بیچاره هواداران!

«بیچاره هواداران پرسپولیس، آنها چه گناهی کرده اند که تیمشان بعد از چند سال قهرمان شده و بعد از قهرمانی باید شاهد چنین روزهایی باشند.»
پس از اینکه اعضای جدید هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس معرفی شدند با چند تن از پیشکسوتان این باشگاه تماس گرفتیم، اولین جمله ای که شنیدیم این بود:«بیچاره هواداران». واقعاً بیچاره آنهایی که در سرما و گرما در ورزشگاهها حاضر می شوند و از استقلال و پرسپولیس حمایت می کنند.
هوادار پرسپولیس واقعاً چه گناهی کرده که باید این روزها را ببیند، آنها چند سال خون دل خوردند و زجر کشیدند تا سرانجام تیم محبوبشان در لیگ هفتم حرفه ای قهرمان شد، اما اول افشین قطبی از این تیم رفت. بعد حبیب کاشانی- مدیرعامل توانمند آنها در این چند سال که پس از عابدینی در این باشگاه حضوری موفق داشت- استعفا داد و در پی آن اعضای هیأت مدیره استعفا کردند. تیر آخر هم که گلی بود که به گوشه جمال تمام اتفاقات اخیر، انتخاب اعضای جدید هیأت مدیره باشگاه بود که خیلی ها را تا مرز سکته پیش برد.
واقعاً دوستان چه بلایی سر پرسپولیس می خواهند در بیاورند.
در حالی که تمام تیمها یا تمریناتشان را شروع کرده اند یا در حال تدارک برگزاری اردو و بازیهای دوستانه و جذب بازیکنان مورد نظرشان هستند، اوضاع و احوال تیم قهرمان آدم را به شدت می رنجاند.
سرمربی تیم مشخص نیست، قرارداد بسیاری از بازیکنان تمام شده و از همه جالب تر انتخاب افراد جدید هیأت مدیره است که شوک بزرگی به جامعه مطبوعاتی، رسانه ای و هواداران این تیم وارد کرد و تمام علاقه مندان به ورزش را انگشت به دهان گذاشت.
قطعاً محمد علی آبادی به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی و رئیس مجمع باشگاه پرسپولیس دلش بیشتر از هر کسی باید برای پرسپولیس بسوزد که قطعاً همین طور هم هست، چرا که همانطور که در حال حاضر تیم زیر مجموعه سازمان قهرمان شده و افتخارش برای رئیس مجمع پرسپولیس و رئیس سازمان تربیت بدنی است، اگر این تیم شکست بخورد هم علی آبادی قطعاً اولین کسی است که ناراحت می شود، اما با تمام این اوصاف هیچ منطقی برای انتخاب افراد جدید هیأت مدیره پرسپولیس پیدا نمی کنیم.
کدام عقل سلیم قبول می کند که دکتر علی سعیدلو، حسن بیادی و حبیب کاشانی از این مجموعه خارج شوند و داریوش مصطفوی و محمدآخوندی جایگزین آنها در هیأت مدیره باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس شوند. حالا مصطفوی فوتبالیست بوده و کار مدیریتی در سطح کلان را در کارنامه اش دارد، هرچند که گرایش به تیم استقلال دارد، برای همگان به نوعی قابل هضم است که البته این مسأله هم جای صحبت فراوان دارد، اما آخوندی را کجای دلمان بگذاریم؟ چه معیاری وجود داشته که او در این سن و سال و تجربه کم عضو هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس شده است؟ اگر نسبت فامیلی او با علی آبادی نبود باز هم رئیس سازمان تربیت بدنی او را برای حضور در این پست انتخاب می کرد؟ اصلاً این جوان کم سن و سال و کم تجربه چه توانایی هایی دارد که می تواند صاحب چنین جایگاهی شود؟
در مورد انتخاب آخوندی در هیأت مدیره پرسپولیس سؤالهای دیگری هم وجود دارد، اما هرچه بیشتر بنویسیم برای سلامتی خودمان و مخاطبان زیان آور است.
پرسپولیس حالا و پس از چند سال قهرمان شده و به آسیا می رود، اما به جای تقویت این تیم و حضور افراد توانمند در باشگاه، شاهد حضور افرادی هستیم که جای توجیه منطقی ندارد.
ای کاش سازمان تربیت بدنی که در گذشته هم تاوان اشتباهاتش در فوتبال را به سختی داده در این رابطه تجدید نظر کند تا فوتبال ما مثل داستان برکناری محمد دادکان از فدراسیون فوتبال ضربات جبران ناپذیری نخورد. باور کنید پرسپولیس هم متعلق به همین مردم و آب و خاک است و قرار است به عنوان نماینده ایران از اعتبار فوتبال ما در لیگ قهرمانان آسیا دفاع کند.
شنیده ایم محمود خوردبین در جلسه ای که با علی آبادی داشته به رئیس سازمان گفته: «اگر قرار است روابط عمومی سابق پرسپولیس (منظورش فرخزادی بوده) مدیرعامل باشگاه شود، مرا بگذارید که قدیمی ترین پرسپولیسی هستم و علم وتجربه کافی را هم برای این کار دارم و زندگی ام را با این تیم گذرانده ام.» اگر قرار است کسی مثل آخوندی یا مصطفوی عضو هیأت مدیره پرسپولیس باشند، چرا خوردبین و امثال او که اتفاقاً تعدادشان هم کم نیست عضو هیأت مدیره باشگاه بزرگ پرسپولیس نباشند.
پرسپولیس آنقدر هوادار دارد که اگر طرفدارانش نان خشکهای منزلشان را در طول یک ماه بفروشند نیازی به کمک مالی هیچ وزارتخانه و ارگانی نداشته باشد و آنقدر پیشکسوت محبوب دارد که اگر شماره حساب اعلام کنند مردم میلیاردها تومان پول به حساب این باشگاه بریزند، اما متأسفانه از این ظرفیت عظیم به هیچ وجه استفاده نمی شود و در عمل شاهد انتخاب هایی هستیم که اساس منطقی ندارد.
آقای علی آبادی! پرسپولیس همان تیمی است که در ماه مبارک رمضان و روزهای غیر تعطیل ۸۰ هزار هوادار را به ورزشگاه می کشاند. به نظر شما مردم چرا دنبال این تیم هستند؟ به خاطر اینکه آنها عاشق این تیم هستند و خاطرات زیادی با این تیم دارند. پرسپولیس نوستالژی مردمی است که جدا کردنش از آنها غیر قابل امکان است. لطفاً یک بار دیگر و فقط برای چند لحظه به توانایی عظیم این باشگاه مردمی فکر کنید تا متوجه این انتخاب اشتباه خود بشوید.
البته نظریه ای هم وجود دارد که می گوید، حضور آخوندی در هیأت مدیره پرسپولیس باعث می شود که سازمان توجه بیشتری نسبت به این تیم داشته باشد.
مهندس علی آبادی می تواند بدون چنین انتخابهای غیرقابل توجیهی هم به پرسپولیس کمک کند.
نکته جالب اینکه به قول یکی از دوستان ای کاش سازمان تربیت بدنی قبل از اعلام این خبر به مردم می گفت که یک لیوان آب قند دم دستشان باشد تا با شنیدن چنین خبری پس نیفتند یا ضربان قلبشان زیاد نوسان پیدا نکند.شما را به خدا رحم کنید. مردم مشکلات معیشتی زیادی دارند. هزینه دوا و درمان هم بالاست و خرج دوا و دکتر را روی دست مردم نگذارید.

نورا مهدوی

منبع : روزنامه قدس