قرار و مدار آدم‌های بالغ - CONSENTING ADULTS

سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : هالیوود پیکچرز
کارگردان : آلن ج. پاکولا
فیلمنامه‌نویس : ماتیو چاپمن
فیلمبردار : استیون گلادبلات
آهنگساز(موسیقی متن) : مایکل اسمال
هنرپیشگان : کوین کلاین، مری الیزابت، مسترآنتونیو، کوین اسپیسی، ربکا میلر، فارست ویتاکر، ا.گ. مارشال و کیمبرلی مکالخ
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۰ دقیقه


ـ ̎ریچارد پارکر̎ آهنگساز (کلاین)، هنگام پیاده‌روی صبحگاهی با ̎ادی̎ (اسپیسی)، همسایهٔ جدیدشان که مشاور مالی است، آشنا می‌شود. ̎ادی̎ او و همسرش، ̎پریسیلا ̎ (مسترآنتونیو) رابه شام دعوت می‌کند. آنان در آنجا با ̎کی̎ (میلر)، همسر ̎ادی̎ آشنا می‌شوند. روز بعد، موقع دوچرخه‌سواری، ̎ادی̎، ̎ریچارد̎ و ̎پریسیلا ̎ را به پیک‌نیک آخر هفته دعوت می‌کند و به او می‌گوید که ̎ریچارد̎ باید بیشتر اهل ریسک کردن باشد و برای اثبات نظرش، با دوچرخه مستقیماً به طرف یک کامیون می‌راند. آنان آخر هفتهٔ خوبی را می‌گذرانند. وقت بازگشت، ̎ادی̎ که پی برده، ̎ریچارد̎ بیست و پنج هزار دلار قرض دارد، به او پیشنهاد کمک می‌دهد. بعداً در حالیکه ̎ریچارد̎ و ̎پریسیلا ̎ با اتوموبیل از گاراژ خانه‌شان بیرون می‌آیند، با ̎ادی̎ تصادف می‌کنند. چند هفته بعد، ̎ادی̎ فاش می‌کند که این کار را به خاطر گرفتن پول بیمه کرده و چکی به ̎ریچارد̎ جسد ̎کی̎ را پیدا می‌کند که با یک چوب بیس‌بال به قتل رسیده و ̎ادی̎ او را متهم به قتل می‌کند. هیچ‌کس حرف‌های ̎ریچارد̎ را باور نمی‌کند. در زندان، وکیل ̎ریچارد̎ به او پیشنهاد می‌کند که اتهام را بپذیرد و در همان حال ̎پریسیلا ̎ اعلام می‌کند که دیگر حاضر به ادامهٔ زندگی با او نیست. ̎ریچارد̎ با وثیقه آزاد می‌شود و در خانه، با ̎دیوید̎ (ویتاکر)، یک بازرس بیمه ملاقات می‌کند. ̎ریچارد̎ وقتی می‌فهمد ̎ادی̎ یک بیمهٔ غرامت مضاعف یک و نیم میلیون دلاری برای ̎کی̎ گرفته بوده، به کلبه‌ای که ̎ادی̎ مدعی بوده هنگام ارتکاب جنایت در آنجا سر می‌کرده، می‌رود ولی صاحب کلبه او را با تهدید، رد می‌کند. در مسافرخانه‌ای‌، ̎ریچارد̎ صدای ̎کی̎ را از رادیو می‌شنود و مطمئن می‌شود که ̎کی̎ زنده است و زنی شبیه به او را به قتل رسانده‌اند. ضمناً پی می‌برد که صدا، هفتهٔ پیش ضبط شده بود است. ̎دیوید̎ به ̎ریچارد̎ خبر می‌دهد که ̎ادی̎ و ̎پریسیلا ̎ یک کلینیک توانبخشی باز کرده‌اند. ̎ریچارد̎ خودش را به کلینیک رسانده و از ̎پرسیلا ̎ قول می‌گیرد که نوار ̎کی̎ را برای ̎ادی̎ بگذارد. ̎ادی̎ منکر می‌شود که صدا به ̎کی̎ تعلق دارد و نوار را می‌شکند. ̎ریچارد̎ و ̎دیوید̎ پی می‌برند که ̎کی̎ در هتل ساوانا اقامت دارد. اما در آنجا، ̎کی̎ ادعا می‌کند که از نقشه‌های ̎ادی̎ بی‌خبر بوده است و کمی بعد ̎ریچارد̎ با جسد ̎کی̎ روبه‌رو می‌شود. ̎ریچارد̎ به خانهٔ ̎ادی̎ و ̎پریسلا ̎ می‌رود و پلیس برای دستگیری‌اش سر می‌رسد. ̎پریسیلا ̎ که فهمیده‌ ̎ادی̎ در ساوانا بوده، خیال فرار دارد ولی ̎ادی̎ منتظرش است. ̎ریچارد̎ و ̎ادی̎ گلاویز می‌شوند. درست هنگامی که ̎ادی̎ می‌خواهد ̎ریچارد̎ را بکشند، ̎پریسیلا ̎ با چوب بیس‌بال به سرش می‌زند. بعدتر در حالیکه ̎پریسیلا ̎ و ̎ریچارد̎ در اتوموبیلشان در ترافیک گیر کرده‌اند، به داستان خودشان از رادیو گوش می‌کنند.
ـ تریلرهای روان‌شناختی بدون ارجاع، به آلفرد هیچکاک کامل نمی‌شوند. در این فیلم زن ̎مرده‌̎ ای که به زندگی باز می‌گردد، چشمکی است به سرگیجه (۱۹۵۷) و نماهای مکرر نگاه کردن از پنجره، اشاراتی به پنجرهٔ عقبی (۱۹۵۴). وام گرفتن از سرگیجه صرفاً اقدامی احترام‌آمیز است، ولی ارجاع‌های مربوط به پنجرهٔ عقبی اساسی‌ترند چون چشم‌چرانی عنصر محوری قصه است: ̎ریچارد̎ چیز ممنوع را می‌طلبد، در حالیکه ̎ادی̎ به کمک مشاهدهٔ ضعف‌های قربانیانش نقشهٔ خود را عملی می‌کند. با این حال تدوین سرسری صحنه‌های ̎تماشا ̎ با داستان این نکته را بیش از حد موکد می‌کند. ترکیب چاپمن نویسنده، که فیلم تریلر اروتیک و غریب قلب نیمه شب (۱۹۸۸) کار او بود، و پاکولای کارگردان، که بهترین اثرش در این حیطه کلوت (۱۹۷۱) بوده، می‌توانست به ثمر بنشیند، ولی قصهٔ چاپمن تنها تا نیمی از فیلم رمق دارد و تماشاگر را می‌کشاند. قرار و مدار آدم‌های بالغ هرگز به راستی با اضطراب، احساس گناه یا ترس رودررو نمی‌شود چون مرتب یک گام از خودش فاصله می‌گیرد ـ و به این ترتیب همدلی با شخصیت‌های اصلی را مشکل می‌سازد: مثل بسیاری تریلرهای معاصر، بسیار بیشتر در خلق تنگنا موفق است تا در رفع آن.