حق با احمدی نژاد است

سخنان اخیر دکتر احمدی نژاد در جمع طلاب خراسان، اگرچه اولین نمونه از اظهارات اینچنینی او نبود، اما بیش از همه موارد قبلی، بازتاب و اعتراض بدنبال داشت. در میان معترضان به سخنان رئیس جمهور تعدادی از روحانیون سرشناس از دو جناح رقیب – اصلاح‌طلبان و اصولگرایان – وجود دارند و همین امر ثابت می‌کند که برای بیان این اعتراضات، هیچ‌گونه انگیزه جناحی وجود نداشته است. شدت اعتراضات به سخنان احمدی‌نژاد در حدی بود که برخی رسانه‌های حامی رئیس جمهور ناچار شدند برای انحراف افکار عمومی از ابعاد این اظهارات، به سوژه‌های دیگر متوسل شوند و شاید بهترین سوژه‌ برای آنها، حمله به خاتمی و اعتراض‌های بی سابقه نسبت به او بودتا علاوه بر انحراف اذهان از سخنان اخیر رئیس جمهور، پیشاپیش به خاتمی در مورد احتمال حضور در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری – سال ۸۸ – نیز هشدار داده شود. اما به نظر می رسد نگرانی‌از پیامدهای منفی اظهارات رئیس جمهور در حدی است که هیچ سوژه‌سازی نتوانسته است منتقدان را از پیگیری تذکرات خود منصرف سازد. اکنون با گذشت چند روز از پخش تأخیری سخنرانی رئیس جمهور توسط صدا و سیما، تا حدودی از موج انتقادات کاسته شده و لـذا نگـارنـده ترجیح می‌دهد برخلاف دیدگاه همه منتقدان، به حمایت از رئیس جمهور – و نه اظهارات او – بپردازد. رئیس جمهور در سخنرانی اخیر خود ضمن طرح این موضوع که <هر جا می‌رویم دست قدرتی را مــی بـیـنـیـم> اظهـار داشتـه اسـت: <هـر کسـی به امام دل بدهد، امام از زبان او حرف می‌زند و مدیریتش می‌کند.> وی در همین سخنرانی جزئیات سفر خود به نیویورک را تحت مدیریت امام زمان <عج> دانسته است.
اکنون باید سوال کرد منتقدان به کدام بخش از سخنان احمدی‌نژاد اعتراض دارند؟ شاید مهمترین اعتراض متوجه این بخش از سخنان رئیس جمهور باشد که بسیاری از اقدامات خود از جمله حوادث سفر سال گذشته به نیویورک را <تحت مدیریت امام زمان عج> دانسته است. البته اگر منتقدان به این ادعا اعتراض کرده باشند، حق با آنهاست. زیرا بسیاری از اقدامات انجام شده در سال‌های اخیر را نمی‌توان موجب شادی وجود نازنین حضرت ولی عصر <عج> دانست. مثلاً آیا کسی می‌تواند تقویت برخی دولت‌ها – که درصورت موفقیت، اشـاعـه دهـنـده ایدئولوژیهای ضد دینی همچون مارکسیسم هستند – را اقدام <امام زمان پسند> بداند؟ آیا اتهام افکنی‌های مکرر و بی حد و مرز در تریبونهای عمومی را می‌توان در راستای رضایت و نستجیر بالله مدیریت حضرت ولی عصر <عج> دانست؟ آیا تصمیماتی کـه بـه اذعان مشترک اصولگرایان و اصلاح‌طلبان، موجب افزایش فشار بر اقشار ضعیف جامعه شده است را می‌توان نمونه‌ای از هدایت آسمانی و تایید موعود آخر الزمان برشمرد؟ قطعاً پاسخ همه این سوال‌ها منفی است. اما می‌توان از زاویه دیگر به موضوع نگریست. این زاویه، بررسی واقعیات جامعه ایران است. امروز برخی تکروی‌های ‌ ‌ دولت و محدود شدن حوزه مشاوره دولت نهم به افرادی مشخص، شرایطی فـراهم کـرده اسـت که برخی از حامیان دولت نیز زمزمه‌های اعتراض را به فریاد تبـدیل کرده‌اند. این افراد بخش قابل توجهی از نابسامانی‌های اقتصادی را ناشی از نحوه تصمیم‌سازی و تـصـمیـم‌گیـری در دولـت نهـم مـی‌داننـد. اصـرار رئیس جمهور و حلقه مشاوران نزدیک او به پیگیری بعضی از امور، در سه سال اخیر وضعیتی ایجاد کرده است که برخی از موثرترین اعضای کابینه هم در نیمه راه ناچار به قطع همراهی با دولت شده‌اند و گروهی دیگر نیز اعتراضات خود را با زبان بی‌زبانی مطرح می‌کنند.
اما حقیقت آن است که آنچه بر مردم می‌گذرد – و در برخی از مــــــوارد، بـــسـیـار تـاثـرانگیـز اسـت – در برابر امیدهایی که به آینده وجود دارد همچنین نسبت به حرکت همراه با نشاط نخبگان ایرانی، قابل تحمل است. آیا امید به آینده و دست نکشیدن جوانان و نخبگان از تلاش مستمر – علیرغم کثرت بی‌مهری‌ها و تنوع نگرانی‌های ناشی از مکانیزم تصمیم‌گیری دولت نهم – جز در سایه عنایت الهی و دعای امام زمان میسر مـی‌بـاشـد؟ پـس مـی‌توان گفت اگر از این زاویه به سخنرانی اخیر بنگریم حق با احمدی‌نژاد بوده است. همچنین احمدی‌نژاد حق دارد که از اعتراضات اخیر، دچار تعجب شود، زیرا قبل از این نیز ادعاهایی بزرگ و حتی بزرگ‌تر از ادعاهای اخیر مطرح شده، اما هیچ کس اعتراض نکرده است.
راستی سخن امروز احمدی نژاد غیرقابل هضم است یا اظهارات او پس از بازگشت از سفر نیویورک که: <نتایجی که خداوند از سفر نیویورک به ما داد به اندازه بزرگی خود خدا وسعت داشت>؟ اگر قرار باشد کسی تعجب کند یا از نگرانی برخود بلرزد، کدام سوژه نگران کننده‌تر است: ادعای جاری شدن سخنان امام زمان <عج> از زبان مسئولان محترم اما جایزالخطای دولت نهم یا سکوت در برابر نقل این سخن نسنجیده که <اگر قرار بود بعد از پیامبر اسلام <ص> پیامبری بیاید، او احمدی‌نژاد بود>؟ پس رئیس جمهور حق دارد که اکنون در برابر سیل اعتراضات دچار تعجب شود، همانطور که حق دارد که با نگاهی عمیق به برخی روش‌های مدیریتی در دولت نهم، عنایت‌الهی و ادعیه خیرامام زمان <عج> را پشتوانه ملت ایران برای عبور از گردنه‌های باقیمانده از گذشته و موانع ایجاد شده در سـال‌هـای اخـیر بداند. اگر از این زاویه به موضوع نگریسته شود، احتمالاً منتقدان هم مانند نگارنده حق را به احمدی‌نژاد خواهند داد.

منبع : روزنامه آفتاب یزد