رز پریشان - RAMBLING ROSE

سال تولید : ۱۹۹۱
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : کارولکو
کارگردان : مارتا کولیچ
فیلمنامه‌نویس : کالدر ویلینگهام، بر مبنای رمانی نوشتهٔ خودش
فیلمبردار : جانی جنسن
آهنگساز(موسیقی متن) : المر برنستاین
هنرپیشگان : لارا درن، رابرت دووال، دایان لد، لوکاس هاس، جان هرد، کوین کانوی، لیزا جیکوب، اوان لاک‌وود، مت ساترلند
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۲ دقیقه


ـ جرجیا، سال ۱۹۷۱، ̎بادی هیلی‌یر̎ (هاس) به خانهٔ پدری باز می‌گردد و به یاد دوران نوجوانی‌اش می‌افتد، به یاد دختر جوانی به نام ̎رز̎ (درن) که در دورهٔ بحران اقتصادی برای کار به خانهٔ آنان آمد. ̎بادی̎ شیفتهٔ او می‌شود ولی ̎رز̎ به مادر (لد) و پدر (دووال) او بیشتر گرایش دارد و یکبار نیز می‌کوشد پدر ̎بادی̎ را اغوا کند. رفتار و حرکت‌های بی‌قید و بند ̎رز̎، باعث دردسرهائی در شهر می‌شود. روزی پدر، ̎رز̎ را در اتاقش با پسری گیر می‌اندازد و می‌خواهد بیرونش کند ولی ̎رز̎ می‌گوید که باردار است. معالجه نشان می‌دهد که او در واقع یک تومور دارد و باید جراحی شود (عمل دیگری که پزشک برای درمان وضعیت روحی ̎رز̎ پیشنهاد می‌کند با مخالفت مادر انجام نمی‌شود.) بعد از عمل جراحی، ̎رز̎ عقیم می‌شود. بعدها او ازدواج می‌کند و به رغم اندوه ̎بادی̎، خانواده را ترک می‌گوید. در زمان حال ̎بادی̎ در می‌یابد که ̎رز̎ پنج‌بار ازدواج کرده و اینک مرده است.
ـ بر مبنای رمانی از ویلینگهام (نویسندهٔ فارغ التحصیل که مایک نیکولز در سال ۱۹۶۷ به فیلم درآورد)، رز پریشان به رغم حضور یک زن در پشت دوربین به جای اینکه دیدگاه دختر اصلی فیلم را اتخاد کند، در واقع حکایتی دیگر است دربارهٔ بلوغ یک پسر ـ از دیدگاه خویش و چیزهائی که او دربارۀ زنان و زنانگی می‌آموزد. درن در نقش ̎رز̎، بلاهت کودکانه را با شور زنانه در می‌آمیزد. او دختر وسوسه‌انگیزی است که اغلب خود بر دلالت‌های این وسوسه آگاه نیست. او هیچ‌گاه به معنای متعارف کلمه بالغ نمی‌شود و نمی‌تواند نیازش به عشق را با تلقی عمومی از خود سازگار کند. فیلم ظاهراً دربارهٔ امیال یک زن و نیروهائی است که باعث سرکوب و پژمردگی این امیال می‌‌شوند. اما فیلم بیشتر اوقات محتاطانه با این موضوع برخورد می‌کند (اوج صراحتش دعوای مادر بر سر جراحی لازم برای تعدیل امیال ̎رز̎ است که طی آن لد یکباره جوش و خروش غیر منتظره‌ای نشان می‌دهد). فیلم در نهایت به جای نشان دادن حساسیت زنانهٔ لازم در قبال چنین دست‌مایه‌ای، احساساتی‌گری را پیشه می‌کند.