نمک پاشی بر زخم

زمستان‌ها موقعی كه از جاده‌های یخ زدایی شده كه برف‌ها در دو طرف آنها كپه شده‌اند، رد می‌شوید احتمالاً به چیزی كه اصلاً توجه نمی‌كنید میزان شوری جویبارها و نهرهای اطراف است. بررسی‌ها نشان می‌دهد كه در زمستان شوری نهرهای نواحی درون شهری و حومه شهر بالتیمور تا یك چهارم شوری آب دریا افزایش می‌یابد. در مناطقی كه بیش از ۴۰ درصد زمین‌ها توسط ساختارهایی پوشانده شده كه نسبت به آب نفوذناپذیرند نظیر جاده‌های آسفالت شده، زمین‌های پاركینگ و ساختمان‌ها میزان شوری آب‌های سطحی بیشتر از حد توصیه شده برای حفظ اشكال حیاتی حساس آب‌های شیرین است. این نتایج از پژوهش تازه منتشر شده «سوجی كوشال» بوم شناس انستیتوی تحقیقات اكوسیستم در میل بروك، نیویورك و تیمی از همكارانش به دست آمده است. گروه كوشال انباشت نمك‌هایی كه در زمستان برای یخ زدایی روی جاده‌های ماشین رو ریخته می‌شود را علت این مسئله دانسته‌اند. طی دوره ۵ ساله‌ای كه این پژوهش انجام می‌شد (۲۰۰۳- ۱۹۹۸) بیش از ۸۲ هزار تن كلریدسدیم روی جاده‌های بالتیمور ریخته شد. در عوض در نواحی روستایی بریلند، نیوهامشایر و نیویورك كه سابقه كمتری در مصرف یخ زدا دارند، میزان نمك نهرهای روستایی كمتر از حد نهایی است. با این حال بوم شناسان دریافتند كه طی سی سال گذشته شوری آب نهرهای روستایی دائماً رو به افزایش بوده است. شاید روزی برسد كه شیوه‌های محیط زیست گرایانه در ساخت جاده‌های مناسب زمستان تصویب شود. اما «كوشال» و همكارانش هشدار می‌دهند كه اگر نرخ كنونی نمك پاشی زمستانه همچنان ادامه پیدا كند، تا آن روز بخش عمده‌ای از آب‌های سطحی در شمال غربی ایالات متحده برای حیات آب‌های شیرین سمی و برای مصرف انسان‌ها طی یك یا دو قرن كاملاً نامناسب خواهد شد.
Natural History,Jan.۲۰۰۶

منبع : روزنامه شرق