قربانی تروریسم فلسطینی

بعد از روایت سرگذشت راشل كوری، بد نیست دیدگاه یك سایت صهیونیستی را نیز درباره او و ماجرایش بخوانید:
نخستین سالگرد فوت راشل كوری بدون جار و جنجال و هوچیگری برگزار نشد. مادر راشل و همپالكی‌های او از تفكر چپ، مراسم نمایشی خود را با محكوم كردن به اصطلاح لجاجت و مانع تراشی اسرائیل(و آمریكا) در مسیر تحقیقات مرگ او متشنج كردند. او در تاریخ ۱۸ مارس ۲۰۰۴ در نشریهBoston Globe چنین نوشت:
«راشل از صلح طلبان غیر مسلح بود كه سعی می‌كرد مانع تخریب خانه پزشك فلسطینی،همسر و سه فرزندش شود. به اعتقاد او اقدام مستقیم و غیرخشونت‌آمیز علیه اشغالگران اسرائیلی به نفع امنیت فلسطینی و نیز اسرائیلی‌ها و آمریكایی‌هاست.علت حضور راشل در آنجا محافظت از خانه یكی از اهالی رفح بود، چرا كه آمریكا و اسرائیل از پذیرش پیشنهاد سازمان ملل برای اعزام ناظران بین‌المللی حقوق بشر خودداری كرده بودند. پس این وظیفه بر زمین مانده را فعالان صلح بین‌المللی!! بر دوش گرفتند. راشل به تخریب غیر قانونی خانه‌ها اعتراض كرد؛ امری كه آمریكا با ارسال میلیار‌دها دلار كمك‌های نظامی به اسرائیل برای بولدوزر‌ها، هلی‌كوپترهای آپاچی، اف-۱۶ و....... از آن حمایت می‌كند.»
طبق نتایج حاصل از تحقیقات اسرائیل، راشل در میدان عملیات بولدوزر مزاحمت ایجاد كرده بود و در نقطه كور خارج از میدان دید راننده قرار داشت و عبور بولدوزر از روی او كاملاً تصادفی و غیر‌عمدی بوده است. لحن خانواده كوری در دیگر بیانیه‌ها بسیار خصمانه بوده، اسرائیل را به دلیل ادامه اشغال سرزمین‌های فلسطینی تقبیح كرده است.
تكلیف ما با این «جهاد» خانواده كوری چیست؟ لازم است برای كسانی كه به فراموشی دچار شده‌اند، مواردی را یادآوری كنم:
راشل كوری، دانشجوی فعال فناتیك، جوانی از ایالت واشنگتن بود كه با تروریسم خاورمیانه و آدمكشان فلسطینی اعلام همبستگی كرد. بدین نیت كه دنیا را جای بهتری برای زندگی كند. او به جنبش همبستگی بین‌المللی پیوست كه یك گروه آنارشیست كمونیستی است و صراحتاً از تروریسم فلسطینی حمایت می­كند. كوری در نوار غزه بساطی پهن كرد كه او و رفقای جنبشی­اش هر روز از آنجا به اذیت و آزار و تحریك نیروهای اسرائیلی پرداخته، مزاحم عملیات ضدتروریستی ارتش اسرائیل می­شدند. آنها برای كمك به تروریست­ها و در واقع دفاع از آنها موانعی در جاده­ها درست می­كردند تا جلوی تحرك نیروهای اسرائیلی را بگیرند. جنبش همبستگی بین­المللی حمایت از حق فلسطینیان در توسل به تروریسم را بارها تكرار كرده است.
بولدوزر ارتش اسرائیل می­خواست خانه­هایی را كه مأمن تروریست­ها بود و ساختمان­هایی را كه از طریق تونل­های مخفی، در زیر آنها سلاح و مواد منفجره از مصر به رفح آورده می­شد، خراب كند، اما راشل كوری سد راه این عملیات شد. یكی از این خانه­ها همان خانه­ای است كه به ادعای والدین كوری متعلق به یك پزشك بیگناه است. كوری و رفقای جنبشی­اش وظیفه مراقبت از تونل­های زیرزمینی غزه را بر عهده داشتند. او خود را در موقعیتی قرار داد تا بیرون از میدان دید راننده بولدوزر باشد و براثر این حركت ناشیانه به زیر شنی سنگین ماشین كشیده شد و سرانجام در آمبولانس سازمان آزادیبخش فلسطین یا بیمارستان جان داد. جنبش همبستگی بین­المللی گزارش­هایی از «شاهدان عینی» در این باره منتشر كرد كه معلوم شد همه آنها ساختگی­ هستند. كوری پیش خود حساب كرده بود اگر راننده متوجه مانع تراشی او در دسترسی به تروریست­ها بشود، عقب­نشینی می­كند؛ راشل در محاسبه­اش میدان دید كوچك راننده بولدوزر را حساب نكرده بود.
