک“ شبیه بود. در مرحله بعد، سوئد قدرتمند را مقابل خود دید. این بازی هم با توجه به میزبانی ژرمن‌ها و جوی که در ورزشگاه حاکم بود، با نتیجه ۲ بر صفر به نفع ژرمن‌ها مقابل سوئد ۱۰ نفره به پایان رسید تا این تیم در بازی بعد به مصاف آرژانتین مدعی بود.
شاگردان خوزه کلینزمن که جام جهانی را با قدرت بالائی آغاز کردند، با ارائه یک بازی زیبا و منطقی، بارها میزبان را تحت فشار قرار دادند و با جوسازی‌های بسیار، سرانجام بازی را به وقت اضافی و در نهایت به پنالتی کشاندند تا بلکه از این راه خود را به مرحله بعد یعنی نیمه‌نهائی برسانند.
کلینزمن و شاگردان مغرورش سرانجام با شکست آرژانتین در ضربات پنالتی راهی مرحله نیمه‌نهائی شدند تا مقابل ایتالیای دوست‌داشتنی به میدان بروند. آنها به تصور اینکه این‌بار هم به لطف داوران و همچنین شرایط میزبانی راهی فینال خواهند شد، به جدال ایتالیا رفتند. اما لاجوردی‌های خوش‌نقش با ارائه یک بازی زیبا و جذاب نه تنها خود را به مرحله بعد رساندند، بلکه درس خوبی به ژرمن‌های مغرور دادند. آنها به یکباره با هجوم همه‌جانبه به دروازه آلمان‌ها تنها در یک دقیقه میلیون‌ها هوادار آلمانی را غرق در سکوت کردند تا آلمان، تیمی که طرفداران زیادی در جهان ندارد، با جامی که هیچ‌گاه حق تصاحب آن را نداشت وداع کند.
بدون شک لمن و بالاک و سردسته آنها کلینزمن هرگز شب سیاه‌ وست فالن را فراموش نخواهد کرد. جائی‌که حتی در و دیوار آن هم آلمان را لایق حضور در مرحله نهائی نمی‌دانست...

منبع : روزنامه ابرار ورزشی