دوپلکس - DUPLEX

سال تولید : ۲۰۰۳
کشور تولیدکننده : آلمان و آمریکا
محصول : بن استیلر، ارو باریمور، استوارت کورنفلد، جرمی کریمر و نانسی یووونن
کارگردان : دَنی د ویتو
فیلمنامه‌نویس : لَری دویل
فیلمبردار : آناستاس ن. میکوس
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید نیومن
هنرپیشگان : استیلر، باریمور، آیلین اسل، هاروی فیرستاین، جاستین تروکس، جیمز رمار، رابرت ویزدم و سوزی کورتس
نوع فیلم : رنگی، ۸۹ دقیقه


̎الکس̎ (استیلر) و ̎نانسی̎ (باریمور) زوج جوانِ خوشبخت و موفق، فاقد آن چیزی هستند که واقعاً می‌خواهند: خانه‌ای ایده‌آل در منهتن. بنابراین وقتی باخبر می‌شوند که قسمت پائین یک دوپلس قدیمی خالی شده، هر دو فکر می‌کنند آن‌چه را دنبالش بوده‌اند، یافته‌اند. با آن‌که این زوج خیلی هم خوشحالند که در آپارتمان جدیدشان زندگی می‌کنند اما خیلی زود پی می‌برند که آپارتمان یک عیب بزرگ دارد که فکرش را نکرده بوده‌اند: همسایهٔ طبقهٔ بالاشان، ̎خانم کانلی̎ (اسل)، زنی مسن است که از زندگی‌شان جهنمی می‌سازد. راضی کردن ̎خانم کانلی̎ به خالی کردن طبقهٔ بالا، فایده‌ای ندارد چون برای مدتی طولانی آن‌جا را اجاره کرده و به همین جهت وقتی اوضاع غیرقابل تحمل می‌شود، ̎الکس̎ و ̎نانسی̎ به فکر می‌افتند حالا که پیرزن با پای خودش از آن‌جا بیرون نمی‌رود شاید راه‌حل اساسی‌تری بتواند مشکل آنان را برای همیشه حل و فصل کند.
● پیرزن غرغرو و تحمل‌ناپذیری که محور کمدی نخستین فیلم د ویتوی کارگردان ـ مامان را از قطار پرت کن (۱۹۸۷) ـ بود دوباره باز می‌گردد تا همسایه‌هائی جوان ـ و البته پُرمسئله ـ را به حد جنون و جنایت برساند و در عین حال قابلیت‌های کمیک خانه‌های دوپلکس بروکلین را محک بزند. پیرزن از تلویزیون، فهرست مایحتاج خانه، موسیقی و هر چیزی مایه‌هائی برای عذاب می‌سازد (و زمان برایش معنائی ندارد: در یک صحنهٔ فوق‌العاده ̎الکس̎ که او را در خرید هم‌راهی می‌کند، شاهد وقتی است که او برای شمردن قرص و پول خرد می‌گذراند). این قصهٔ کوچک تلخ به راحتی راهش را به تیرگی و کلاستروفوبیا پیدا می‌کند. اسل بدذاتیِ یک هنرمند دون‌رتبه اما امیدوار را بسیار خوب می‌شناسد و ارائه می‌دهد. یک کمدی واقعی از کارگردانی که همیشه روی مرز خنده و اضطراب عالی حرکت می‌کند.