نیلوفر عرفان

ای آسمان بگذار تا باران بگیرد
این کرت‌های تشنه، قدری جان بگیرد
پرهیز تا کی؟ زاهد خلوت گزیده
فتوا بده تا عشق در ایمان بگیرد
برخیز و بشکن کبر چندین ساله‌ات را
تا کفر چندین ساله‌ات پایان بگیرد
از خلوت آیینه‌های رنگ بگریز
دستار را بردار تا توفان بگیرد
در فکر باغی تازه از انگورها باش
انگورهایی که غم از انسان بگیرد
با زورق اندیشه از دریا بیا تا
عطر تو را نیلوفر عرفان بگیرد
آزاد کن روح پریشان زمین را
تا جسم‌های برزخی سامان بگیرد
وقتی ندارد بی‌تو می جام غزل‌ها
این جام را بشکن غزل پایان بگیرد

آسیه رحمانی

منبع : روزنامه رسالت