برای مسابقات چین، باید از امروز شروع کنیم

سواركاری، رشته ای بسیار جذاب، زیبا و تماشایی است كه متأسفانه تا به حال مجال چندانی برای شناسایی خود به ورزشدوستان نیافته است. شاید الان هر كس بداند اسب سواری رشته ای است كه سواركار روی اسب نشسته و از روی موانع می پرد یا در كورس شركت می كند اما معمولاً آشنایی ها در همین حد است و نه بیشتر. اسب از دیرباز انس و الفتی خاص با انسان داشته و دارد و پیامبر اسلام (ص) نیز به مسلمانان تأكید زیادی داشت تا به فرزندانشان اسب سواری را بیاموزند.
فرصتی دست داد تا با حضور در یكی از باشگاه های سواركاری، با سرمربی و یكی از ورزشكاران تیم ملی سواركاری حاضر در قطر، گفت و گو كنیم.شاهرخ یموت مقدم و مجید شریفی كه ۲ تن از حاضران در مسابقه های قطر بودند، میزبان بر و بچه های ابرار ورزشی شده و توضیحات و صحبت های بسیار خوب و كارشناسانه ای در خصوص این ورزش جذاب و سنتی ایران بیان كردند كه در ذیل می آید:«شاهرخ یموت مقدم» سرمربی تیم ملی سواركاری ایران است كه طبق گفته خودش این هنر را از نسل قبلی خود فرا گرفته و طی سالهای متمادی، آن را تكمیل كرده است.
مقدم در خصوص خود گفت: ۴۱ سال سن دارم ومی توانم بگویم نسل چهارم خانواده ای هستم كه با اسب و سواركاری زندگی می كند. ازبچگی با اسب بوده ام و باید عنوان كنم كه خانواده ما در امر باشگاهداری و مربیگری سواركاری پیشكسوت است.وی افزود: در مسابقات بسیاری شركت داشته ام. قبل از پیروزی انقلاب در مسابقات اسپانیا به مقام دوم رسیده و عنوان های زیاد دیگری داشتم. بعد از انقلاب در چین به مقام دومی دست یافتم، سال ۱۹۹۳ در بازیهای آسیایی نقره و در بازیهای هیروشیما برنز كسب كردم.
یك تیم از جوانان را به بازیهای آسیا - اقیانوسیه بردم كه موفق به دریافت مدال نقره شد؛ ضمن اینكه عناوین دیگری در داخل كشور به دست آوردم.مقدم با اشاره به عملكرد فدراسیون سواركاری در سالهای اخیر اظهار داشت: فدراسیون طی این سالها خوب كار كرده و با تلاشهای رییس فدراسیون و سازمان تربیت بدنی مشكل قرنطینه اسب ها را حل كردند تا بتوانیم برای اولین بار در بازیهای آسیایی با اسب های خودمان شركت كنیم.
وی افزود: تا ۳ دوره قبل بازیهای آسیایی، اسب ها قرضی بود و با قرعه كشی هر سواركار صاحب یك اسب می شد كه در این موضوع شانس بسیار دخیل بود. ورزشكار بعد از قرعه كشی، مدت كوتاهی با اسب تمرین كرده و بعد در مسابقات حاضر می شد. از ۳ دوره قبل سواركارها با اسب های خودشان به مسابقات می آمدند كه ما هم از این دوره توانستیم با اسب های شخصی پا به عرصه بازیها بگذاریم.
مقدم گفت: چند سواركار در سایر كشورها داریم كه زمان بازیها به جمع ما اضافه می شدند و با تركیبی از سواركاران حاضر و خارج از ایران در بازیهای آسیایی شركت می كردیم. سال ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ نیز به همین ترتیب بود. سال ۲۰۰۲ یكی از سواركاران خوب ما به نام رامین شكی، به دلیل آشنا نبودن با اسب دچار مشكل شد. سال ۹۸ نیز خداداد اصلانی و كاوه فربد نیز همان مشكل ناهماهنگی را داشتند. به هر حال وقتی با یك اسب غریبه می خواهی در مسابقه ای شركت كنی، باید زمان داشته باشی اما ورزشكاران ما این زمان را در اختیارنداشتند.
مقدم اظهار داشت: با تلاش رییس فدراسیون، آقای تابش موضوع قرنطینه برطرف شد. باید از كمیته ملی المپیك، آقای كفاشیان، سازمان دامپزشكی و سایر افرادی كه در حل مشكل قرنطینه به ما كمك كردند، تشكر كنم. هر چقدر سواركاران و اسب های ما در مسابقات بین المللی شركت كنند و تجربه شان بالا رود، به نفع خودشان است.
