آیا قضیه فلسطین نزد اوباما اولویت دارد؟

با شروع به کار اوباما به عنوان رییس جمهور جدید آمریکا اکنون این سوال مطرح است که وی به موضوع درگیری اعراب و اسراییل از چه زاویه ای خواهد نگریست و چگونه به این قضیه خواهد پرداخت؟
به نظر می رسد در این زمینه سه فرضیه وجود داشته باشد :
ـ در راس فهرست مشاوران رییس جمهور جدید آمریکا اسامی سه تن به چشم می خورد که از طریق دالان های سیاسی آمریکا و کانال های آن به عنوان خدمتکار مخلص جنبش یهودیان آمریکا به شهرت دست یافته اند و اینان در دشمنی دیرینه با عرب ها و مسلمانان نیز مشهور و معروفند که عبارتند از : جان بایدن معاون رییس جمهور و رام عمانوئل دبیرکل کاخ سفید و دنیس راس نامزد وزارت امور خارجه که دو فرد اخیر از یهودیان با گرایش های صهیونیستی هستند.
ـ رییس جدید در مورد امور جاری و تحولات اخیر جهان با سران نه کشور جهان تلفنی گفت و گو و مذاکره کرده است که در میان آن ها حتی یک کشور عرب و یا مسلمان به چشم نمی خورد و از میان این نه کشور، شش کشور جهان سرمایه داری و غربی دیده می شود که عبارتند از : انگلیس ، فرانسه ، آلمان ، استرالیا، کانادا و ژاپن.
اگر اوباما صرفا به این شش کشور اکتفا می کرد می توانستیم توجیه کنیم که این کشورها جز کشورهای دوست و از همپیمانان نزدیک آمریکا هستند ولی وقتی که نام کشورهایی چون کره جنوبی و مکزیک و به ویژه نام رژیم صهیونیستی این در میان این کشوره به چشم می خورد ؛ جای شک و شبهات فراوانی را بر جای گذاشته است .
ـ اوباما در اولین کنفرانس مطبوعاتی خود درباره ایران به زبان آشکار صهیونیست ها سخن گفت و از زاویه آنان به موضوع نگریست و برنامه های هسته ای ایران را به شدت محکوم کرد بدون این که به زرادخانه های هسته ای اسراییل اشاره ای بکند و در این زمینه نیز سخن بگوید . وی جهانیان را علیه ایران بسیج کرد و شوراند و از کشورهای جهان خواست تا با تمام توان و از طریق تلاش های بین المللی از دست یابی ایران به سلاح هسته ای جلوگیری کنند.
اگر اوباما در همین حد سکوت می کرد سوال پیچیده ای را بی پاسخ می گذاشت که چرا باید جهانیان علیه ایران تحریک شوند و به مقابله با این کشور بپردازند ولی وی در ادامه خود دلیل این موضوع را روشن ساخت :
ـ زیرا ایران از سازمان های تروریستی حمایت می کند.
رییس جدید نیز بار دیگر به زبان اسراییلی ها سخن گفت و از عبارت سازمان های تروریستی استفاده کرد ؛ عبارتی که برای سازمان های عربی مانند حزب الله لبنان و حماس فلسطین که با اشغالگران مبارزه می کنند، از سوی صهیونیست ها به کار برده می شود .
اکنون اگر این گونه توجیه کنیم و بگوییم که قضیه فلسطین و کشورهای عرب در اولویت های کاری اوباما قرار ندارند و چندان برای وی مهم نیستند و دوستی او با جنبش یهودی صهیونیزم در آمریکا عمیق و برای همه آشکار است، شاید چندان دقیق و درست و کامل نباشد زیرا ناتوانی کشورهای عرب و ناکارآمدی آنان در عرصه های بین المللی نیز در این زمینه بی تاثیر نیست و مزید بر علت است .
ما باید در مورد رییس جدید نیز انصاف به خرج دهیم زیرا رییس کدام دولت بزرگ و در کجای جهان و در کدام وقت و زمان به کانون های گرم بین المللی اهمیت نمی دهد به خصوص این که این کانون ها امنیت و منافع حیاتی این دولت بزرگ را به خطر بیندازند و تهدید کنند.
ولی در کمال تاسف این قاعده با قضیه فلسطین و کشورهای عرب منطبق نیست .
آمریکا در کنار اسراییل چه در دوران اوباما و چه بعد از آن تا زمانی که تشکیلات خودگردان بر سر قدرت باشد و شیوه ای جز هم پیمانی با واشنگتن را ادامه ندهد و کشورهای عرب نیز از این تشکیلات حمایت کنند، برای همیشه آسوده خاطر خواهد ماند و توجه شایسته ای به منطقه و مشکلات آن نخواهد کرد.

نویسنده : احمد عمرابی

منبع : مرکز اطلاع رسانی فلسطین