جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

یاران کلانتر - POSSE


یاران کلانتر - POSSE
سال تولید : ۱۹۹۳
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : جیم استیل و پرستن هولمز
کارگردان : ماریو وان پیبلز
فیلمنامه‌نویس : داریو اسکار داپین
فیلمبردار : پیتر منزیس جونیر
آهنگساز(موسیقی متن) : میشل کولومبیه
هنرپیشگان : ماریو وان پیبلز، چارلز لین، استیون بالدوین، تینی لیستر جونیر، بیگ ددی کین، بیلی زین، بلر آندروود، ریچارد جوردان، سالی ریچاردسن و ملوین وان پیبلز
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۹ دقیقه


ـ پیرمردی سیاهپوست در مصاحبه‌ای، مجموعه‌ای از عکس‌های غرب وحشی‌اش را نشان داده و توضیح می‌دهد که چطور پس از ملغی شدن برده‌داری، از هر سه کابوی، یکی سیاه‌پوست بوده است. او سپس داستان ̎جسی لی̎ و دار و دسته‌اش را تعریف می‌کند. سال ۱۸۹۲. ̎لی̎ (ماریو وان پیبلز) و رفقایش، ̎ابوبو̎ (لیستر جونیر) و ̎لیتل جی̎ سفیدپوست (بالدوین)، هنگام جنگ امریکا و اسپانیا در ارتش امریکا و تحت فرماندهی ̎سرهنگ گراهام̎ (زین) خدمت کرده‌اند. ̎گراهام̎ آنان را به مأموریتی می‌فرستد تا محمولهٔ مواد منفجره‌ای را توقیف کنند ولی محموله، طلا از آب در می‌آید. سپس ̎گراهام̎ و جوخه‌اش، دار و دستهٔ ̎لی̎ را موقع بازگشت غافلگیر می‌کنند. اما ̎لی̎ و افرادش با طلاها از طریق کوبا به امریکا می‌گریزند. ̎لی̎ که خودش را به زادگاه خود ̎کاترز تاون̎ رسانده، خیال دارد از ̎بیتس̎ (جوردان)، کلانتر شهر و قاتل ̎کوکلوکس‌ کلان̎ پدرش انتقام بگیرد. او مردم شهر را مجاب می‌کند که از خود دفاع کنند. ̎سرهنگ گراهام̎ زمانی سراغ ̎لی̎ می‌اید که مردان ̎بیتس̎ در زد و خوردی تار و مار شده‌اند. ̎لی̎ با ̎گراهاک̎ و همدستش، ̎کارو̎ ( آندروود) رو در رو می‌شود. ̎لی̎ که متوجه شده ̎گراهام̎، ̎لانا ̎ (ریچاردسن)، محبوبه‌اش را گروگان گرفته، هفت تیرش را به دست می‌آورد و به طرف ̎گراهام̎ شلیک می‌کند. داستان گوی پیر فاش می ‌سازد که پسر بچه‌ای که به ̎جسی لی̎ کمک کرده، خود او بوده است.
ـ نخستین وسترن سیاه‌پوستی جریان اصلی سینمای امریکا باید دستاویزی برای بزرگداشت ژانر باشد و وان پیبلز آنقدر فیلم کابوئی دیده که می‌خواهد تا حد امکان هر موقعیت قالبی و نکته داستانی آن فیلم‌ها را یک جا گرد آورد. یاران کلانتر پر از برق دندان طلا، گلولهٔ طلا و غروب آفتاب است. و موقعیت‌ها را از کل وسترن‌های کلینت ایست‌وود و سرجولئونه و نیز از هفت مرد باشکوه (جان استرجس، ۱۹۶۰) و جان فورد کش رفته است. با این حال تلاش برای یافتن منظری جدید به این موقعیت‌های مستعمل به جائی نمی‌رسد. بازی خود وان پیبلز در نقش ̎جسی لی̎، معمای خاموش ̎مرد بدون نام̎ را تا به جائی می‌کشد که تماشاگر به فقدان بازی می‌رسد و رجعت به گذشته‌های انگیزه‌ساز هم نمی‌توانند این را جبران کنند. به علاوه اکشن فیلم ضرب‌اهنگ بی‌جانی دارد ـ نماها به سبک کلیپ‌های MTV تدوین شده‌اند و کسی به فکر تأثیر و وزن آنها نبوده است. اکثر بازیگران با لباس‌هائی که به تنشان زار می‌زند، ناراحت‌اند و به جای بازی کردن، به آن فکر می‌کنند! با وجود حرکت قصه در گستره‌ای از امریکای شمالی و مرکزی، تغییر خطه حس نمی‌شود. آدم احساس می‌کند که ترکیب بازیگران اکثراً سیاه‌پوست با ایدهٔ انتقال دارودسته‌های خیابانی امروزی به غرب قدیم به نظر تهیه‌کنندگان فیلم، ابتکار جالبی آمده است.