سرمربی تیم ملی سواركاری در پاسخ به سؤال در مورد بازیهای آسیایی قطر گفت: با ۴ سواركار به دوحه رفتیم. در تیمی به رتبه دهم دست یافته و یكی از سواركارانمان به نام مجید شریفی بین۲۰ سواركار برتر قرار گرفت كه در نهایت پانزدهم شد. باید در نظر داشته باشید كه كسب این مقام ها برای ما بسیار خوب است. به عنوان مثال تیم كویت كه با هزینه های بسیار و اردوهای خارج از كشورش پا به مسابقات گذاشته بود، پشت سر ما قرار گرفت. مسابقه دادن با اسب، كار آسانی نیست و باید جزییات بسیاری را در نظر داشت.
یك سواركار ژاپنی سر یك مانع اخراج شد و مسابقه را از دست داد. من به عنوان مربی از عملكرد كلیه ورزشكاران مثل خانم هاله نیكویی، مجید شریفی، علیرضا خوشدل و آرش غلامی رضایت كامل دارم. آنها تمامی مسایل و مشكلات را به جان خریدند و نتایج بسیار خوبی در مقایسه با ادوار قبلی بازیهای آسیایی كسب كردند.
وی با اشاره به فاصله ورزش سواركاری ایران با سایر رقیبان آسیایی گفت: در آسیا فاصله چندانی با دیگر تیم ها نداریم. نباید خودمان را دست كم گرفته بلكه باید بالای سرمان را ببینیم. بعضی از كشورها مثل عربستان با سرمایه گذاری بسیار زیاد توانستند به مدال المپیك دست یابند و ما هم می توانیم با برنامه ریزی دقیق روی سكو برویم.مقدم اما گلایه هایی نیز از برخی اظهارنظرهای غیر كارشناسانه داشت.
او گفت: متأسفانه بعضی از صبحت ها ما را افسرده می كند. نمی دانم آقایی كه در یكی از شبكه های رادیویی بعضی حرفها را می زند، چقدر با رشته سواركاری آشناست؟ او گفته: «اگر با اسبهای اروپایی در مسابقات شركت كنیم كه هنر نیست. باید با اسبهای ایرانی در بازیها حاضر شویم.»ما اسب های خودمان را دوست داریم اما با دوچرخه كوهستان، روی پیست مسابقه نمی دهند. مگر سواركاران آمریكایی با اسب های وسترن كه در فیلم از آنها استفاده می شود و مال كشور خودشان است، به مسابقه می آیند؟
هر نوع اسب، مخصوص یك كار است.خودآمریكایی ها نیز با اسب های اروپایی در بازیها شركت می كنند. در مسابقات استقامت از اسب های خوزستان استفاده می كنیم اما برای مسابقات پرش، نمی توانیم این كار را انجام دهیم. در بازیهای قطر همه اسب ها اروپایی بودند زیرا نژاد این اسب برای پرش مناسب است.اسب های ایرانی از شهرت خاصی در جهان برخوردار هستند اما باید از هر وسیله در جای مناسب خود استفاده كرد. اسب های ایرانی بسیار عالی هستند اما باید در مسابقات خاص خودشان شركت كنند.
از مقدم پرسیدیم؛ آیا این ورزش، همانقدر كه می گویند گران است؟ كه او گفت: اگر فقط بخواهید سواری را به عنوان یك ورزش انجام دهید، گرانقیمت نیست اما اگر شكل قهرمانی به خود بگیرد، هزینه های زیادی دارد زیرا ابزار كار، اسب است و تهیه كردن آن خرج بالایی دارد.شاهرخ یموت مقدم در پایان ابراز امیدواری كرد: با توجه به حضور خوب سواركاران ایرانی در بازیهای آسیایی، مسؤولان نگاه بهتر و همكاری بیشتری با ورزشكاران این رشته داشته باشند و زمینه جذب اسپانسرها و حامیان مالی را فراهم كنند.
افق روشنی در سواركاری ایران وجود دارد كه با كمك مسؤولان بسیار روشن تر خواهد شد.مقدم با اشاره به یكی از مربیان و دست اندركاران مطرح در دنیای سواركاری گفت: «پل ویلر» در دوحه مسؤول برگزاری مسابقات پرش بود. او می گفت: «ایرانی ها ذاتاً سواركار بوده و استعداد بالایی در اسب سواری دارند.»ایرانی ها اگر امكانات خوبی در اختیارشان باشد، خودشان را به راحتی پیدا می كنند.وی افزود: نمی خواهیم در مسابقات ۲۰۱۰ فقط در پرش شركت كنیم. در رشته های استقامت و ۳ روزه می توانیم با اسب های داخلی شركت كرده و مقام كسب كنیم.
«مجید شریفی» یكی از شاخص ترین سواركاران حال حاضر كشورمان است كه در مسابقات آسیایی قطر نیز حضور داشت.
