مأمور کدی بنکز ۲: مقصد لندن

کارگردان: کوین آلن. فیلم‌نامه: دان رایمر. بازیگران: فرانک موینز، آنتونی اندرسون، هنا اسپریت، کیت آلن، جیمز فالکنر. مدت: ۹۹ دقیقه.
به‌رغم تبلیغات بد، اولین کدی بنکز، فیلم خوبی بود. گرچه، فاقد اصالت و جذابیت‌های بچه‌های جاسوس بود، ولی مورد استقبال واقع شد و به‌خصوص در آمریکا فروش خوبی داشت. حالا، برای تجدید این موفقیت، به سرعت فیلم دیگری ساخته‌اند که چنگی به‌دل نمی‌زند.
با دزدیده شدن یک دستگاه کنترل فکر به وسیلهٔ مأمور حقه‌باز سیاه، دیاز (آلن)، کدی (موینز) برای تحقیقات به لندن فرستاده می‌شد. او تحت عنوان نوازنده چیره‌دست کلارینت ـ که در واقع نیست ـ به ارکستر بین‌المللی بچه‌ها می‌پیوندد که مقرشان در خانه ویلائی کن ورث بدذات (فالکنر) است. در جستجو برای یافتن آدم بدها، کدی از همراهی مأمور اخراجی سیا، دِرِک (اندرسون) برخوردار است که مأیوسانه تلاش دارد هر طور شده دوباره در لیست اعضاء سیا قرار بگیرد. همچنین همکارش در سازمان اطلاعات انگلیس ـ امیلی (اسپریت) ـ دختر زیبائی که او هم عضو ارکستر است، او را یاری می‌کند. کدی برای خنثی کردن نقشهٔ آدم‌های شرور ـ یعنی کنترل فکری رهبران دنیا ـ وارد ماجرا شده و زد و خورد و درگیری شروع می‌شود. پیرنگ فیلم، ماهرانه پرداخت نشده و هیچ چرخشی ندارد؛ قصه خیلی سرراست تعریف می‌شود، البته اجراء خوبی دارد، به‌خصوص از طرف بریتانیائی‌ها. اشکال در اینجاست که موینز دیگر بزرگ‌تر از آن است که نقش یک کودک را بازی کند و اسپریت هم لااقل ده‌سال بزرگ‌تر از نقش‌اش است. گرچه اکثر ابربریتانیائی‌ها، آدم‌های شرور و بدذاتی نشان داده می‌شوند که در خانه‌های مجلل زندگی می‌کنند، ولی اینجا شوخی‌ها خوب از کار درآمده فیلم، لحظاتی کمدی بزن‌بکوب دارد که برای بچه‌ها سرگرم‌کننده است.

منبع : نشریه دنیای تصویر