بررسی حضور قارچهای میکوریزی ـ آرباسکولی (AMF) در ریزوسفر

قارچهای میكوریزی آرباسكولی (AMF) ، با ریشه بیش از ۸۰% گونه‌های گیاهی همزیستی ایجاد كرده و منجر به تغییراتی در بیوماس، تركیب شیمیایی و یا مقاومت گیاه به بیماریها یا تنشهای محیطی نظیر خشكی و شوری می‌شوند. امروزه بمنظور بازیابی اكوسیستمهایی كه در اثر پدیده بیابانی شدن در حال تخریب هستند، مدیریت همزیستی بین گیاهان و میكروارگانیسمها از جمله AMF مورد توجه قرار گرفته است. در پژوهش حاضر همزیستی قارچهای میكوریزی آرباسكولی با گیاه A.sieberi در منطقه خارتوران استان سمنان در ارتباط با برخی عوامل اكولوژیكی بخصوص عوامل خاكی مورد بررسی قرار گرفته است. منطقه خارتوران با متوسط بارندگی سالانه ۵/۱۳۰ میلیمتر و متوسط دمای روزانه C ْ ۷/۱۷ در بیشتر قسمتها دارای اقلیم نیمه بیابانی شدید می‌باشد. پس از بررسی منطقه، ۴ ایستگاه نمونه‌برداری از نواحی پست حوالی رودخانه كال‌شور به سمت ارتفاعات تیركوه انتخاب شد. پوشش گیاهی هر ایستگاه با محاسبهٔ درجه اهمیت (IV) گونه‌های مختلف بررسی شد. نمونه‌برداری از خاك هر ایستگاه انجام شد و برخی عناصر خاك pH ، Ec و بافت خاك تعیین گردید و تعداد اسپورهای میكوریزی موجود در ریزوسفر A.sieberi در هر ایستگاه در دو فصل بهار و پاییز شمارش شد. نتایج نشان داد كه در فصل بهار تعداد اسپور خاك با مقادیر سیلت، سدیم، پتاسیم و وانادیوم همبستگی منفی و با مقادیر شن، گوگرد، منیزیم تعداد گونه‌های گیاهی و ارتفاع همبستگی مثبت دارد اما در فصل پاییز تعداد اسپور خاك تنها با مقادیر شن و عنصر نیكل همبستگی مثبت نشان می‌دهد.

منبع : مجله زیست شناسی ایران