دوشنبه, ۲۸ خرداد, ۱۴۰۳ / 17 June, 2024
مجله ویستا
موسیقی بومی ، استان آذربایجان شرقی
موسیقی بومی آذربایجان از روزگار كهن تا اكنون در حیات «عاشیقها» خلاصه میشود. عاشیقها هنرمندانی هستند كه به طور خودساخته از میان مردم برخاستهاند و با هنر اصیل و نوای دلنشین ساز خود كه همراه با ترانههای دلپذیر و متناسب با شرایط مراسم است، در عروسیها و قهوهخانهها به ترنم در میآیند.
عاشیقهای معاصر آذربایجان مالك گنجینه عظیم هنر و ادبیات تاریخی نیاكان خویشاند و سرودههای استادانه و زیبای خود را به انگیزه احساسی ناب و انسانی و حفظ امانت هنر عاشیقی در میان مردم رواج میدهند و در مجالس عروسی و جشنها حاضر میشوند و از این راه معیشت روزانه خود را نیز تأمین میكنند.
در آذربایجان كمتر دهكدهای را میتوان یافت كه جشنها و عروسیهایشان بدون عاشیق برگزار شود. حتی در مناطقی كه عاشیق نیست، فرسنگها راه پیموده میشود تا عاشیقی به جشن دعوت شود و مجلس را با سخنان حكمتآموز و ترانهها و منظومههای دلنشین خود گرمی و شور ببخشد.
عاشیقساز مینوازد. ساز آلتی است شبیه تار، مركب از نُه سیم كه بر سینه مینهند و مینوازند. نام ابتدایی و قدیمی آن «قوپوز» است كه چیزی شبیه كمانچههای كنونی بوده است. اكنون همراه هر عاشیق اغلب یك یا دو بالابانچی (نوازنده بالابان) و قاوالچی (دایرهزن) نیز هست كه او را همراهی میكند. گاهی نیز چند دسته عاشیق یكجا ظاهر میشوند و هنرنمایی میكنند.
عاشیق هنرمند مردم است و باید در چندین هنر مهارت و استادی داشته باشد. هم شاعر است، هم آهنگساز، هم منظومهسرا، هم خواننده، هم نوازنده، هم هنرپیشه و هم داستانگو. به عبارت دیگر در این عرصهها خلاق است و هنرمندی است كه این همه را با انگشتان ماهر و صدای دلنوازش اجرا میكند.
در روزگاران گذشته، به این هنرمندان علاوه بر اوزان و عاشیق، وارساق و یانشاق هم میگفتند و به هنرمندترین و شایستهترینشان دده اطلاق میشد كه از آن میان میتوان به دده قاسم (قرن 13 هـ.ق)، توراب دده (قرن 12 هـ.ق)، دده یادیار (قرن 10 هـ.ق)، كرم دده و مشهورتر از همه دده قورقودِ اسطورهای اشاره كرد.
از عاشیقهای معروف و قدیمی آذربایجان میتوان : عاشیق عباس توفارقافلی، ساری عاشیق، عاشیق معصوم، عاشیق امراه، عاشیق قربان، عاشیق علعسگر را نام برد كه هر كدام از برجستهترین هنرمندان زمان خود بودهاند.
از عاشیقهای معاصر آذربایجان میتوان به : عاشیق اسد، عاشیق قشم، عاشیق جبی، عاشیق حسین جوان، عاشیق عبدالعلی، عاشیق رسول، عاشیق یداله، عاشیق مشی، عاشیق حسن اسكندری، عاشیق عزیز شهنازی، عاشیق حسن نامور، عاشیق علی. عاشیق اشرف و دهها تن دیگر اشاره كرد. تعدادی از این افراد تحت پوشش اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان به فعالیت هنری خود ادامه میدهند. این عاشیقها در سالهای اخیر ضمن شركت در مراسم بزرگداشت دهه فجر و برنامههای موسیقی بومی، در خارج از كشور از جمله آلمان، فرانسه، اسپانیا، آذربایجان شركت كردهاند و معمولاً با استقبال پرشور شنوندگان مواجه شدهاند.
عاشیقهای معاصر آذربایجان مالك گنجینه عظیم هنر و ادبیات تاریخی نیاكان خویشاند و سرودههای استادانه و زیبای خود را به انگیزه احساسی ناب و انسانی و حفظ امانت هنر عاشیقی در میان مردم رواج میدهند و در مجالس عروسی و جشنها حاضر میشوند و از این راه معیشت روزانه خود را نیز تأمین میكنند.
