دینونیکوس آنتریروپوس، دایناسور دارای چنگالهای ترسناک

● آناتومی:
دینونیكوس، دایناسوری سبك وزن، چابك و تندرو، دوپا(روی دوپا راه می رفت) و پرنده مانند بود. این دایناسور برای كشتن آفریده شده بود. این گوشتخوار،‌ دارای گردنی خمیده و انعطاف پذیر و سری بزرگ بود و در آرواره های بسیار قدرتمندش، دندانهایی تیز و مضرسی داشت. هر سه انگشت دست،‌چنگالهایی بزرگ، تیز و خمیده داشتند. دینونیكوس، پاهایی چهار انگشتی داشت. دومین انگشت چنگالی داسی شكل به طول ۵ اینچ(۱۳ سانتیمتر) داشت و انگشتان دیگر‌،چنگالهای كوتاهتری داشتند. دم بلند آن در امتداد ستون فقرات دارای میله هایی استخوانی بود كه باعث سختی و استحكام آن می شد. دم برای ایجاد تعادل و برگشت سریع به كار می رفت. دینونیكوس،‌ مغزی نسبتا بزرگ و چشمانی بزرگ و تیزبین داشت.
طول دینونیكوس حدود ۱۰ فوت(۳ متر)،‌ارتفاع آن ۵ فوت(۵/۱ متر) و وزن آن بیش از ۱۷۵ پوند(۸۰كیلوگرم) بود. ارتفاع این دایناسور تا شانه، حدود ۴ فوت(۲/۱ متر) بود. طول ران(استخوان ران) ۳۱ سانتیمتر بود.
● زمان زیست:
دینونیكوس،‌در دوره كرتاسه، حدود ۱۱۰ تا ۱۰۰ میلیون سال قبل،‌ می زیست. هم عصرهای دینونیكوس عبارتند از: اسپینوزاروس، آركائورنیتومیموس(نمونه دیگری ازتروپودهای پرنده مانند و چابك)، ساروپلیتها(گیاهخوار آنكیلوزارید)،‌ ساروپلتا(نوعی نودوزار، نمونه دیگری ازگیاهخواران زره دار)، پروباكتروزاروس(نوعی ایگوانودونتید)،‌ تیتانوزارها(نوعی ساروپود) و تنونتوزاروس(نوعی هیپسیلوفودونتید).
● رفتار:
دینونیكوس،‌به صورت گروهی شكار می كرده است و حتی به جانوران بسیار بزرگ و حتی ساروپودها و آنكیلوزارویدهای بزرگ هم حمله می كرده است. احتمالا تنونتوزاروسها هم جزء شكارهای آنها بوده است. تنونتوزاروس،‌زره دار نبود اما هیپسیلوفودونتید تندرو و چابكی بود كه فسیلهای آن در نزدیكی فسیلهای دینونیكوس یافت شده است.
همانطور كه از نسبت مغز به وزن بدن دینونیكوس محاسبه شده است، این دایناسورها مانند درومائوزاریدهای دیگر باهوشترین دایناسورها بوده اند. به خاطر هوش بالا، درندگان بسیار كشنده ای بودند.
● هوش:
دینونیكوس، نوعی درومائوزارید بودكه هوش آنها(یا EQ كه از روی نسبت مغز به وزن بدن اندازه گیری می شود) از همه دایناسورها بالاتر بود.
● تغذیه:
دینونیكوس،‌گوشتخوار بود. این دایناسور، هرچیزی را كه می توانست بدرد و پاره كند می خورد. وقتی به صورت گروهی شكار می كردند، می توانستند هر جانوری را شكار كنند.
● تحرك:
دینونیكوس،‌روی دو پای بلند، باریك و پرنده مانند راه می رفت. باتوجه به پاهای بلند و وزن كم دینونیكوس، احتمالا این دایناسوردونده ای سریع و چالاك بوده است. هنگامی كه می دوید، چنگال بزرگ پایش را به سمت بالا می چرخاند و روی انگشتان دیگرش می دوید.
● كشف فسیلها:
نخستین بار دینونیكوس، در سال ۱۹۶۴، توسط گرانت میر و جان اچ. استرم در مونانای جنوبی(در غرب ایالات متحده) كشف شد. دینونیكوس انتیروپوس، در سال ۱۹۶۹ توسط استرم نامگذاری شد. بیش از هشت فسیل دینونیكوس در مونتانا، اوتا و وایومینگ آمریكا یافت شده است.
● طبقه بندی:
دینونیكوس، متعلق است به:
· قلمرو(جانوران)
· شاخه مهره داران(دارای طناب عصبی پشتی هستند كه در مغز خاتمه می یابد)
· رده آركوزاریا(دیاپسیدها با دندانهای سرپیچی و غیره)
· راسته ساریچیا- دایناسورهای جهنده.
· زیرراسته تروپودا- گوشتخواران دوپا.
· روراسته كوئلوروزاریا- درندگان سبك وزن و چابك با استخوانهای توخالی و مغز بزرگ.
· سوپرخانواده مانیراپتوریفرمها- كوئلوروزارهای تكامل یافته با استخوان مچ تركیبی.
· خانواده درومائوزاریدا- باهوشترین دایناسورها. پای این دایناسورها مجهز به چنگالهای داسی شكل بود وشامل ولوسیراپتور، اوتاراپتور و سارورنیتولست و درومائوزاروس می باشند
· جنس دینونیكوس.
· گونه آنتیروفوس(گونه نوعی).

منبع : پایگاه داده های علوم زمین کشور