سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا

زیردریائی - Das Boot


زیردریائی - Das Boot
سال تولید : ۱۹۸۱
کشور تولیدکننده : آلمان‌غربی
محصول : گونتر رورباخ
کارگردان : ولفگانگ پترسن
فیلمنامه‌نویس : پترسن، (نسخه انگلیسی) جان براون‌جان و جف دیویدسن، برمبنای رمانی نوشته لوتار گونتر بوخهایم.
فیلمبردار : یوست واکانو.
آهنگساز(موسیقی متن) : کلاوس دولدینگر.
هنرپیشگان : یورگن پروخنو، هربرت گرونه‌مایر، کلاوس ونه‌مان، هوبرتوس بنگش، مارتین زمرلوگه و اروین لدر.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۹ دقیقه.


سال 1941. «ستوان ورنر» (کرونه‌مایر) به‌عنوان خبرنگار جنگی، در مأموریت زیردریائی آلمانی «یو - 96» به فرماندهی «کاپیتان» (پروخنو) شرکت می‌کند. اندکی پس از ترک بندر لاروشل در نورماندی، زیردریائی مورد حمله قرار می‌گیرد و مجبور به فرو رفتن به اعماق ناشناخته می‌شود. پس از بالا آمدن مجدد، «کاپیتان» قصد دارد زیردریائی آسیب‌دیده را به لا روشل برساند، اما دستور می‌گیرد که به طرف بندر لا سپتسیا در ایتالیا پیش برود. لیکن این بار نیز، توسط هواپیماهای جنگی دشمن، مورد حمله قرار می‌گیرد و به گِل می‌نشیند. سرانجام با تلاش سرمهندس (ونه‌مان) و سرمکانیک (لدر)، زیردریائی نجات می‌یابد و به لاروشل باز می‌گردد، اما هواپیماهای متفقین طی یک حمله موفقیت‌آمیز، زیردریائی را نابود می‌کنند و بیشتر سرنشینان کشته می‌شوند. حالا «ورنر» کنار جسد «کاپیتان» زانو می‌زند.
* از پُرخرج‌ترین و پُرفروش‌ترین فیلم‌های آلمان‌غربی در اکران‌های داخلی و خارجی - که اتفاقاً مورد توجه و قبول دشمنان آلمان در جنگ جهانی دوم هم واقع شد - گرچه از کلیشه‌های مرسوم در مدل‌های مشابه انگلیسی در دهه 1950 فراتر نمی‌رود. فیلم، که در ثبت رویدادها، سعی در واقع گرائی دارد، با پرداختن به قهرمانی‌های فردی در جهت القای درون مایه جان‌افشانی یک نفر برای بقای همه، می‌کوشد تا همان شعار آشنای «جنگ بد است، صلح خوب است» را القا کند و به‌عنوان یک اثر ضد جنگ معرفی شود. لیکن با همان پیش‌داوری‌های تماشاگران و تصورات آنان از یک ماجراجوئی دریائی پیش می‌رود - به‌ویژه که سرنشینان زیردریائی هیچ گونه برخورد مستقیم با درگیری‌های جنگ جهانی دوم ندارند و هیچ نوع اطلاعاتی نیز درباره خود زیردریائی و نوع مأموریت آن به تماشاگر داده نمی‌شود. ظاهراً پترسن و همکاران او در ساختن زیردریائی، آنقدر درگیر ایده معرفی آلمان به‌عنوان مقصر اصلی جنگ جهانی دوم بودند، که فرصت نیافتند تا روایت‌شان را صمیمانه‌تر و صادقانه‌تر به تصویر بکشند!


همچنین مشاهده کنید