جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

هیچ چیز غیر از دردسر - NOTHING BUT TROUBLE


هیچ چیز غیر از دردسر - NOTHING BUT TROUBLE
سال تولید : ۱۹۹۱
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : رابرت ک. وایس
کارگردان : دان ایکروید
فیلمنامه‌نویس : دان ایکروید، بر مبنای داستانی نوشتهٔ پیتر ایکروید
فیلمبردار : دین کیوندی
آهنگساز(موسیقی متن) : مایکل کیمن
هنرپیشگان : چوی چیس، دان ایکروید، جان کندی، دمی مور، والری برومفیلد، تیلر نگرون، برتیلا داماس، ریموند ج. باری و برایان دویل مورای
نوع فیلم : رنگی، ۹۴ دقیقه


ـ ̎کریس تورن̎ (چیس)، روزنامه‌نگار اقتصادی نیویورکی با ̎دایان لایتسن̎ وکیل (مور)، همسایه‌اش، برای سفری تجاری به آتلانتیک سیتی قرار می‌گذارند. ̎فاوستو̎ (نگرون) و ̎رندالا ̎ (داماس)، دو برزیلی هم خودشان را دعوت می‌کنند و ̎کریس̎ را مجاب می‌کنند که برای دیدن مناظر زیبای اطراف، از بزرگراه به بیراهه بزند. پس از آنکه ̎کریس̎ علامت توقفی را نادیده می‌گیرد، سرنشینان اتوموبیل ̎کریس̎ را وا می‌دارند که از پلیس محلی سبقت بگیرد ولی پلیس بالاخره او را متوقف می‌کند. ̎دنیس پردا ̎ (کندی) و دختر عمویش، ̎الدونا ̎ (کندی) که هر دو پلیس‌اند، نیویورکی‌ها را به دست قاضی ̎ آلوین واکنهایزر̎ ۱۰۶ ساله (د. ایکروید) می‌سپارند. قاضی هم هنوز از بانکدارها دل خونی دارد چون در جنگ جهانی اول، بانکدارها خانواده‌اش را از ملک و ثروتشان محروم کرده و به روز سیاه نشانده‌اند. در حالیکه نیویورکی‌ها شب را در سلول می‌گذرانند، قاضی عده‌ای دیگر از راننده‌های بی‌احتیاط را به مرگ محکوم می‌کند. وقتی آنان باخبر می‌شوند که در صد سال اخیر، هزاران نفر در این شهرک ناپدید شده‌اند، سعی می‌کنند فرار کنند و برزیلی‌ها نیز با رشوه‌ دادن به ̎دنیس̎ آزادی خود را می‌خرند. در این میان ̎کریس̎ فرار می‌کند و ̎دایان̎ را از دست عده‌ای که خیال دارند اعدامش کنند، نجات می‌دهد. در شهر، ̎کریس̎ و ̎دایان̎ متوجه می‌شوند مقامات محلی در مقابل روش‌های قاضی تساهل نشان داده‌اند و حتی در باب مبارزه با مجرمان او را تشویق هم کرده‌اند، اما آتشی که از یک معدن قدیمی بیرون زده، و شهر را نابود می‌کند. ̎کریس̎ در اخبار تلویزیونی قاضی را می‌بیند که در مورد فاجعه توضیح می‌دهد و می‌گوید حالا که او و خانواده‌‌اش بی‌خانمان شده‌اند، مجبورند به خانهٔ نوه پسری‌اش بروند.
ـ فیلمی مثل هیچ‌چیز غیر از دردسر حاصل تلاش ناموفق بازیگری است که سعی بسیار کرده تا یک تنه فیلمی را سرپا نگاه دارد. ایکروید در یکی از معدود موارد حضورش در پشت دوربین، هم فیلمنامهٔ فیلمش را نوشته، هم آن را کارگردانی کرده و هم خودش زیر گریم سنگینی رفته که در دیدار اول اگر تماشاگر نداند که چه بازیگری زیر این گریم است، نمی‌توانی او را بشناسد؛ ولی حاصل این تلاش اصلاً امیدوار کننده نیست. همهٔ سعی ایکروید در زیر گروه کارهای کمدی متأثر از مجموعهٔ تلویزیونی نمایش زندهٔ شنبه شب دسته‌بندی می‌شود و میان فیلم‌های این دسته هم کمدی‌های سطحی و ضعیف قرار دارند و هیچ‌ کار شاخصی به چشم نمی‌خورد. خود فیلم هم عملاً جز بعضی مزه پرانی‌های ایکروید هیچ‌چیز دندان‌گیری ندارد و به زحمت می‌تواند تماشاگر را برای همراهی با فیلم تا پایان متقاعد کند.