پرش با اسب

● محل جهش
محل جهش چیست ؟ مناسب ترین محلی را كه اسب از آن ، جهش برای پریدن از روی مانعی را شروع می كند وبه راحتی بدون اصابت دست و پایش به تیرها و یا خود مانع ، و با صرف حداقل انرژی از روی آن با زیباترین حالت عبور می كند ، محل جهش نامیده می شود.
محل جهش در كجا قرار گرفته ؟ محل جهش همواره در جلوی هر مانعی متناسب با ارتفاع عرض ، یا عرض و ارتفاع آن مانع قرار گرفته است . به طور كلی ارتفاع ، عرض و یا عرض و ارتفاع با هم تعیین كننده محل جهش می باشند . به عنوان مثال ، برای مانعی به ارتفاع ۱۰۵ سانتیمتر محل جهش تقریبا ۱۲۰ سانتیمتر در جلوی آن می باشد.
● بطور كلی موانع بر دو نوعند:
۱- موانعی كه فقط دارای ارتفاع و یا عرض هستند ، موانع ساده.
۲- موانعی كه دارای عرض و ارتفاع هستند ، موانع مركب.
تمامی انواع بقیه موانع مانند نردبانی ، بادبزنی و …… مشتقی از این دو نوعند.
تیرهائی كه برای ساختن موانع به كار می روند باید ۴ متر طول و ۱۰ سانتیمتر قطر داشته باشند و برای ساختن موانع با عرض كم نباید طول تیر از دو متر كمتر باشد.
یادآوری:اسب در صورتی ، روی دو نوع مانع ساده و مركب حالتی زیبا همراه قوس كامل بدن را به نمایش می گذارد ، كه برای پرش از روی مانع ساده (عمودی) از محل جهش مناسب ، جهیدن را شروع كند و برای پرش از روی مانع مركب ( داری عرض و ارتفاع ) محل جهش او كمی به مانع نزدیك تر می شود.
اسب چگونه از محل جهش پرش را شروع می كند؟ اسبی كه به خوبی تربیت شده ، در حال حركت با گام چهار نعل منظم ، متعادل ، با تحرك كافی در حالیكه به دهنه است (گوش به فرمان) در رسیدن به مانعی ساده با ارتفاع ۱۰۵ سانتیمتر حدود ۱۸۰ سانتیمتری مانع در مرحله دوم چهار نعل یعنی اوریب پای داخل و دست خارج ، در محل جهش قرار خواهد گرفت.
اولین مرحله از مراحل پرش اسب: گردن خود را به جلو می كشد و سر را پائین می آورد و دست داخل را در حدود ۶۰ سانتیمتری جلوتر از دست خارج روی زمین می گذارد . بعد ، برای حفظ تعادل گردن خود را جمع می كند ، سر را بالا می آورد و از فاصله ۱۲۰ سانتیمتری دستهای خود را بلند ، و آنها را جمع ، با كمك پاها كه به زیر بدن كشیده شده اند و مفاصل خرگوشی جمع شده خود را جهانده و به هوا پرتاب می كند.
یادآوری: برای عبور از مانع بیش از ۱۲۰ سانتیمتری اسب دیگر سر و گردن خود را پائین نمی اندازد بلكه خود را جمع می كند.
دومین مرحله ، تعلیق بر روی مانع (روی هوا): اسب گردن خود را كشیده ، به پائین می آورد تا شانه ها را آزاد كرده ، با استفاده از ستون فقرات قوس كمانی شكل كاملی از سر تا به دم تشكیل می دهد ، در حالیكه هر چهار دست و پای او جمع و به زیر بدن كشیده می شوند.
سومین مرحله ، فرود: اسب دستهای خود را به جلو می كشد ، سر را بالا می گیرد تا مجددا متعادل شده و با چهار دست و پا روی زمین فرود می آید . این محل فرود ۱۲۰ سانتیمتر بعد از مانع می باشد ، سپس سرو گردن را پائین می كشد تا پاها بیشتر به زیر كشیده شده و خود را بیشتر جمع كند . اسب ها تمایل بیشتری دارند كه روی دست چپ فرود بیایند.
یادآوری: اسب به هنگام جهش دو حركت كاملا متمایز از یكدیگر انجام می دهد
ـ اول ، هر دو دست با هم از زمین كنده می شود .
ـ دوم ، هر دو پا ، اغلب ، روی جای دستها از زمین كنده می شوند . ولی دیده شده كه گاهی پا ها جلوتر قرار گرفته و نزدیك تر به مانع از روی زمین جدا می شوند .
طول و عرض محل جهش : اسبها ، برای پرش از روی هر مانعی ، از محل جهش مناسب برای همان مانع جهش را شروع می كنند. به عنوان مثال ، برای عبور از مانعی عمودی به ارتفاع ۱۲۰ سانتیمتر محل های جهش می توانند بین ۱۲۰ سانتیمتر تا ۱۸۰ سانتیمتر باشد. پس طول محل پرش در حدود ۶۰ سانتیمتر و عرض آن به اندازه عرض بدن اسب است . كه این محل باید همواره در وسط و عمود بر مانع باشد .
اسب برای جهیدن باید بتواند هر دو دست خود را تقریبا هم زمان روی زمین قرار دهد ، یعنی باید مرحله دوم چهار نعل را كامل كرده و وارد سومین مرحله شده باشد.
پس با توجه به این نكات اساسی ، سواركار باید قادر باشد طول شلنگهای اسب خود را قبل از مانع بصورتی تنظیم كرده باشد كه دستهای اسب او به هنگام شروع پرش به درستی در محل جهش قرار گرفته باشد .

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی اسب ایرانی