شریفی ۳۲ سال سن دارد و ۱۸ سال است كه سواركاری می كند.وی در خصوص حضورش در مسابقات آسیایی گفت: برای اولین بار بود كه از طرف تیم ملی در این مسابقات شركت می كردم. در مسابقات داخلی جوایز بسیاری كسب كرده ام اما تجربه چنین بازیهایی را نداشتم.شریفی افزود: در آلمان ۳۵/۱ ، ۴/۱ و ۴۵/۱ متر پریده و جایزه گرفته بودم اما تا به حال در ارتفاعی به اندازه مسابقات دوحه شركت نكرده بودم.ارتفاع موانع در روز آخر كه ۲۰ نفر بودیم، راند اول ۵۵/۱ بود.
در راند دوم نیز به غیر از راند اول، در ارتفاع ۶/۱ مسابقه دادیم با عرض ۹/۱ متر.به اعتقاد من نتایجی كه در دوحه كسب كردیم، عالی بود و من نسبت به مسابقات آینده مثل ۲۰۱۰ چین خیلی خوشبین هستم. البته نباید فراموش كرد كه اگر می خواهیم در چین نتایج بهتری بگیریم، باید از همین امروز تلاشمان را آغاز كنیم.
شریفی از نتایجی كه در دوحه به دست آورده، راضی است زیرا اعتقاد دارد سواركارانی كه ۲ برابر او وقت و هزینه گذاشتند، نتوانستند یك سوم وی نتیجه كسب كنند. این سواركار كشورمان می گوید اول كمك خدا و بعد پشتكاری كه داشته، باعث شد در كارش پیشرفت كند. اما اتفاق جالبی كه در این مسابقات افتاد، تغییر ناگهانی ارتفاع پرش بود.شریفی در این خصوص گفت: اول قرار بود ارتفاع ۴/۱ متر برای ما بگذارند كه ناگهان تبدیل به ۶/۱ متر شد.
همه سواركاران از تمام كشورها به این تغییر ارتفاع معترض بودند. وقتی مسابقه تمام شد، مقابل دوربین های تلویزیونی همه سواركاران مصاحبه كردند و معلوم نشد دست آخر چرا ارتفاع موانع عوض شد. با وجود تمام این مسایل، چون خون ایرانی در رگ هایمان بود، كم نگذاشتیم.شریفی در خصوص مسابقات داخلی سواركاری توضیحات جالبی ارایه كرد. او گفت: آغاز هرفصل، لیگ تیمی شروع می شود كه مخصوص هیأت سواركاری استان تهران است. لیگ كشوری هم هست كه از سوی فدراسیون برگزار می شود. در لیگ كشوری، همه استان ها حضور دارند. چند جام مختلف نیز قبل از رفتن به دوحه با ارتفاع ۴۵/۱ متر برگزار شد كه خطای من از همه كمتر بود.
شریفی با اشاره به انواع مسابقات سواركاری كه در سطح استاندارد برگزار می شود، اظهار داشت: در فدراسیون جهانی، ۵ رشته مسابقه برگزار می شود؛ درساژ، ۳ روزه، پرش، استقامت و كالسكه رانی.درساژ به معنای حركات نمایشی و بالانس كردن حركات اسب است. اگر یك اسب می خواهد در رشته پرش شركت كند، باید «درساژ» اولیه را برای پرش دارا باشد. رشته تخصصی مجید شریفی، پرش است كه او در مسابقات دوحه نیز در این رشته شركت كرد.وی افزود: امكانات، زمین و باشگاه از لحاظ كمی در ایران خوب است اما باید از نظر كیفی نیز بهبود یابد. به هر حال غیرت و تعصب ایرانی تا یك جا جواب می دهد و همیشه منجر به موفقیت نمی شود.
این رشته احتیاج به وسایل و امكانات دارد كه در صورت نبود آنها، تعصب ایرانی به تنهایی پاسخگو نیست. شریفی با امیدواری از آینده صحبت می كند و اعتقاد دارد اگر برنامه ریزی دقیق و مدونی داشته باشیم، می توانیم در مسابقات بعدی با مدال برگردیم.شریفی از این كه مشكل قرنطینه اسب ها برطرف شد و سواركاران ایرانی توانستند با اسب های خودشان در مسابقات شركت كنند، خوشحال و راضی است.وی با اشاره به این موضوع اظهار داشت: ازته دل خوشحال شدم. خیلی خوب است كه دست اندركاران اجازه دادند اسب هایمان را به قطر ببریم. باید از رییس فدراسیون، رییس سازمان تربیت بدنی، مسؤولان سازمان دامپزشكی و كلیه افرادی كه در برطرف كردن این مسأله نقش داشتند، تشكر كنم خصوصاً از زحمات آقای شاهرخ یموت مقدم كه تجربیات چندین ساله خود را در اختیار ما قرار دادند
. من تجربه چنین بازیهایی را نداشتم اما آقای مقدم این لطف را به من داشتند. ضمن این كه پدر همسرم نیز یكی از دلایل اصلی حضورم در قطر بود زیرا اسب مسابقه ام را ایشان تهیه كرد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی