لزوم ایستادگی در برابر زیاده خواهی پان عربیسم

سخنان هفته گذشته امیرجدید در سالگرد تشكیل كشور امارات باز هم معطوف به ادعاهای بی اساس تكراری علیه جزایر ایرانی بود و از این رو، به نظر می رسد كه تغییر دولتمردان این كشور هیچ تأثیری را در تغییر نگرش ایران ستیزانه آنان نداشته است. شواهد موجود حكایت از آن دارد كه قدرتهای جهانی هم اكنون به هیچ روی حضور ایرانی قدرتمند را درمنطقه استراتژیك خاورمیانه و به ویژه خلیج فارس برنمی تابند و توطئه های موجود علیه برنامه هسته ای مسالمت آمیز ایران و همزمان، هجمه برنامه ریزی شده علیه اعمال قدرت تاریخی ایران در منطقه (از جمله تلاش برای تغییر نام خلیج فارس) نیز در همین راستا قابل ارزیابی است. واقعیتهای تاریخی گویای این نكته است كه از هزاران سال پیش، تمامی كرانه های شمالی و جنوبی خلیج فارس و جزایر و بنادر آن از جمله كل موجودیت فعلی امارات در حاكمیت كشور بزرگ ایران قرار داشته است. وجود نامهای ایرانی بنادر از جمله دوبی (به معنای دوپی و لنگرگاه) و جزیره هایی همچون زركوه (به دلیل جلوه طلایی رنگ آن) در نزدیك سواحل امارات ونیز هزاران آثار و سند تاریخی و میراث فرهنگی ایرانی از جمله بناها، قلعه های باستانی و... همگی تأییدی بر این ادعا است. نام كهن تاریخی فرهنگی خلیج فارس نیز از هزاران سال پیش نه از سوی ایرانیان، بلكه از سوی بیگانگان غیرایرانی با نامهایی نظیر sinus persicus و یا mare persicum توسط یونانیان و رومیان باستان به عنوان دریای پارس در تاریخ جهان ثبت و ضبط شده است.ولی آنچه در جریان های شووینیستی سالهای اخیر افراطی عرب و به ویژه با سردمداری امارات مشاهده می شود نادیده گرفتن پیشینه تاریخی فرهنگی منطقه و تحریف های آشكاری است كه به طور مستقیم هویت ملی ایرانیان را هدف قرار داده است. اعراب اماراتی با اطلاق جزایر تنب بزرگ و تنب كوچك به تنب الكبری و تنب الصغری، اطلاق جزایر سه گانه به جزایر اشغالی و جعل نام خلیج فارس، حتی پا را از این هم فراتر گذاشته و با دادن كمك های مالی و رشوه های هنگفت به رسانه ها، خبرگزاری ها، مطبوعات و مؤسسات بین المللی جهت تبلیغ این جعلیات تلاش می كنند ناتوانی های ذاتی خود را در مواجهه با قدرت ملی ایرانیان به صورت غیرمستقیم برآورده كنند.*
امارات در برابر ایران
امارات متحده عربی، كشوری است كه ۳۳ سال پیش با مساعی استعمار انگلیس شكل گرفته و تاریخ آن در برابر تمدن با شكوه ۱۰ هزار ساله ایران محلی از اعراب ندارد. وسعت امارات متحده عربی به رغم اتحاد هفت امیرنشین از ۸۳۶۰۰ كیلومترمربع فراتر نمی رود این یعنی به تقریب یك بیستم مساحت كنونی ایران:
در گذشته های نه چندان دور، جزایر ناحیه بندر لنگه از مراتع سرسبز و مرغوب برخوردار بودند كه شامل جزایر تنب، سیری، فرور، كیش و ابوموسی می شده اند و تا۸۰ سال پیش، اهالی بندر لنگه، ابوموسی را با نام «گپ سبز» به معنای «سبزه زار» اطلاق می كرده اند.در كتاب های خطی «مغاص اللئالی» و «منار اللیالی» ، تألیف «محمدعلی سدید السلطنه كبابی بندرعباس» كه ضمن مجموعه اسناد و كتابهای خطی وی در كتابخانه مركزی دانشگاه تهران موجود است، رونوشت سندی به خط عربی وجود دارد كه پدران و بزرگان حكام كنونی امارت های رأس الخیمه و شارجه (مدعیان جزایر سه گانه) به اتفاق عده دیگری از ساكنان جزایر تنب، ابوموسی و سیری، حقانیت ایران را در مالكیت جزایر تأیید كرده و به صراحت اعلام كرده اند كه برخی اوقات برای تعلیف احشام خود، این جزایر یا بعضی از آنها را برای چرای احشام خود از حاكم ایرانی بندر لنگه اجاره می كرده اند.
