تاریخ انجمن قلم

انجمن جهانی قلم نهادی است غیرسیاسی و غیردولتی که اعضای آن را صاحب‌قلمان کشورهای مختلف جهان تشکیل می‌دهد. انجمن جهانی قلم سال ۱۹۲۱ میلادی در لندن و به همت خانم داوسن اسکات تاسیس شد. پیشبرد همکاری‌ فکری و تفاهم میان نویسندگان، ایجاد یک انجمن جهانی از نویسندگان با تاکید بر نقش محوری ادبیات در پیشرفت فرهنگ جهانی و دفاع از موجودیت و بقای ادبیات در برابر تهدیدهای متعدد جهان امروز از جمله اهداف این انجمن بین‌المللی است. مراکز «پن» در آغاز کار به اروپا محدود بود. اما در سال ۱۹۲۶ امکان گردهمایی‌ نویسندگان ۱۵ کشور در برلین فراهم آمد. امروز «پن» حدود ۱۴۰ مرکز در ۹۱ کشور دارد. در میان نخستین اعضای پن نام‌هایی مانند جوزف کنراد و جرج برناردشا دیده می‌شود.
عضویت «پن» برای تمام نویسندگانی که آثار چاپ شده دارند، صرف‌نظر از ملیت، زبان، نژاد، رنگ پوست و مذهب آزاد است. آناتول فرانس، پل والری، توماس مان و بند‌تو کروچه برای موجودیت یافتن و فعالیت «پن» تلاش بسیار کردند. نام بسیاری از برندگان جایزه نوبل و نیز نویسندگان برجسته کشورهای سراسر جهان در میان اعضای «پن» دیده می‌شود. آلبرتو موراویا،‌هاینریش بل، آرتور میلر، پی‌یر امانوئل، گئورگی کنراد و ماریو بارگاس‏یوسا از جمله رئیسان «پن» بوده‌اند. بالاترین ارگان «پن» مجمع نمایندگان است که با شرکت یک نماینده از هر مرکز به هنگام کنگره سالانه «پن» تشکیل می‌شود و علاوه بر انجام وظایف عادی‌اش به برگزاری جلسات فرهنگی و بحث‌های ادبی می‌پردازد تا «پن» بتواند با برانگیختن ذهن و تخیل اعضا به پیشبرد آرمان‌های‏اش نائل شود.

منبع : روزنامه اعتماد ملی