اوباما + هیلاری = وخامت در خاورمیانه

در دوره ای که اوباما رئیس جمهور و هیلاری وزیر خارجه آمریکا است، قطعا گرایش های صهیونیستی از سوی ایالات متحده تقویت می شودکه این روند در نهایت به وخیم‌تر شدن اوضاع خاورمیانه منجر خواهد شد.
برای ایالات متحده آمریکا، اوضاع در خاورمیانه بسیار پیچیده تر از آن است که بسیاری از کارشناسان غربی تصور می کنند. از یک سو آنها با ایرانی مواجه هستند که به یک قدرت بلامنازع منطقه ای مبدل شده است و از سوی دیگر باید روند به اصطلاح صلح خاورمیانه را به نحوی پیش ببرند که منافع صهیونیست ها و اعراب محافظه کار تامین گردد.
همچنین آمریکایی ها با دو جنگ ویرانگر در عراق و افغانستان مواجه هستند که همانند باتلاقی، آنها را در خود گرفتار کرده است. با این حال به نظر می رسد که گرایش های صهیونیستی کلینتون و حمایت سنتی دولت های آمریکایی از منافع اسرائیل، اوضاع خاورمیانه را پیچیده تر از گذشته نماید.
در خصوص جمهور اسلامی ایران، هیلاری کلینتون هنگامی که به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا فعالیت می کرد، هشدارداده بود که اگر ایران به اسرائیل حمله‌ی اتمی انجام دهد، ممکن است محو شود.
وی همچنین در مقام سناتوری نیز به قطعنامه ای رای داده بود که طی آن نیروهای «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران» را تشکیلاتی تروریستی معرفی می کرد. بنابراین صهیونیسم حاکم بر کلینتون و دولت آمریکا بیشترین چالش را در منطقه ی خاورمیانه با جمهوری اسلامی ایران خواهد داشت.
به خصوص که ایران همواره از یک سو بر مواضع مستقلانه و عدالت طلبانه خود در نظام بین الملل تاکید کرده و خواهان برپایی نظمی عادلانه در جهان بوده است و از سوی دیگر بر نامشروع بودن رژیم صهیونیستی تاکید ورزیده است. از این رو آمریکا سعی می کند موانع بیشتری را در سر راه فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران ایجاد کند.
در خصوص صلح خاورمیانه نیز مسلما کلینتون نه تنها خروج رژیم صهیونیستی از بلندی های جولان برای رسیدن به صلح با سوریه را در دستور کار نخواهد داشت، بلکه او در صدد نیست که برای پیشبرد طرح ایجاد کشور فلسطینی، به خروج صهیونیست ها از بخش عمده ای از کرانه باختری و شرق اورشلیم نیز رای دهد.
به همین سبب روندی که آمریکایی ها برای صلح خاورمیانه تدارک دیده اند، همچنان ناکارآمد باقی خواهد ماند. در واقع شکست برنامه ها و طرح هایی نظیر «نقشه ی راه»، «صلح کمپ دیوید»، «کنفرانس آناپولیس» و ...، در دوران زمامداری اوباما و کلینتون نیز ادامه خواهد یافت.
در خصوص عراق نیز به نظر می رسد که آمریکایی ها علیرغم ادعاهای اوباما مبنی بر خروج از این کشور، همچنان نیروهای نظامی خود را نگه خواهند داشت. در واقع آمریکایی ها با این هدف به عراق حمله کردند که ضمن دسترسی به منابع نفتی این کشور، نیروهای نظامی خود را نیز در منطقه بیش از پیش گسترش دهند. از این رو خروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق را باید صرفا یک طرح تبلیغاتی غیرعملی خواند.
تضعیف گروه های مقاومت در خاورمیانه نیز یکی دیگر از اهداف کلینتون خواهد بود. بر این اساس گروه هایی نظیر حزب الله و حماس که همواره برای صهیونیست ها دردسر ساز بوده اند، نخستین گروه های اسلام گرا و مقاومت طلبی هستند که به زعم کلینتون باید از بین بروند! آمریکایی ها در این زمینه نیز کاملا همگام با منافع صهیونیست ها عمل می کنند و از این نکته که گروه ها مقاومت اسلامی نظیر حزب الله و حماس در مردم و مسلمانان حقیقی منطقه ریشه دارند، غافل هستند.
در خصوص افغانستان نیز نیروهای آمریکایی طی چند ماه آینده، چندین برابر خواهند شد. بر این اساس اعزام قریب ده هزار سرباز آمریکائی به افغانستان یکی از اولویت های کاری کلینتون خواهد بود. تقویت نیروهای نظامی در افغانستان که در ظاهر به دلیل مبارزه با طالبان و کشت هروئین صورت می گیرد، در واقع اهداف پنهانی دیگری را دنبال می کند که می توان آنها را در راستای توطئه در شبه قاره و تفرقه افکنی های اخیر میان هند و پاکستان جستجو نمود.
در مجموع می توان چنین نتیجه گیری نمود که سیاست های صهیونیستی ایالات متحده آمریکا با انتخاب اوباما و سپس کلینتون به سمت وزیر امور خارجه، بیش از پیش ادامه خواهد یافت. این نکته از یک سو با توجه به پیوندهای سنتی دموکرات ها با صهیونیست ها و از سوی دیگر با توجه به روابط شخصی و خانوادگی کلینتون با مقامات رژیم صهیونیستی، قابل درک است. به همین سبب نیز می توان پیش بینی نمود که پی گیری گرایش های صهیونیستی از سوی آمریکا، در نهایت به وخیم‌تر شدن اوضاع خاورمیانه منجر خواهد شد.

منبع : شبکه خبر دانشجو