گذشته ی خود را رها کنید

وقتی قایقی در سطح آب پیش میره شیار سفید رنگ کف آلودی پشت سرش به جای میذاره که همون رد قایقه .
آیا فکر می کنید که رد قایق میتونه موجب حرکت قایق بشه ؟ مسلماً نه .
پیشنهاد میکنم که این ایده رودر زندگی خودتون ملاحظه کنید . ردی که زندگی شما به جای میذاره چیزی نیست جز اثری که پشت سرتون باقی میمونه .
اگه اینطور فکر کنیم مطلقا غیر ممکنه که جای پای به جا مونده بتونه شما رو به جلو برونه ؛ رد پای شما مسئول تجربه هاتون نیست اون فقط اثریه که شما پشت سرتون به جا گذاشتید .
بیشتر آدما با چسبیدن به گذشته هاشون برای توجیه رفتارهای خطای خودشون و کمبودهاشون در زندگی در رد پاشون زندگی میکنن . اونا به رنج ها و اشتباهات گذشته می چسبن و برای خودشون دل میسوزونن و هر کسی رو میبینن سفره دلشون رو باز میکنن .
گذشته ها گذشته ! تموم شده ؛ با چسبیدن به گذشته نه تنها امروزتون رو عاطل و باطل میکنید بلکه امکان بهبود و ترمیم رو هم از خودتون دریغ میکنید .
با برگشتن به گذشته و از اون برای توجیه بدبیاری های امروز استفاده کردن مث اینه که فرض کنیم رد قایق میتونه موجب حرکت قایق به جلو بشه .
برعکسش هم ممکنه ، بعضی ها به یاد ایام خوش گذشته میفتن و اون رو تموم شده میبینن و همین رو بهانه ای برای افسردگی امروز خودشون قرار میدن .
شما میتونید سرتاسر شب رو به یاد سرگذشتتون بیافتید و برای چیزهایی که دوست دارید تکرار بشه یا پاک بشه گریه کنید ، اما همه ی اشکهای شما نمیتونه کلمه ای از گذشته رو پاک کنه یا اونو برگردونه .
شما آماده اید که از گذشته تون خلاص بشید و بیشتر در زمان حال زندگی کنید .
توی دنیایی که یه نظام هوشمنده و قدرت الهی خلاقی حافظ اونه هیچ چیز نمیتونه تصادفی باشه . بنابراین گذشته ی شما هم نمیتونست تصادفی باشه . شاید پذیرفتن این براتون سخت باشه اما شما راهی رو که طی کردین تا به اینجا برسین باید طی می کردین ، تموم اتفاقات زندگی شما همه برمبنای معینی رخ داده .
اونها اتفاق افتاده و باید می افتادند و شما نمی تونستید جلوی وقوعش رو بگیرید .
با یه همچین طرز فکری اونها رو بپذیرید و از اونها استقبال کنید ، اونها رو درک کنید و بهش افتخار کنید و در آخر اونو به سبک خودتون یا رها کنید یا تغییرش بدید.
با تغییر طرز فکرتون نسبت به گذشته خودتون رو رها میکنید .
به این ترتیب آزادید که در زمان حال زندگی کنید . زمان حالی که گوهر زندگی شماست و دستمایه ی شماست که زندگی خودتون رو با اون شکل بدید و به اون معنی بدید .
میل و توانایی به زندگی کردن در زمان حال به خیلی از آدما دست نمیده . وقتی پیش غذا رو میخورید به فکر دسر نباشید ، وقتی کتابی رو میخونید ببینید حواستون کجاست ، وقتی مرخصی هستید همونجا باشید نه اینکه فکر کنید فلان کار رو باید فلان جور انجام بدید یا به خونه برگشتید باید فلان کار رو بکنید . اجازه ندید زمان حال فرّار و گریز پا دستخوش افکاری بشه که در این لحظه نیستن .
سعی کنید به زمان حال بچسبید ، چون فقط همین رو دارید ، بله شما گذشته ای دارید اما نه حالا ! آینده ای هم دارید اما نه حالا ! و میتونید زمان حال رو با فکر به بعد و شاید و ایکاش سپری کنید اما این کار آرامش و توفیق درونی تون رو ازتون دریغ میکنه .
یه لحظه بایستید و به هر چیزی که دورو بر شماست توجه کنید . به مردم ، موجودات ، ابرهای آسمون ، بناها ، به همه چیز با تعمق و مراقبه نگاه کنید .
● خدا فقط یعنی اینجا ، اکنون .
به این فکر کنید که خدا کاری نمیکنه که متفاوت با کاری باشه که هزار سال پیش می کرد . حقیقت اینه که فقط اگه مایل باشید که در لحظه ی فعلی به آرامش دست پیدا کنید میتونید به شناخت خدا نائل بشید .
سعی کنید همه ی برچسب هایی رو که به خودتون زدید حذف کنید . برچسب ها شما رو نفی میکنن . نهایتا به جای اینکه موجود نامحدودی باشید که فطرت حقیقی شماست باید در راستای اون برچسب زندگی کنید .
شما اون چیزی که دارید نیستید شما عنوانی که دارید نیستید شما اون چیزهایی که بهتون نسبت میدن نیستید . بیایید این باور رو بپذیرید که شما همون نیستید که قبلا کرده اید یا بوده اید یا ... و یادتون دادن یا با شما انجام دادن .
شما جزیی از اون محبوبید که همیشه با اصل خودتون پیوند دارید و بنابراین با نیروی بیکران محبوب پیوند دارید .
گذشته ی شما دیگه اینجا در واقعیت عینی فعلیتون حضور ندارن . نذارید اینجا وارد ذهنتون بشن و لحظه های حال رو که در اون زندگی میکنید بهم بزنن .

http://www.newmind.mihanblog.com/More-۳۵۶.ASPX

منبع : مطالب ارسال شده