حالا راشل كوری شده شهید مقدس چپ­های حامی تروریسم و ژاندارك تروریست­های فلسطینی. دوستان جنبشی­اش قتل اورا عمدی دانسته بهانه­ای به دست حركت«اسرائیل را بكوبید» و یهود­ستیزان سراسر دنیا داده­اند تا مشروعیت اسرائیل را زیر سوال ببرند. سازمان آزادیبخش فلسطین نام او را مایه بركت خود می­داند و او را شهید مبارزه با دیوار امنیتی اسرائیل معرفی كرده است؛ غافل از این­كه ساخت دیوار امنیتی بعد از مرگ او آغاز شد.
در میانه تبادل آتش نیروهای اسرائیل و تروریست­های فلسطینی، اعضای جنبش همبستگی بین­المللی خود را حایل می­كردند و عده­ای از آنان نیز مجروح می­شدند. آغازگر تیراندازی­ها سازمان آزادیبخش فلسطین بود.تام هرندال از دیگر اعضای این جنبش است كه در میانه تیراندازی­ها كشته شد. جنبش كوشید با راه­اندازی حركتی جهانی، سربازی را كه به او شلیك كرد جنایتكار وشیطان­صفت نشان دهد، اما معلوم شد آن تیرانداز از اعراب بدوی ساكن اسرائیل بوده كه در ارتش اسرائیل خدمت می­كرده است.
والدین راشل كوری دست به انتقام جویی زده، دنیا را برای محكومیت عمل اسرائیل و «قربانی» جلوه دادن دخترشان به­دست اشغالگران اسرائیلی زیر پا گذاشتند. آنها و دیگر حامیان جنبش تلاش كرده­اند بر­ضد شركت كاتریپلار به علت فروش ماشین­آلات به اسرائیل، از جمله بولدوزر­هایی كه دخترشان به میل و اراده خود به زیر آن رفت، تحریمی را سازمان­دهی كنند. والدین راشل كوری، مصرانه مدعی­اند كه دخترشان برای ترویج روش­های بدون خشونت به فلسطین رفته بود، اما عملكرد او و دوستان جنبشی­اش خلاف این را ثابت كرد. سایت رسمی ISM، «مبارزه مسلحانه» فلسطینیان را كه مترادف با كشتار كودكان اسرائیلی است تأیید می­كند.
كوری چوب حماقت خود را خورد. او برای اشاعه تروریسم فلسطینی و جلوگیری از محافظت اسرائیل از شهروندانش به غزه رفته بود و جانش را در راه محافظت از تونل غیرقانونی خانه­های تروریست­های فلسطینی تلف كرد. این تونل­ها مسیر انتقال مهمات از مصر به غزه برای عملیات تروریستی انتحاریون بود. صورت لهیده او بعد از بیرون آوردن جنازه­اش از زیر بولدوزر و عكسی كه او را در حال آتش زدن پرچم اسرائیل نشان می­دهد، ماندگارترین تصاویری است كه از او در اینترنت و دیگر نقاط پخش كرده­اند.
مجله چپ‌گرای Mother Jones او را یك بی‌شعور فریب‌خورده خطرناك دانست. نتایج تحقیقات ارتش اسرائیل اقدام عمدی او به خودكشی را ثابت كرد. جیمز تارانتو، نویسنده وال استریت ژورنال پیشنهاد داده كه جایزه «ابله ترین آدم سال» را به راشل كوری برای انگولك كردن یك بیل مكانیكی بزرگ اهدا كنند.
جنبش همبستگی بین‌المللی را نباید تشكیلات ساده‌ای فرض كرد. اعضایش در قلمرو اسرائیل فعالانه با تروریست‌ها همكاری كرده‌اند. سلاح‌های تروریست‌ها و خود آنها در مقر اعضای جنبش مخفی می‌شوند. دو بمب‌گذار انتحاری مسلمان از انگلستان در پوشش «فعالان صلح» به اسرائیل آمده بودند تا كافه‌ای را در تل‌آویو به خاكستر تبدیل كنند.محل اختفا و هماهنگی عملیات این دو نفر دفاتر منطقه‌ای و محلی جنبش بود.
جنبش و سازمان آزادیبخش فلسطین همچون یك روح در دو بدن هستند(بدین ترتیب راشل كوری در مقام عضوی از این سازمان كشته شد). اعضای دردسرساز جنبش، در جریان ساخت حصار و دیوار امنیتی اسرائیل خرابكاری كرده‌اند تا راه برای كشتار كودكان و سایر غیرنظامیان اسرائیلی به‌دست آدمكشان فلسطینی باز باشد.
