یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا
روزهای دور از دارو
ناصر خسرو دیگر داروخانه ای بزرگ در پیاده رو یا مركز فسادی كه مسئولان از آن یاد كرده اند، نیست اما نگرانی مردم سرجای خود است. پاكسازی ناصرخسرو انجام شد، اما ادامه این روند نیاز به همكاری همه دستگاه ها دارد.
ناصرخسرو یكی از خیابان های قدیمی تهران است كه از نخستین سال های جنگ و همزمان با آغاز تحریم های همه جانبه علیه ایران، به تدریج به پاتوق فروشندگان داروهای نایاب تبدیل شد؛ كوچه پس كوچه هایی تنگ كه هر گوشه آن پر بود از فروشندگان معجون زندگی. اغلب كسانی كه در دو دهه گذشته با داروهای نایاب و كمیاب سروكار داشته اند، خیابان ناصرخسرو را به عنوان تنها مركز تهیه چنین داروهایی می شناسند. در واقع اغلب داروهای خاص، پس از ورود به كشور از چرخه توزیع داروخانه ای خارج و در خیابان ناصرخسرو عرضه می شدند. این در حالی است كه هنوز هم بیماران برای تهیه دارو های نایاب خود مجبورند با مراجعه به داروخانه های ۱۳آبان و هلال احمر در تهران، نیاز خود را تامین كنند. با این همه، واقعیت آن است كه بسیاری از مراجعه كنندگان به این مراكز، هرگز به داروی خود دست نمی یابند. ناصرخسرو اما داروخانه بزرگی بود كه همه جور دارویی در آن یافت می شد. این دارو ها كه از سوی باندهای بزرگ و پر قدرت با سوءاستفاده از سهمیه های نهادها و سازمان ها وارد كشور می شد، از سوی دلالان خرده پا خریداری و در نهایت از طریق فروشندگان خرده پا در خیابان ناصرخسرو عرضه می شد.
به رغم اینكه فرمانده نیروی انتظامی و وزیر بهداشت تاكید كرده اند كه با پاكسازی خیابان ناصرخسرو قصد دارند تا به توزیع داروها سروسامانی بدهند، اما به نظر نمی رسد تا هنگام ساماندهی عرضه داروهای نایاب در كشور، برخورد با فروشندگان دارو در ناصرخسرو بتواند مشكلی را حل كند.در این میان هرچند كه تاكنون هیچ آمار رسمی درباره تعداد جان باختگان حاصل از نبود دارو بر اثر تحریم و موارد مشابه آن ارائه نشده، اما با یك حساب سر انگشتی می توان حدس زد تعداد جان باختگان كم نبوده است و هیچ كس هم البته مسئولیت آن را برعهده نمی گیرد. به هر حال باید پذیرفت كه چنانچه جغرافیای جرم محدود نشود بسیاری از خیابان های شهر استعداد تبدیل شدن به ناصرخسرویی دیگر را دارند.درواقع مبارزه با توزیع داروهای قاچاق از طریق اشغال مكان هایی نظیر ناصرخسرو و تنبیه قاچاقچیان دارو به تنهایی به جایی نخواهد رسید و مسئله مبارزه با قاچاق فقط با تكیه به این شیوه شكست خواهد خورد. مشكل توزیع داروهای قاچاق را باید به شیوه های مختلف نظیر توجه به ضرورت ورود برخی از داروهای مورد نیاز بیماران به كشور و به شیوه قانونی حل كرد.پزشكان نیز نباید بیماران را به تهیه داروهایی كه در فهرست داروهای مجاز كشور قرار ندارد، ترغیب كنند كه این امر نیز نیاز به فرهنگ سازی دارد.
زمانی كه پزشكان از داروهایی كه در فهرست دارویی كشور وجود ندارد برای بیماران تجویز می كنند، بیماران به هر طریقی كه شده آن را تهیه می كنند، چرا كه این داروها برای بیمارستان لازم است و زمانی كه داروخانه ها نتوانند آن را در اختیار بیماران قرار دهند آنان نیز به تهیه آن از مكان غیرمجاز اقدام می كنند.
منبع : روزنامه همشهری
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
مجلس مجلس شورای اسلامی شورای نگهبان ایران دولت حجاب دولت سیزدهم جمهوری اسلامی ایران گشت ارشاد افغانستان رئیسی رئیس جمهور
تهران هواشناسی شورای شهر شورای شهر تهران پلیس شهرداری تهران قتل سیل وزارت بهداشت کنکور آتش سوزی سازمان هواشناسی
قیمت دلار مالیات خودرو دلار قیمت خودرو بانک مرکزی بازار خودرو قیمت طلا مسکن ایران خودرو سایپا تورم
تئاتر تلویزیون سریال محمدرضا گلزار ازدواج وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران قرآن کریم سینما فیلم موسیقی سریال پایتخت
سازمان سنجش ناسا کنکور ۱۴۰۳ خورشید
رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل غزه آمریکا جنگ غزه روسیه چین اوکراین حماس ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال فوتسال پرسپولیس استقلال تیم ملی فوتسال ایران بازی جام حذفی آلومینیوم اراک سپاهان تراکتور باشگاه پرسپولیس وحید شمسایی
هوش مصنوعی اپل فناوری همراه اول ایرانسل آیفون تبلیغات سامسونگ اینترنت گوگل بنیاد ملی نخبگان دانش بنیان
سازمان غذا و دارو رژیم غذایی خواب موز سلامت روان بارداری دندانپزشکی کاهش وزن آلزایمر مالاریا