بررسی فراوانی عفونتهای قارچی گوش خارجی

● هدف:
عفونت های گوش خارجی، از جمله عفونت های قارچی، بیماری مزمن یا تحت حاد مجرای گوش است که علایم، تظاهرات و علت شناسی آن معمولا بستگی به محیط جغرافیایی دارد و در آب و هوای گرم و مرطوب بیشتر دیده می شود. این مطالعه، با هدف بررسی نوع قارچ عامل و عوامل مساعد کننده و علایم بیماری انجام گرفته است.
● روش ها:
مطالعه ای است مقطعی- توصیفی که بر روی نمونه ۱۷۴ نفری مبتلایان به عفونت قارچی گوش انجام شده است. روش نمونه گیری به طریقه تصادفی و آسان بوده که پس از ثبت اطلاعات مربوط به سن، جنس، شغل، سابقه دیابت، تروما، مصرف آنتی بیوتیک، سایر شکایات و علایم، از مجرای گوش آن ها نمونه برداری شده و برای کشت و لام مستقیم به آزمایشگاه ارسال گردید و پس از جمع آوری داده ها، نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شده اند.
● نتایج:
میانگین سنی افراد مورد مطالعه ۳۵.۸ سال بود که %۵۰.۶ آن ها زن بودند، گروه سنی ۳۰-۳۹ سال (%۳۰.۶) بیشترین گروه سنی و بیشترین شغل، مربوط به زنان خانه دار بود. (% ۳۹)، اکثر بیماران در فصل تابستان و پاییز مراجعه نموده اند، شایع ترین قارچ عامل ایجاد عفونت »اسپرژیلوس ولاووس« بوده است (%۲۷.۶) و سپس آسپرژیلوس نیجر- اسپرژیلوس فلاووس- کاندیدا البیکانس- اسپرژیلوس فومیکاتوس- اسپرژیلوس نیدوس، به ترتیب در درجات بعدی قرار داشتند و شایع ترین علت ایجاد، عفونت مجرا، تروما، دستکاری مجرای گوش، و شایع ترین علامت بیماری، خارش گوش بوده است (%۸۸.۵).
● نتیجه گیری:
عفونت های »اسپرژیلوس« و »کاندیدیابی« در عفونتهای قارچی گوش خارجی معمولا باید مد نظر باشد.

محمود بلوچی
نظام الدین برجیس
احمدرضا اخوت

منبع : پایگاه اطلاعات علمی