دختر مقدس - HOLY GIRL

سال تولید : ۲۰۰۴
کشور تولیدکننده : آرژانتین، ایتالیا، هلند و اسپانیا
محصول : لیتا استانتیک
کارگردان : لوکرسیا مارتل
فیلمنامه‌نویس : لوکرسیا مارتل
فیلمبردار : فلیکس مونتی
آهنگساز(موسیقی متن) : آندرس گرسنتسون
هنرپیشگان : ماریا آلچه، آلخاندرو اورداپیلتا، مرسدس موران، خولیتا سیلبربرگ، کارلوس بلوسو، مارتا لوبوس و میا مائسترو
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۶ دقیقه


̎آمالیا̎ (آلچه)، دختر نوجوانی است که رفته‌رفته پا به دوران بلوغ می‌گذارد. ̎آمالیا̎ در هتل بزرگی زندگی می‌کند که به مادر مطلقه‌اش، ̎هلنا̎ (موران)، و عمویش، ̎فِردی̎ (اورداپیلتا) تعلق دارد و توسط آن دو نیز اداره می‌شود. ̎آمالیا̎ و بهترین دوستش، ̎خوزفینا̎ (سیلبربرگ)، کنجکاوی‌های دوران بلوغشان را پیدا کرده‌اند. اما تربیت کاتولیکی ̎هلنا̎ و مایل نبودن او به صحبت دربارهٔ چنین مسائلی، باعث شده خیال‌پردازی‌هایشان دربارهٔ این‌گونه مسائل، فراتر از دانش و اطلاعات واقعی‌شان برود. همایش پزشکان که در آن هتل برگزار می‌شود، ̎دکتر خانو̎ (بلوسو) و تعدادی از هم‌کارانش را به آن‌جا می‌کشاند. شیطنت‌های ̎دکتر خانو̎ باعث می‌شود که در نهایت، ̎آمالیا̎ به این نتیجه برسد که دکتر، اسیر افکاری شیطانی شده و او و ̎خوزفینا̎ وظیفهٔ خود می‌دانند که پیش از آن‌که کار از کار بگذارد، او را از شرّ افکار شیطانی‌اش رهائی بخشند.
● سینمای آرژانتین در سال‌های اولیهٔ هزارهٔ جدید محبوبیت و رونق جدیدی در سطح جشنواره‌های جهانی پیدا کرد و خانم مارتل با تنها دو فیلم، باتلاق (۲۰۰۱) و همین دختر مقدس به‌عنوان کارگردانی شاخص از این سینما مطرح شده است. هر دو فیلم در زادگاه او، شهر سالتا در شمال غربی آرژانتین، در دامنهٔ کوه‌های آند و در حاشیهٔ جنگل‌های بارانی می‌گذرند. مکان کلاستروفوبیک و سبک مارتل گُنگ است (خود کارگردان، دلیلش را با خجالت نزدیک‌بینی عنوان کرده!)طوری‌که امکان تمرکز را سلب و تماشای فیلم را با زحمت توأم می‌کند. کارگردان به نماهای درشت و قاب‌هائی علاقه دارد که در آنها بخشی از آدم‌ها گوئی ̎بریده̎ شده است و از نمای معرّف استفاده نمی‌کند، ضمن این‌که عمق میدان نماها هم اغلب اندک است. داستان دختر مقدس ساده است ولی از تجمع جزئیات و شخصیت‌ها شاخ و برگ می‌گیرد. در هتل محل برگزاری کنفرانس پزشکی زندگی خصوصی و اجتماعی آدم‌ها درهم می‌آمیزد و برای ̎آمالیا̎ و مادرش، این درآمیختن کاملاً عادی شده است. آمیزش دیگر، و غیرعادیِ فیلم قرار است میان تأثیرات اخلاق‌گرائی مذهبی و حوادث روزمره‌ باشد. آلچه، که براساس نام فیلم باید کیفیتی قدیس‌وار داشته باشد در واقع همواره حالتی دوگانه و مرموز دارد و انتخابی عالی برای نقش دختری نوجوان که میان غریزه‌ای مبهم و انگیزیشی معنوی سیر می‌کند (و این سیر حتی از دید و درک تماشاگر هم به دور است) بوده است. در دختر مقدس همه‌کس چیزی، احساسی و رازی برای پنهان کردن دارد و طنز سرد فیلم نه از کنایه به جامعهٔ مذهبی که از شیوهٔ (اغلب ناکام) این هدف روشنی را با تماشاگر در میان نمی‌گذارد و حتی این پرسش را نیز که آیا راز تماسِ بی‌آزار میان ̎دکتر خانو̎ و ̎آمالیا̎ در برابر عموم از پرده برون خواهد افتاد، بی‌پاسخ می‌گذارد. به‌نظر می‌رسد آمالیا واقعاً ̎مأموریت̎ خود را یافته است اما در ذهن او چه خواهد گذشت؟ دختر مقدس روان‌شناسی فردی نیست، ولی نقد اجتماعی هم نیست. هر آن‌چه هست، از انتظاری که برمی‌انگیزد، پائین‌تر قرار می‌گیرد.