خداوند و برخورد با انسان در دنیا

كافران در برخورد با دعوت انبیای الهی به غرور و استكبار قدرت‌های مادی خود تكیه می‌كنند و خداوند در مقابل چنین قدرتی به مشیت و قدرت خود توجه می‌دهد و می‌فرماید: (اگر ما بخواهیم ، بر چشمان كافران رقم محو و نابودی می‌كشیم پس چگونه ببینندراهی كه در آن سلوك و طی طریق می‌كردندتا سبقت گیرند و اگر ما بخواهیم، آنها را در جایشان مسخ می‌كنیم كه نه توانایی پیش رفتن داشته باشند و نه بتوانند باز گردند.كنایه از این‌كه راه پس و پیش نداشته باشند.
سپس خداوند به طور كلی درباره انسان می‌فرماید: (ما هر كسی را عمر طولانی دهیم، او را در بین مردم برگردانیم؛ یعنی قوت او را به ضعف و جوانی او را به پیری و طراوت او را به خزان بدل كنیم آیا مردم تعقل و تفكر نمی‌كنند.)
● خداوند و تعلیم پیامبر(ص)
خداوند می‌فرماید: (ما به پیامبر(ص) شعر تعلیم ندادیم و او سزاوار و شایسته شعر گفتن نیست و آنچه ما به پیامبر آموزش دادیم چیزی جز ذكر (پند) و قرآن صریح و آشكار نیست تا او هر كس را زنده است بیم دهد و دیدگاه توحیدی را بر كافران ثابت كند آیا نمی‌بینند كه ما با دست‌های قدرتمان برای آنان چهارپایان را خلق كردیم تا آنها مالك‌شان شوند و ما چهارپایان را برای آنها رام كردیم و از بعضی آنها سواری می‌گیرند و از گوشت بعضی دیگر می‌خورند و برای آنها منافع و نوشیدنی‌هایی از چهارپایان است آیا آنان سپاسگزار نیستند و به غیر از خدای بزرگ، خدایان دیگری را اتخاذ كردند تا یاری شوند و آن بت‌ها نمی‌توانند آنان را یاری كنند و هر چندآن بت‌پرستان بر بت‌ها سپاهی حاضر كرده شده باشند.)در روایت آمده است در قیامت بت‌ها را در پیش دارند و بت‌پرستان در پشت آنها بسان سپاهی حاضر شوند و به این وجه به جهنم واصل شوند پس حرف كافران تو را ای پیامبر غمگین نسازد و به درستی كه ما آنچه را كه آنها پنهان می‌كنند آگاه هستیم.مجاهد و قتاده از امام جعفر صادق(ع) روایت كردند كه ابی‌بن خلف به جلسه پیامبر(ص) آمد و در آن مجلس بزرگان قریش بودند او استخوان پوسیده را به دست خود مالید و خردكرد و به باد داد و گفت كیست كه این اجزای متفرقه را در قیامت جمع كند و او را زنده كند حضرت پیامبر(ص) فرمود: آفریدگار من این اجزای متفرقه را در قیامت جمع می‌كند و دوباره آن را زنده و تو را مبعوث می‌كند و به دوزخ می‌برد و در همین حال آیات بعدی سوره یس نازل شد.
● انسان و قدرت هستی‌بخش خدا
خلق كردن به معنای هستی بخشی یك موجود صاحب نفس خواه متفكر باشد یا نباشد تنها در انحصار قدرت خدای بزرگ است هیچكس نمی‌تواند به دنیای مجرد از ماده راه پیدا كند و نفس یا روح تولید كند كه در یك وجود مادی بدمد و آن را صاحب روح یا نفس كند زیرا اساسا انسان راهی به دنیای هستی غیرمادی ندارد و این تنها خدای بزرگ است كه از جهان مجرد از ماده به جهان مادی پل و ربط آفرینش می‌زند و خبر نفخه روح مجرد از ماده خود را در كالبد مادی انسان اعلام می‌دارد. از چیستی جهان غیرمادی اطلاعی نداریم ولی همین قدر می‌دانیم كه جهانی مجرد از ماده داریم و این جهان همانند جهان مادی محدود است و هستی نامحدود تنها اختصاص به ذات خدای بزرگ دارد این‌كه خدای بزرگ چگونه به جهان مجرد از ماده هستی بخشیده و یا این‌كه به جهان مادی، هستی بخشیده است و چگونه روح خود را در كالبد انسان دمیده است هیچكس از آن اطلاع و آگاهی ندارد یعنی این مفاهیم برای انسان مادی، آزمون‌پذیر نیستند نه این‌كه از اساس، قابلیت آزمون‌پذیری حتی برای موجودات برتر انسان عملی نباشد بلكه انسان توانایی آزمایش ندارد اما انسان در سطح موجودی می‌تواند قدرت هستی‌بخش خدای بزرگ را بیازماید و بر همین اساس خدای بزرگ می‌فرماید آیا انسان ندید كه ما او را از یك نطفه خلق كردیم پس آن‌گاه درباره مبعوث شدن روز قیامت به جدل و مخاصمه می‌پردازد و آن كافر برای ما مثلی (از همان استخوان پوسیده) زد و خلقتش را فراموش كرد و گفت چه كسی استخوان‌ها را در حالی كه پوسیده و ریز‌ریز شده‌اند زنده می‌كند و تو ای پیامبر بگو همان كس كه آنها را دفعه اول زنده كرد دوباره آن را زنده خواهد كرد و او به همه آفریده‌ها داناست همان كسی كه برای شما از درخت سبز آتشی آفرید و شما از آن آتش می‌افروزید.
آیا كسی كه آسمان‌ها و زمین را خلق كرد قادر نیست مثل آنها دوباره خلق كند در حالی كه او بسیار خلق‌كننده مخلوقات و داناست. همانا امر او آن‌گاه كه چیزی را اراده كند به او می‌گوید باش پس آن شی تحقق پیدا می‌كند پس منزه است از آنچه كافران درباره او می‌گویند همان كسی كه ملكوت هر چیزی در قدرت اوست و همه چیز به سوی او باز می‌گردد.

منبع : خانواده سبز