در آذربایجان كمتر دهكدهای را میتوان یافت كه جشنها و عروسیهایشان بدون عاشیق برگزار شود. حتی در مناطقی كه عاشیق نیست، فرسنگها راه پیموده میشود تا عاشیقی به جشن دعوت شود و مجلس را با سخنان حكمتآموز و ترانهها و منظومههای دلنشین خود گرمی و شور ببخشد.
عاشیقساز مینوازد. ساز آلتی است شبیه تار، مركب از نُه سیم كه بر سینه مینهند و مینوازند. نام ابتدایی و قدیمی آن «قوپوز» است كه چیزی شبیه كمانچههای كنونی بوده است. اكنون همراه هر عاشیق اغلب یك یا دو بالابانچی (نوازنده بالابان) و قاوالچی (دایرهزن) نیز هست كه او را همراهی میكند. گاهی نیز چند دسته عاشیق یكجا ظاهر میشوند و هنرنمایی میكنند.
عاشیق هنرمند مردم است و باید در چندین هنر مهارت و استادی داشته باشد. هم شاعر است، هم آهنگساز، هم منظومهسرا، هم خواننده، هم نوازنده، هم هنرپیشه و هم داستانگو. به عبارت دیگر در این عرصهها خلاق است و هنرمندی است كه این همه را با انگشتان ماهر و صدای دلنوازش اجرا میكند.
در روزگاران گذشته، به این هنرمندان علاوه بر اوزان و عاشیق، وارساق و یانشاق هم میگفتند و به هنرمندترین و شایستهترینشان دده اطلاق میشد كه از آن میان میتوان به دده قاسم (قرن 13 هـ.ق)، توراب دده (قرن 12 هـ.ق)، دده یادیار (قرن 10 هـ.ق)، كرم دده و مشهورتر از همه دده قورقودِ اسطورهای اشاره كرد.
از عاشیقهای معروف و قدیمی آذربایجان میتوان : عاشیق عباس توفارقافلی، ساری عاشیق، عاشیق معصوم، عاشیق امراه، عاشیق قربان، عاشیق علعسگر را نام برد كه هر كدام از برجستهترین هنرمندان زمان خود بودهاند.
از عاشیقهای معاصر آذربایجان میتوان به : عاشیق اسد، عاشیق قشم، عاشیق جبی، عاشیق حسین جوان، عاشیق عبدالعلی، عاشیق رسول، عاشیق یداله، عاشیق مشی، عاشیق حسن اسكندری، عاشیق عزیز شهنازی، عاشیق حسن نامور، عاشیق علی. عاشیق اشرف و دهها تن دیگر اشاره كرد. تعدادی از این افراد تحت پوشش اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان به فعالیت هنری خود ادامه میدهند. این عاشیقها در سالهای اخیر ضمن شركت در مراسم بزرگداشت دهه فجر و برنامههای موسیقی بومی، در خارج از كشور از جمله آلمان، فرانسه، اسپانیا، آذربایجان شركت كردهاند و معمولاً با استقبال پرشور شنوندگان مواجه شدهاند.
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات انتخابات ریاست جمهوری 1403 مسعود پزشکیان سعید جلیلی ایران انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم علیرضا زاکانی مصطفی پورمحمدی قالیباف محمدباقر قالیباف حمید نوری
هواشناسی سازمان هواشناسی پلیس راهور ریزش معدن معدن تهران شهرداری تهران جاده چالوس سیل وزارت بهداشت قتل آموزش و پرورش
حقوق بازنشستگان سهام عدالت قیمت خودرو خودرو قیمت طلا ایران خودرو قیمت دلار دولت سیزدهم بازار خودرو همستر کامبت بورس مسکن
تلویزیون رسانه ملی سینمای ایران حج سریال فیلم سینمایی کربلا موسیقی عرفه سینما دفاع مقدس عید غدیر
وزارت علوم دانشگاه آزاد اسلامی ایکس
رژیم صهیونیستی روسیه غزه فلسطین جنگ غزه آمریکا اوکراین ترکیه چین حزب الله لبنان جنگ اوکراین یمن
یورو 2024 فوتبال پرسپولیس تیم ملی انگلیس کریستیانو رونالدو سپاهان مس رفسنجان جام ملت های اروپا باشگاه پرسپولیس جام حذفی لیگ برتر یورو
اینترنت مرگ گوگل هوش مصنوعی اپل ناسا تلگرام ایلان ماسک سامسونگ
قهوه کاهش وزن ویتامین دیابت مغز میگرن سنگ کلیه مراکز درمانی