زریوار ؛ چالش تازه با وزارت نیرو

مریوان، در استان كردستان ایران و از مكان‌های دیدنی و گردشگری این استان است. طول دریاچه زریوار حدود ۵ كیلومتر و عرض آن حدود ۶/۱ كیلومتر است. حداكثر عمق آن حدود ۵۰ متر است.
در افسانه‌های مردم منطقه آمده است كه شهری باستانی به نام زریبار به جای دریاچه وجود داشته است كه به دلیل دعای شر یك درویش (مرد روحانی كرد)، به عذاب اهورامزدا دچار شد و غرق شد.
همچنین این منطقه در زمان جنگ عراق با ایران یكی از پایگاه‌های نظامی ایران بود كه بعد از جنگ صحنه خرابی‌های آن به جای ماند.
دریاچه زریوار به عنوان یكی از نمونه‌های آثار طبیعی استان كردستان، مورد توجه كارشناسان است. همواره آلودگی‌های مختلف شامل فضولات و فاضلاب‌های حیوانی و انسانی این منطقه را تهدید می‌‌كرده است. وجود سد خاكی وزارت نیرو به این دریاچه آسیب‌هایی وارد آورده است. تجمع آلودگی و بالا رفتن درجه حرارت آب نیز به افزایش جلبك‌ها منجر شده است و وضعیت دریاچه را تغییر داده است.
اكوسیستم زریوار به گونه‌ای است كه نه آبی به آن می‌ریزد و نه آبی از آن خارج می‌شود. به همین دلیل هدایت فاضلاب‌های روستایی به منطقه‌ای غیر از دریاچه برای حفظ و احیای دریاچه ضروری است.
دریاچه زریوار و تالاب مشهور ‌آن جزو میراث طبیعی منحصر به‌فرد ایران محسوب می‌شود كه در سطح بین‌الملل نیز از شهرت خاصی برخوردار است. این دریاچه در سه كیلومتری شمال باختران مریوان و در ارتفاع ۱۲۸۵ متری از سطح دریا قرار دارد. بهره‌برداری از آب این دریاچه برای كشاورزی توسط وزارت نیرو از سال‌های پیش آغاز شده است، به همین دلیل وزارت نیرو و منابع آب طبیعی اقدام به كشیدن كانال ارتباطی از رودخانه قزل‌چه‌سو به دریاچه زریوار كرد تا در صورت پمپاژ كردن آب دریاچه، جایگزینی برای آن وجود داشته باشد. این اقدام وزارت نیرو با مخالفت شدید مسوولان سازمان محیط زیست استان كردستان مواجه شد.

منبع : روزنامه تهران امروز