سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا
وسوسه - Obsession
سال تولید : ۱۹۷۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : کلمبیا
کارگردان : برایان دِ پالما
فیلمنامهنویس : پل شریدر، برمبنای داستانی نوشته خودش و دِ پالما.
فیلمبردار : ویلموش ژیگموند.
آهنگساز(موسیقی متن) : برنارد هرمان.
هنرپیشگان : کلیف رابرتسن، ژنهویو بوژو، جان لیتگو، سیلویا ویلیامز، واندا بلکمن و پاتریک مکنامارا.
نوع فیلم : رنگی، ۹۸ دقیقه.
نیواورلیانز، سال 1959. پس از مهمانی دهمین سالگرد ازدواج «مایکل» (رابرتسن) و «الیزابت کورتلند» (بوژو)، که شریک تجاری «مایکل»، «رابرت لاسال» (لیتگو) و جمعی از دوستانشان در آن حضور دارند، «الیزابت» و دخترشان، «ایمی» (بلکمن) ربوده میشوند و ربایندگان در قبال آزادی آنان پانصد هزار دلار باج میخواهند. اگرچه «مایکل» تقاضای آنان را میپذیرد، ولی به اصرار یکی از مأموران پلیس متقاعد میشود که در قرارش با آدمربایان از پول تقلبی و همچنین یک فرستنده رادیوئی مخفی شده برای ردیابی استفاده کند. اما وقتی ربایندگان به هنگام فرار از «الیزابت» و «ایمی» بهعنوان سپر بلا استفاده میکنند، این نقشه نتیجه عکس میدهد. تصادف اتوموبیل آنان به هنگام گریز با یک تانکر بنزین به هلاکت همگی میانجامد. سال 1975: «مایکل» که بنای یادبود باشکوهی برای «الیزابت» و «ایمی» ساخته، «رابرت» را در سفری کاری به فلورانس همراهی میکند. در آنجا در کلیسائی با «ساندرا» (بوژو)، زن جوانی که شباهتی حیرتآور به «الیزابت» بیست سال پیش دارد، برخورد میکند و به سرعت به او دل میبازد. «ساندرا» سرانجام میپذیرد که همراه «مایکل» به آمریکا برود و با او ازدواج کند. اما در آنجا پیش از مراسم ناپدید میشود و «مایکل» کپیای از یادداشت باجخواهی اولیه دریافت میکند. «ساندرا» در فرودگاه با «رابرت» ملاقات میکند. او در واقع کسی جز «ایمی» نیست که در سال 1959 توسط «رابرت» (که مغز متفکر آدمربائی بوده) به ایتالیا برده شده، و اکنون با این تصور که «مایکل» عمداً و بیتوجه به سرنوشت به قصد انتقامجوئی همکاری میکند. اما «مایکل» که متوجه جریان شده، «رابرت» را از پا درمیآورد و در فرودگاه با «ساندرا / ایمی»، که هواپیمایش بهدلیل کوشش ناموفق او برای خودکشی، به مبداء بازگشته، برخوردی محبتآمیز میکند.
* این بازسازی بیکم و کاست دِ پالما از سرگیجه (آلفرد هیچکاک، 1957)، در قیاس با طبع آزمائیهای بعدی او در این زمینه، مثل بدل (1984)، سطحی و یک بُعدی جلوه میکند و با اینکه بسیاری از مضامین و شیوهها (از نحوه پیش رفت داستان گرفته تا چگونگی استفاده از مضمون «دوگانگی» و از کنترل دقیق نمای نقطه دید و شیوه پیوند آن با نمای عکسالعمل تا حرکت سیصد و شصت درجه بیپایان دوربین حول محور زوج اصلی) را از سینمای هیچکاک به عاریت میگیرد اما بیشتر این تأثیرپذیریها را در سطح به نمایش میگذارد. شاید بهتر باشد که مؤلف اصلی فیلم را هرمانِ بزرگ محسوب کنیم. در واقع به پیشنهاد او برای حفظ تأثیر حسی صحنه پایانی بود که دِ پالما فیلمنامه شریدر (که ماجراهایش تا سالهای دهه 1980 ادامه مییافت) را بهطور چشمگیری خلاصه کرد. سهم موسیقی استاد در پیشبرد روایت، خلق شخصیتها و مفهوم دادن به کنشها، بیش از میزانسن دِ پالما، بازیها و حتی فیلمنامه شریدر است.
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی مجلس خلیج فارس دولت سیزدهم دولت لایحه بودجه 1403 حجاب شورای نگهبان مجلس یازدهم محمدباقر قالیباف
قوه قضاییه تهران هواشناسی سیل شهرداری تهران بارش باران فضای مجازی آموزش و پرورش سلامت دستگیری شورای شهر تهران پلیس
خودرو قیمت دلار قیمت خودرو کارگران سایپا دلار ایران خودرو بازار خودرو قیمت طلا مالیات بانک مرکزی تورم
تلویزیون رسانه سریال مقام معظم رهبری سینمای ایران سینما تئاتر موسیقی فیلم بازیگر رسانه ملی کتاب
ناسا سازمان سنجش شورای عالی انقلاب فرهنگی
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس روسیه نوار غزه عربستان اوکراین ترکیه
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان تراکتور تیم ملی فوتسال ایران فوتسال باشگاه استقلال بازی وحید شمسایی باشگاه پرسپولیس لیگ برتر
هوش مصنوعی اینترنت تبلیغات اپل فناوری همراه اول ماه آیفون گوگل روزنامه ایرانسل
داروخانه ویتامین کاهش وزن دیابت خواب طول عمر چاقی سلامت روان فروش اینترنتی دارو بارداری