اتباع ایران در امارات
ضعف شدید امارات از نظر جمعیتی نیز قابل چشم پوشی نیست. براساس برآوردهای موجود، جمعیت این كشور سه میلیون و ۱۸۰هزار نفر است كه از این میان تنها ۵۸۰هزار نفر یعنی
۱۸‎/۲۳% را بومیان كرانه های جنوب خلیج فارس و ۸۱‎/۷۷% را اتباع دیگر كشورها تشكیل می دهند. نكته مهم این كه ، علاوه براین كه درصد بالایی از جمعیت غیربومی این كشور از آن ایرانیانی است كه غالباً تجارت پیشه بوده و از ثروت هنگفتی برخوردارند، بخشی از جمعیت ۵۸۰هزارنفری بومی امارات هم اصالتی ایرانی دارند،واقعیتی كه حكام كنونی سعی در پرده پوشی آن دارند. در همین ارتباط ، به دلیل محدودیت جامعه بومی امارات، شیوخ این كشور مردم خود را تشویق به زاد و ولد بیشتر می كنند.
فرجام سخن
جابه جایی كفه قدرت از ابوظبی به عنوان مركز سیاسی امارات به دوبی به عنوان مركز تجاری این كشور، امری است كه دیر یا زود می تواند برای همیشه تنش را از منطقه برچیند، چرا كه امارات كوچك و جوان باتوجه به پیشینه كوتاه تاریخی ، جمعیت كم و عدم وجود قدرت سیاسی و نظامی هیچ گاه توان مقابله با ایران را نخواهد داشت و دراین میان، پیشینه تاریخی ، نقش ژئوپلتیك ساحل طولانی ۱۸۰۰كیلومتری ایران و وزن تجاری اقتصادی ایرانیان امارات هم توسط شیوخ عرب قابل كتمان نیست ؛ توان هایی كه می تواند در مواقع ضروری در راستای منافع ملی ایران به كار آید و ضربه شدیدی را به موجودیت امارات متحده وارد كند. در سالگرد بازگشت جزایر سه گانه به ایران، تغییر ریاست امارات فرصت مناسبی بود كه شیخ امارات با پرهیز از جنجال آفرینی های بیهوده در جزایر سه گانه و نیز تغییر نام خلیج فارس ، گذشته دیپلماسی امارات را در نزد ایران اصلاح كند، كه چنین نشد. در هرحال ، باید یادآوری كرد كه وضعیت منطقه به گونه ای پیش می رود كه هوشیاری و موضع گیری قاطعانه دولتمردان ایرانی رادر برابر اعراب اجتناب ناپذیر می نماید. این در حالی است كه اعراب از تمامی ابزارهای موجود و در دسترس خود نظیر كمك های كلان مالی و ارائه رشوه به كشورهای مختلف برای دستیابی به اهداف خود دریغ ندارند و از آن به عنوان ابزاری برای هویت سازی دروغین درمنطقه بهره می گیرند. بی تردید، اقدامات بازدارنده ایران در جلوگیری از روند روبه تزاید زیاده خواهی اعراب علیه ایرانیان بسیار تأثیرگذار خواهد بود و حمایت قاطعانه افكار عمومی ایران را در پی خواهدداشت. در همین ارتباط دهها هزار نامه اعتراض ایرانیان داخل و خارج كشور به مؤسسه نشنال جئوگرافیك و حامیان عرب آنان جلوه ای دیگر از پتانسیل حمایت های عملی ملت ایران از هویت ملی ایرانی به شمار می رود؛ امری كه باید جدی گرفته شود، زیرا بی تفاوتی و عدم اتخاذ مواضعی مقتدر توأم با عزت و غرور ملی ما می تواند به گسترش ادعاهای اعراب حتی به سایر جزایر ایرانی نظیر كیش و لاوان بینجامد.
پانوشت:
* افشار سیستانی، ایرج جزیره های ابوموسی و تنب بزرگ و كوچك

منبع : انجمن درمانگران ایران