راشمور - RUSHMORE

سال تولید : ۱۹۹۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : باری مندل و پل شیف
کارگردان : وس آندرسن
فیلمنامه‌نویس : اوئن ویلسن و آندرسن
فیلمبردار : رابرت یومن
آهنگساز(موسیقی متن) : مارک مادرزباف
هنرپیشگان : بیل مورای، آلیویا ویلیامز، جیسن شوارتسمن، سیمور کاسل، برایان کاکس، میسن گمبل و سارا تاناکا
نوع فیلم : رنگی، ۹۳ دقیقه


̎ماکس فیشر̎ (شوارتسمن)، پسر پانزده سالهٔ نامتعارف، سال دهم دبیرستان راشمور درس می‌خواند. او نوجوانی است بی‌بضاعت، که رؤیاهای بزرگ در سر دارد و عاشق کارهائی است که ربطی به درس و مشقش ندارند: او سردبیر روزنامه و سال‌نامهٔ مدرسه و باشگاه‌های نجوم، زبان‌های فرانسه و آلمانی، ... کاپیتان تیم شمشیربازی و مدیر برنامه‌های نمایش مدرسه است. ̎ماکس̎ ضمناً یک دروغ‌گوی قهار است و به همه می‌گوید که پدرش (کاسل) جراح مغز است، در حالی‌که آرایش‌گر است. ̎ماکس̎، ناغافل، دل‌باختهٔ ̎خانم کراس̎ (ویلیامز)، معلمهٔ مدرسه می‌شود؛ و از طرف دیگر با ̎آقای بلوم̎ (مورای)، تاجر میلیونر و عجیب و غریب دوست می‌شود که او نیز ̎خانم کراس̎ را دوست دارد. این مثلث عشقی، وقتی پیچیده‌تر می‌شود که ̎ماکس̎ زیر بار این مسئله نمی‌رود که جواب رد دادن‌های ̎خانم کراس̎ به سن و سال او ربط دارد. در نهایت، نمره‌های پائینش در امتحانات، باعث اخراجش از مدرسهٔ راشمور می‌شود. در حالی‌که زندگی ̎ماکس̎ در حال فروپاشی است. مجبور می‌شود دست از افکار بچه‌گانه‌اش بردارد و پیامدهای اعمال و دروغ‌هایش را بپذیرد. او خود را بیش از پیش غرق فعالیت‌های خارج از درسی می‌کند و امیدوار است با به روی صحنه بردن جاه‌طلبانه‌ترین نمایش مدرسه‌ای شهر، به رستگاری دست یابد...
● راشمور کلیشهٔ فیلم‌های نوجوانان در دههٔ ۱۹۹۰ را کنار می‌زند و تبدیل به اثری صادقانه و عاطفی دربارهد بلوغ می‌شود. اگرچه داستان در دههٔ ۱۹۹۰ می‌گذرد، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان حال و هوای غریب و شمایل‌شکنانهٔ دهه‌‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ را زنده می‌کنند. ̎ماکس̎ به شکلی کمیک و مشتاقانه سرپیکو (سیدنی لومت، ۱۹۷۴) و جنگ ویتنام را روی صحنهٔ تئاتر بازسازی می‌کند. ترکیب‌بندی‌های وایداسکرین، و تغییر آنی سرعت فیلم و حرکات دوربین، سرزندگی موج نوی سینمای فرانسه و آمریکا را به یاد می‌آورد. فیلم به دلیل هوشمندی و اصالتش اثر قابل توجهی به شمار می‌آید. مورای در نقش میلیونری مأیوس که در وجود ̎ماکس̎ ، نوجوانی خود را می‌بیند، یکی از بهترین بازی‌هایش را ارائه می‌دهد. شوارتسمن هم در نقش نوجوانی نابغه عمل می‌کند.