با وجود این و به‌رغم حمایت صریح و آشكار جنبش از تروریسم، همچنان از معافیت‌های مالیاتی آمریكا تحت عنوان «سازمان خیریه» بهره‌مند بود و بذل و بخشش‌های هنگفت جنایتكاران كه چپ‌گراهای حامی تروریست‌ها را زیر پروبال خود می‌گیرند به جیبشان سرازیر می‌شود.مطبوعات لیبرال آمریكا به‌قدری با جنبش مدارا می‌كنند كه گویی یك«گروه صلح» است. بزدلی بیش از حد دولت اسرائیل و ترس از بازتاب منفی در مطبوعات، نگذاشته تا اعضای جنبش را پی كار خود بفرستند. ISM به اسرائیل اعتراض می‌كند،از این طرف به آنها اجازه داده‌اند داخل قلمرو اسرائیل دست به تحریك و تحركات خود بزنند و این گواهی است بر آزاداندیشی و مدارای دولت اسرائیل. همین اعضای جنبش كه از خانه‌های بمب‌گذاران انتحاری در نوار غزه و كرانه باختری محافظت می‌كنند، هرگز جرأت نمی كردند با مانع شدن بر سر راه نیروهای آمریكایی، كه صدام را در سوراخی در تكریت دستگیر می‌كردند، جان خود را به خطر اندازند. والدین راشل كوری به دیگر دانشجویان فریب‌خورده توصیه نمی‌كنند برای محافظت از خانه‌های تروریست‌های عراقی كه در محاصره نیروهای آمریكایی افتاده‌اند به نجف و فلوجه بروند و«اشغال» عراق را محكوم كنند. اگر این انقلابیون جین پوش و جوجه آپارتمانی‌های ماركسیست در عملیات ضد تروریستی در هر نقطه‌ای از دنیا غیر از اسرائیل مداخله می‌كردند، قطعاً بی‌رحمانه تكه تكه می‌شدند.
سال گذشته رسانه‌های غربی از كوری و سایر حامیان جنبش همبستگی بین‌المللی قهرمان ساختند. هربار اسرائیل می‌كوشد با خراب كردن خانه یك بمب گذار انتحاری یا فرو‌ریختن خانه‌هایی كه پوشش تونل‌های نقل وانتقال اسلحه یا كارگاه‌های تولید موشك هستند نفس تروریست‌ها را بگیرد، روزنامه‌های اروپایی و روزنامه‌های لیبرال آمریكا دوباره به یاد راشل كوری می‌افتند و قصه او را زنده می‌كنند. بی‌بی‌سی، اكونومیست، New­ States man و وزارت خارجه انگلستان گستاخانه‌ترین حملات خود را در تقبیح تخریب خانه‌های تروریست‌ها نثار اسرائیل كردند. روی انگلستان عمداً انگشت می‌گذارم، زیرا چند روز پیش، دولت این كشور خانه قاتل دو كودك انگلیسی را منفجر كرد!
شهر سوهام در ساحل غربی رود گریت اوز واقع در شرق انگلستان است. قاتلی به نام یان‌هانتلی دو دختربچه مدرسه‌ای را كشته بود. اهالی شهر برای پیشگیری از تكرار این عمل و هشدار به قاتلین و كودك‌آزاران احتمالی، خانه آن قاتل را تخریب كردند. وجود خانه او یاد‌آور جنایتی هولناك بود و می‌بایست از روی زمین محو شود.
تروریست دوست‌های جنبش كجا بودند؟ چرا برای اثبات صلح‌دوستی و فداكاری­ از خانه قاتل آن دختر محافظت نكردند؟ چرا این ولگرد‌های «اسرائیل كوب» در اعتراض به این عمل به خیابان‌ها نریختند؟ چرا كسی این نقض حقوق بشر را به دیوان بین‌المللی لاهه گزارش نكرد، یا از بلژیكی‌ها نخواست حكم جلب بلر را صادر كنند؟ والدین راشل كوری كجا بودند؟
دنیس پراگر، ستون نویس، چندی بعد از مرگ راشل خطاب به والدین او نوشت:
«المپیا! برای والدین راشل كوری رخت عزا بر تن كن؛ اما تحریر سرگذشت قدیسین را به ما بسپار. راشل كوری در راه مبارزه مسلحانه با اسرائیل جان داد. و سرانجامی این چنین یافت: او احمقی بدرد بخور و قربانی دیگری برای تروریسم فلسطینی بود. از این بهتر نمی‌شد.....»
بولدوزر ارتش اسرائیل می‌خواست خانه‌هایی را كه مأمن تروریست‌ها بوده و ساختمان‌هایی را كه زیر آنها از طریق تونل‌های مخفی، سلاح و مواد منفجره از مصر به رفح آورده می‌شد خراب كند اما راشل كوری سد راه این عملیات شد .
نتایج تحقیقات ارتش اسرائیل اقدام عمدی او به خودكشی را ثابت كرد. جیمز تارانتو، نویسنده وال استریت ژورنال پیشنهاد داده جایزه «ابله ترین آدم سال» را به راشل كوری به خاطر به‌بازی‌گرفتن یك بیل مكانیكی بزرگ اهدا كنند
راشل كوری، دانشجوی فعال فناتیك جوانی از ایالت واشنگتن بود كه با تروریسم خاورمیانه و آدمكشان فلسطینی اعلام همبستگی كرد بدین نیت كه دنیا را جای بهتری برای زندگی كند.

نویسنده:استیون پلاوت
منبع:ماهنامه سوره ، شماره ۲۷

منبع : خبرگزاری فارس