یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

رابط فرانسوی - The French Connection


رابط فرانسوی - The French Connection
سال تولید : ۱۹۷۱
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : فیلیپ دانتونی
کارگردان : ویلیام فریدکین
فیلمنامه‌نویس : ارنست تایدیمن، برمبنای کتابی نوشته رابین مور
فیلمبردار : اوئن رویزمن
آهنگساز(موسیقی متن) : دان الیس
هنرپیشگان : جین هاکمن، فراناندو ری، روی شایدر، بیل هیکمن، مارسل بوزوفی و تونی لو بیانکو.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۴ دقیقه.


پس از قتل یک کارآگاه فرانسوی، پلیس در هر دو سوی اقیانوس اطلس به‌دنبال یافتن «رابط فرانسوی» است، کسی که حلقه ارتباط برای شبکه‌های ورود و پخش موادمخدر در آمریکاست «بادی روسو» (شایدر) و «جیمی دویل» (هاکمن)، کارآگاهان پلیس از طریق تعقیب «سال بوکا» (لو بیانکو)، صاحب یک قنادی، با دو فرانسوی، «پی‌یر نیکولی» (بوزوفی) و «آلن شارنیه» (ری) برخورد می‌کنند که هر دو به تازگی وارد آمریکا شده‌اند. اگرچه «دویل» مطمئن است به کشف واقعیت نزدیک شده، مافوقش پرونده را می‌بندد. اندکی بعد «پی‌یر» قصد جان «شارنیه» را می‌کند ولی پس از تعقیب و گریزی با تبهکاران، «شارنیه» به ساختمانی قدیمی می‌گریزد. «دویل» به اشتباه افسر فدرال هم‌کارش در این پرونده را که با او رابطه تیره و تاری دارد، هدف قرار می‌دهد و «شارنیه» از مخمصه می‌گریزد...
* فیلم به سه دلیل، اثر مهمی است: اول این که موفقیتش محرک موج جدیدی از فیلم‌های پلیسی بود که برفضای زنده خیابان‌ها و مکان‌های شهری تکیه می‌کردند و ژانر قدیمی را رنگ و بوئی معاصر می‌بخشیدند (و ضمناً باعث تثبیت موقعیت فریدکین در سینمای دهه 1970 آمریکا نیز شد)؛ دوم به خاطر صحنه طولانی تعقیب اتوموبیلش که به این‌گونه صحنه‌ها هیجان‌ بصری جدیدی بخشید؛ سوم و مهمتر از همه به‌دلیلی که فریدکین به آن توجه کمتری نشان می‌دهد: اینکه تبهکار با نزاکت است و پلیس بی‌نزاکت - «دویل» قهرمان فیلم چهره معمولی و ناآراسته‌ای دارد و از امتیازهای معمول سینما برای پلیس‌های وظیفه‌شناس بهره‌ای نبرده است. جذاب‌تر از او «شارنیه» است با بازی ری، کسی که تجارتش را با خون‌سردی و حفظ «آبرو» ادامه می‌دهد. «دویل» گریه سیاه «شارنیه» می‌شود و تعقیب و گریز آنان گاه اشاره‌های طنزآمیزی دارد: مثل صحنه‌ای که «دویل»، «شارنیه» را با کلاه و چترش در خیابانی مملو از عابرین همسان گم می‌کند. دنباله فیلم: رابط فرانسوی 2 (جان فرانکن‌هایمر، 1975) از هیچ‌نظر قابل توجه نبود. در سال 1986 نیز فیلمی تلویزیونی با نام پاپای دویل به کارگردانی پیترلوین براساس شخصیت «دویل»، بدون هم‌کاری هاکمن، ساخته شد.


همچنین مشاهده کنید