شاهزادهٔ مصر - THE PRINCE OF EGYPT

سال تولید : ۱۹۹۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پنی فینکلمن کاکس و ساندرا ریبینز
کارگردان : برندا چاپمن، سایمن ولز و استیو هیکنر
فیلمنامه‌نویس : فیلیپ لازبینک، بر مبنای داستان‌هائی نوشتهٔ رانالدو دل کارمن، کن هارشا، کارول هالیدی و فرانک تامورا
آهنگساز(موسیقی متن) : هانس زیمر
نوع فیلم : رنگی، ۹۹ دقیقه، نقاشی متحرک
صدا : وال کیلمر، رالف فاینز، میشل فایفر، ساندرا بولاک، جف گلدبلوم، هلن میرن، پاتریک استوارت و استیو مارتین


در حالی‌که ̎رامسس̎ (فاینز) خود را برای تاج و تخت آماده می‌سازد، برادرش، ̎موسی̎ (کیلمر)، بی‌قید و بی‌تفاوت، روزگار می‌گذراند تا آن‌که به رمز و راز واقعی گذشته‌اش پی می‌برد؛ این‌که از قوم بنی‌اسرائیل است و در شیرخوار‌ه‌گی او را در سبدی جای داده‌اند و به دل امواج رودخانه سپرده‌اند تا از قتل عام جان سالم به‌در ببرد. ̎ستی̎ (استوارت)، فرعون مصر، او را هم‌چون فرزندش بزرگ کرده است. وقتی ̎موسی̎ واقعیت را از زبان کُنده چوبی سوزان می‌شنود، به کمک خداوند به مصر برمی‌گردد و از فرعون مصر ـ یعنی در واقع، برادرش ̎رامسس̎ ـ می‌خواهد که ̎مردم مرا از بند رها کن̎ ...
● داستان زندگی پُر فراز و نشیب و دراماتیک حضرت موسی تاکنون دست‌مایهٔ فیلم‌های معروفی بوده (از جمله نسخهٔ سسیل ب. دمیل در سال‌های ۱۹۲۳ و ۱۹۵۶). دریم ورکز پس از نقاشی متحرک کامپیوتری مورچه‌ها (اریک دارنل و تیم جانسن، ۱۹۹۸)، به سنت پایدار والت دیزنی رجوع می‌کند و می‌کوشد ماجراهای زندگی پیامبر قوم یهود را خیلی دیزنی‌وار تصویر کند؛ کوششی که کمابیش موفق است و مخاطب کم سن و سال نقاشی متحرک را به تماشای این داستان مذهبی ترغیب می‌کند. برای پرهیز از هرگونه شبهه و جنجال احتمالی، دست‌اندرکاران دریم ورکز تحقیقات مفصل و مشاوره‌های مختلفی با مسلمانان، مسیحیان و رهبران مذهبی مختلف دربارهٔ فیلم‌نامه انجام دادند تا استناد تاریخی را هم به جلوه‌های بصری بیفزایند و برخلاف سنت دیزنی، به اصل منبع ماجرا بی‌توجه نباشند. هم‌زمانی فیلم با مولان (والت دیزنی) نشان از اقبال هالیوود به افسانه‌ها و روایت‌های شرقی است و مثل آن، صحنه‌های جنگ و درگیری زیادی دارد که باعث شد در آمریکا مناسب تماشای کودکان (بدون هم‌راهی والدینشان) شناخته نشود. شوخی‌های دیزنی‌وار ـ مثل حضور مسخرهٔ دو سر موبد و وردست فرعون ـ قرار است لحن فیلم را تعدیل کند و جان‌بخشی‌ها و طراحی‌های بصری شاهزادهٔ مصر نشان می‌دهد دریم ورکز رقیب قدرتمندی است (زیبائی تصویری صحنه‌های ارابه‌رانی و شکافتن دریای سرخ این موضوع را تأیید می‌کند). نقش مؤثر موسیقی و آواز در شاهزادهٔ مصر از یاد نرفته و زیمر و استیون شوارتس پس از پوکاهونتاس (والت دیزنی، ۱۹۹۵) و گوژپشت نتردام (والت دیزنی، ۱۹۹۶)، تجربه‌هایشان را به کمپانی رقیب آورده‌اند. فهرست طولانی صداپیشگان مشهور فیلم ـ مثل مورچه‌ها ـ نشان می‌دهد دریم ورکز در صنعت فیلم‌سازی هالیوود نفوذ ویژه‌ای دارد.