سو’ مصرف مواد ( اعتیاد)

در سرزمین ما مصرف مواد اعتیاد آور خصوصا تریاک با مقاصد درمانی صد ها سال سابقه داشته و تاریخچه اعتیاد به آن به چهار صد سال قبل باز می گردد. هم جواری ما با دو کشور اصلی تولید کننده مواد افیونی در جهان، یعنی افغانستان و پاکستان شرایط را کاملا بحرانی نموده است. اگرچه تمهیدات لازم برای مبارزه با عرضه که شامل مسدود نمودن صدها کیلومتر از مرزهای شرق کشور، فعالیتهای شبانه روزی نیروهای انتظامی و نظامی و دستگیری و مجازات قاچاقچیان به طور مستمر در حال اجرا می باشد، اما دسترسی به مواد در جامعه به طور کامل کنترل نشده است.
علی ایها دانش امروز که حاصل تجربیات ده ها سال اندیشه و کوشش علمی مختلف برای حل مشکل اعتیاد است ما را کاملا متقاعد می کند که :
- نسل بشر تا هر زمان که تداوم یابد اعتیاد را به عنوان آفت همیشگی با خود حفظ خواهد کرد.
- مبارزه علیه عوامل تولید و توزیع به تنهایی باعث کاهش مصرف مواد نخواهد شد.
- تنها روش موثر برای کاهش شیوع اعتیاد بکارگیری روشهای صحیح کاهش تقاضا، شامل برنامه های پیشگیری و درمان همگام با مبارزه با اعتیاد است.
نکته مهمتردیگر بیان این واقعیت است که از سال ۱۳۸۰ به بعد یعنی زمانی که طالبان در افغانستان با مشکل جدی روبرو شده و اختلال در عرضه و فروش مواد اعتیاد آور پیدا نمودند مرزهای غربی کشور جولانگاه خوبی برای ورود مواد اعتیاد آور جدید( روان گردانها که عموما از ترکیبات آمفتامین ها می باشد) گردید. تا جایکه تریاک که سالیان سال به عنوان اولین ماده اعتیاد آور مصرفی در کشور بود جای خود را به انواع و اقسام روان گردان ها داد. یاد آوری نکات فوق ما را به را بر آن می دارد تا ابتدا این مواد و اثرات مخرب آن را بشناسیم و سپس در جهت پیشگیری از وابستگی اقدام نمایم.
● تعریف اعتیاد:
▪ اعتیاد یعنی وابستگی به مواد
- وابستگی یعنی تمایل شدید فرد به ادامه مصرف یک ماده
- مواد شامل همه ترکیباتی است که باعث تغییر کارکرد مغز به صورت هیجان – افسردگی- رفتار نابهنجار و عصبانیت یا اختلال در قضاوت و شعور بشود.
● علایم وابستگی:
- فرد وابسته برای رسیدن به حالت نشئه مجبور است به تدریج مقدار ماده مصرفی را افزایش دهد(تحمل).
- فرد وابسته درصورت عدم مصرف ماده به عوارض نارحت کننده ای دچار می شود که به آن خماری می گویند(ترک).
- فرد وابسته به تدریج نسبت به آداب و مسئولیت خانوادگی و اجتماعی خود بی تفاوت می شود.
- فرد وابسته گاهی به ترک ماده مصرفی خود تمایل پیدا می کند ولی نمی تواند آن را ترک کند.
سازمان بهداشت جهانی WHO تعریف سوء مصرف مواد را از نقطه نظر خط مشی بهداشت عمومی مورد توجه قرار داده و واژه نشانگان وابستگی را جایگزین اصطلاح اعتیاد قرار داده است. در سال ۱۹۸۱ بهداشت جهانی نشانگان وابستگی را به این صورت تعریف کرده است:
مجموعه ای از پدیده های فیزیولوژیکی ، رفتاری و شناختی که طی آن مصرف یک ماده یا طبقه ای از مواد برای یک فرد معین اولویت بسیار بیشتری از رفتارهای دیگری می باید که زمانی ارزش والاتری داشتند.

http://shakhsyat.blogfa.com/post-۱۰۵.aspx

منبع : مطالب ارسال شده