غرق کردن مانا - drowning mona

سال تولید : ۲۰۰۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : آل کورلی، یوجین موسو و بارت رزنبلات
کارگردان : نیک گومز
فیلمنامه‌نویس : پیتر استاینفلد
فیلمبردار : بروس داگلاس جانسن
آهنگساز(موسیقی متن) : مایکل تاورا
هنرپیشگان : دانی د ویتو، بتی میدلر، نیو کامبل، جیمی لی کورتیس، کیسی افلک، ویلیام فیشتنر و مارکوس تامس.
نوع فیلم : رنگی، ۹۵ دقیقه.


ورپلانک، شهرکی است در شمال منهتن که به پایتخت یوگوی آمریکا شهرت دارد: این اتوموبیل وارداتی در آن شهر تست زده شد و تقریباً هرکسی در‌آن‌جا یکی از آن‌ها را می‌راند. بنابراین غیر عادی نیست که یک ̎یوگو̎ی زرد رنگ را در رودخانه شناور ببینیم ولی دیدن کسی که در آن گیر کرده، مسئله‌ای عادی تلقی نمی‌شود. ̎وایات راش̎ (د ویتو)، رئیس پلیس ورپلانک، پی می‌برد که رانندهٔ فقید، ̎مانا دیرلی̎ (میدلر) یکی از شهر وندان برجستهٔ محلی بوده و همهٔ شواهد حاکی از آن است که مرگ ̎مانا̎ تصادفی نبوده است. اما بررسی‌های مربوط به قتل ̎مانا̎، به‌واسطهٔ یک مسئلهٔ جزئی ولی پراهمیت به مانع بر می‌خورد: تقریباً همه ساکنان شهر از ̎مانا̎ بیزار بوده‌اند و مرگش را آرزو داشته‌اند. او، پسرش ̎جف̎ (تامس) و شریک تجاری‌اش، ̎بابی̎ (افلک) را از خود رانده بوده است. ̎الن̎ (کامبل)، محبوبهٔ ̎بابی̎ که ضمناً دختر ̎راش̎ نیز هست، اطمینان دارد ̎مانا̎ سعی داشته رابطهٔ آن دو را بر هم بزند. ̎فیل̎ (فیشتنر)، شوهر ̎مانا̎ تحمل او را نداشته و با ̎رونا̎ (لی‌کورتیس) پیش‌خدمت رستوران محلی رابطه برقرار کرده است. حتی دستیار ̎راش̎، نیز در واقع مسئله‌اش نیست ̎مانا̎ چه‌طوری جانش را از دست داده است. دیری نمی‌گذارد که دیگر مهم نیست مظنون کیست، مسئله این است که چه کسی مظنون نیست؟...
● نخستین فیلم گومز، کارگردان مستقل و تدوین‌گر سابق هال هارتلی، برای جریان اصلی سینمای آمریکا. فیلم با توجه به مضمونش می‌توانست نوعی فارگو (جوئل کوئن، ۱۹۹۶)ی ساحل شرقی باشد، اما به یک کمدی کسالت‌بار وضعیت بدل شده که در آن گومز تمام فرصت‌ها را برای این‌که تکانی به کارش بدهد، حرام می‌کند. این‌جا مجموعه‌ای از بازیگران درجه اول نیز کمکی به حس و حال بخشیدن به فیلم نمی‌کنند. شوخی‌های مؤثر فیلم به قدری کم تعداد هستند که همه را می‌توان در برنامهٔ آیندهٔ آن نیز مشاهده کرد. ظاهراً برخورد با غرق کردن...، به‌عنوان بخضی از یک مجموعهٔ تلویزیونی، باعث می‌شود پس از این دیگر گومز فعالیت‌هایش را محدود به تلویزیون بسازد.