بیگانه ۳ - ALIEN 3

سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : گوردون کارول، دیوید گیلر و والتر هیل
کارگردان : دیوید فینچر
فیلمنامه‌نویس : لاری فرگوسن، گیلر و هیل، بر مبنای داستانی نوشتهٔ وینسنت وارد از شخصیت‌های خلق شده توسط دان اوبانن و رانلد شوست
فیلمبردار : الکس تامسن
آهنگساز(موسیقی متن) : الیوت گلدنتال
هنرپیشگان : سیگورنی ویور، چارلز دنس، پل مک‌گان، برایان گلاور، رالف براون و لنس هنریکسن
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۵ دقیقه


ـ ̎ریپلی̎ (ویور) سرگردان در فضا، پس از آخرین نبردش با بیگانه‌ها، به علت نقص فنی سفینه‌اش با سقوطی هدایت شده روی سطح یکی از دورافتاده‌ترین سیاره‌های کهکشان، که در اصل در حکم زندان آن است، پائین می‌آید. ساکنان این سیاره مشتی جنایتکار تبعیدی هستند که دوران محکومیتشان را در آنجا می‌گذرانند و رهبری‌شان به عهدهٔ مردی به نام ̎دیلن̎ (داتن) است. آنان برای خود آئین خاصی ابداع کرده‌اند. ̎ریپلی̎ برای جلوگیری از ایجاد هرگونه ناآرامی و تنش در بین زندانیان مرد، در هیئتی مردانه و با سرتراشیده ظاهر می‌شود. خیلی زود با پزشک این جامعهٔ کوچک، ̎کلمنز̎ (دنس)، انگلیسی جذابی با گذشته‌ای نامعلوم، روابطی صمیمانه می‌یابد. پس از مدتی نشانه‌هائی او را متوجه حضور ̎بیگانه̎ در این سیاره می‌کنند. ̎ریپلی̎ در می‌یابد که احتمالاً خود او ̎بیگانه̎ را همراه آورده است. ̎بیگانه̎ آرام آرام ساکنان سیاره را از پا در می‌آورد و ̎ریپلی̎ پس از نابودی ̎بیگانه̎ برای از میان بردن نطفهٔ او که در بدنش در حال رشد است خود را به درون ظرف بزرگی محتوی آهن مذاب می‌افکند.
ـ فینچر بیست و هشت ساله و سازندهٔ سابق کلیپ‌های ویدئوئی، چهارمین فیلمسازی بود که برای کارگردانی سومین قسمت این مجموعه، که آشکارا در سطحی پائین‌تر از دو قسمت قبلی قرار می‌گیرد، نامزد شد. داستان اصلی فیلم با درون مایه‌های آشکارا مذهبی (کار وارد) دربارهٔ زندگی گروهی کشیش در سیاره‌ای دور افتاده، در مراحل تولید تغییرات فراوانی یافت. با این همه تأثیرپذیری‌هائی از آن در فیلم قابل مشاهده است. امتیاز اصلی فیلم، فقدان امکانات تکنولوژیک در مواجههٔ شخصیت‌ها با ̎بیگانه̎ است که در قیاس با دو قسمت قبلی، نوعی بدعت هوشمندانه به شمار می‌آید. عامل اصلی ارتباط فیلم با دو قسمت قبلی درون مایهٔ پر رنگ زن ـ آزاد ـ خواهی ـ آن است. ̎ریپلی̎ در اینجا نیز زنی بسیار مستقل و حرفه‌ای (در حیطهٔ کاری خود)، دارای شخصیتی منطقی و در اکثر موارد پرخاش‌جو است. در بیگانه (ریدلی اسکات، ۱۹۷۹) او افسر جوان آرمان‌گرائی است که آرام آرام پی به تباهی نظامی که در آن خدمت می‌کند، می‌برد. در بیگانه‌ها (جیمز کامرون، ۱۹۸۶) با احساس غریزهٔ مادری نسبت به دخترکی که نجات داده، پختگی می‌یابد و در اینجا در هیئتی متفاوت (و از نظر روحی تلخ‌کام و خسته) در میان جمعی کاملاً ̎مردانه̎ خود یک ̎بیگانه̎ به نظر می‌آید. دنباله: بیگانه: تجدید حیات (ژان پی‌یر ژونه، ۱۹۹۷)