نصیب - Naseeb

سال تولید : ۱۹۸۱
کشور تولیدکننده : هند
محصول : MKD فیلمز و آسیا فیلمز
کارگردان : مانموهان دسائی
فیلمنامه‌نویس : ک.ک. شوکلا و قادر خان، برمبنای داستانی نوشته پرایاگ راج.
فیلمبردار : جال میستری.
آهنگساز(موسیقی متن) : لاکسمیکانت - پیارلال.
هنرپیشگان : آمیتاب باچان، هِما مالینی، شاتروگهان سینها، ریشی کاپور، قادرخان، پران، آمریش پوری، امجدخان، شاکتی کاپور، لالیتا پاوار، راج کاپور، شامی کاپور، کیم، دهارمندرا، راجش خانا، جاگدیش راج، وحیده رِحمان و شارمیلا تاگور.
نوع فیلم : رنگی، ۱۹۷ دقیقه.


یک پشخدمت به‌نام «نامدِو» (پران)، یک نوازنده (راج)، «دامودار» (ا.خان) عکاس، و «راگهوبیر» (ق. خان)، راننده تاکسی، به‌طور مشترک برنده جایزه بزرگ بخت‌آزمائی می‌شوند. نوازنده کشته می‌شود و «نامدار» که متهم به قتل او شده نیز به دست «دامودار» و «راگهوبیر» به قتل می‌رسد. در قسمت دوم فیلم، نسل بعدی، که فرزندان این چهار نفر هستند، وارد ماجرا می‌شوند. «جان جانی» (باچان) و «سانی» (ریشی کاپور) پسران «نامدو» هستند. «ویکرام» (سینها)، پسر «دامودار» و رفیق صمیمی «جان» است. «آسا» (مالینی)، خواننده و «کیم» (کیم) دو دختر همان نوازنده هستند. سرانجام مشخص می‌شود «نامدو» نمرده است.
* موفق‌ترین فیلم دسائی تا سال‌های سال، که طرح داستانی چندگانه و پُرشاخ و برگی دارد و تعدادی از ستاره‌های سینمای هند در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند. نماهای فیلم آرام‌آرام کوتاه و کوتاه‌تر می‌شوند و حتی در نیمه دوم آن به‌طور متوسط به حدود دو ثانیه می‌رسند، مضافاً این که گفت‌وگوها نیز در کوتاه‌ترین زمان ممکن، اطلاعات عمده‌ای را منتقل می‌کنند. با وجود این، به‌نظر می‌رسد که صد و نود و هفت دقیقه حداقل زمان ممکن برای روایت پُر حشو و زواید دسائی بوده است. او در ساختار روایتی داستان بارها و بارها به دیگر فیلم‌های خود و دیگران و همین‌طور فیلم‌های تبلیغاتی تلویزیونی رجوع می‌کند. میان فیلم‌های رجوعی از جمله می‌توان به آسمان‌خراش جهنمی (جان گیلرمین، 1974) اشاره کرد! در صحنه اجرای آخرین ترانه فیلم، قهرمانان به لباس یک ماتادور (باچان)، یک قزاق (سینها) و چارلی چاپلین (ریشی کاپور) در می‌آیند.