رهبری از کاندیدای خاصی حمایت می‌کند؟

از جمله افتخارات و سربلندی‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی در گذشته و حال، بهره‌گیری از رهنمودهای امام راحل(ره) و مقام معظم رهبری بوده است که همیشه و در همه حال، کلید سعادت فعلی نظام و راهگشای مشکلات آینده آن بوده است. این رهنمودها و هدایت‌های رهبر کبیر انقلاب و حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای فارغ از آن‌که در چه مورد و با نگاه به چه مصداقی بیان شده است، نتیجه مشترکی را همواره به همراه داشته و آن تحکیم مبانی جمهوری اسلامی و تثبیت آرمان‌های اولیه انقلاب بوده است. همین جایگاه سبب شده تا علاوه بر نص صریح قانون اساسی و نگاه ویژه قانونگذار به مقام رهبری به عنوان عالی‌ترین مقام مملکتی، جایگاه عمومی و اجتماعی این بزرگواران به عنوان آخرین ملجا و پناهگاه مشکلات و مسائل نظام و مردم حفظ و تقویت شود.
در این‌باره باید این را نیز مدنظر داشت که محبوبیت و جایگاه رفیع رهبری انقلاب، همواره محرکی بوده است تا همگان سعی در نزدیک کردن خود به افکار و منویات ایشان داشته و از سوی دیگر، خود را برابر با خواسته‌های رهبری تطبیق و تکمیل کنند. اما آنچه مهم و باید مدنظر باشد این نکته است که در کنار چنین علاقه و ارادتی که به منظور نزدیک شدن و متابعت از فرامین و رهنمودهای رهبر انقلاب صورت می گیرد، خروجی و نتیجه ماجرا به گونه‌ای رقم نخورد که خدای نخواسته خلاف منویات مقام رهبری و عالی‌ترین مقام مملکتی باشد.
اظهارنظرهای حضرت امام(ره) در زمان حیات خویش و نیز بیانات حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای در دوران حاضر درباره شخصیت‌ها و گروه‌های گوناگون، از موضوعاتی است که باید با همین احتیاط و دقت به آن نگریسته و آن را مورد مداقه قرار داد. یعنی همان‌گونه که حضرت امام(ره) فرمودند که «ملاک حال فعلی افراد است»، باید بهره‌برداری و استفاده از مواضع و اظهارات رهبران انقلاب، به سمت و سویی در جریان باشد که منطبق با ملاک‌ها و معیارهای خود آن بزرگواران بوده و خدای نکرده نتیجه‌ای خلاف خواست ایشان عاید و واصل نشود.
آنچه مد نظر نویسنده این نوشتار است، خصوص اظهارات رهبر انقلاب درباره جناب آقای دکتر احمدی‌نژاد است که چند صباحی است پس از بیانات مقام معظم رهبری و سخنرانی‌های معظم‌له در حمایت از دولت نهم با برخی حواشی و نکات حایز اهمیت همراه شده که برای زدودن برخی پیرایه‌ها و انعکاس بعضی گلایه‌ها و درددل‌های دلسوزان انقلاب و رهبری، نکاتی چند شایان توجه و تذکر است:
نخست) دقت در سیره امام خمینی(ره) و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای گواه خوبی است بر آن‌که این بزرگواران با توجه به روش و منش اسلامی و الهی خود تا زمانی که مدیری به طور طبیعی و قانونی و با حمایت مردم و مسئولان و در راستای اهداف و آرمان‌های انقلاب اسلامی بر سر کار است حمایت خود را تمام‌قامت از او و مجموعه‌اش ابراز دارند، مضاف بر این‌که احیانا نکات و مسائلی را نیز ممکن است برای بهتر شدن امور و رفع نقایص به طور علنی یا خفا تذکر دهند. اما اصل بر این بوده که جنبه حمایتی از شخصیت‌های مملکتی و حکومتی در خدمت اهداف و منویات نظام و انقلاب، همیشه و همه‌جا غالب بر انتقاد و تذکر بوده است.
غور در متون فقهی و قانونی و حقوقی نظام مقدس جمهوری اسلامی به خوبی نشان می‌دهد چنین حمایتی نه تنها مطلب علی‌حده و تعجب‌برانگیزی نیست، بلکه شیوه‌ای خدا و شرع‌پسندانه است که با هدف احترام به آرای مردم و نیز حمایت از خدمتگذاران نظام و کشور که ملبس به لباس خدمت و عبادت هستند، صورت می‌گیرد.
به عبارت واضح‌تر، حمایت از مدیر حی و حاضر، طبیعی و روالی است معمولی و این‌که مدیری مفتخر به لباس حمایت و عنایت رهبری کشور قرار نگیرد باید به دنبال رفع مشکلات و نواقص خود باشد و یا اگر ادامه فعالیتش، مورد مخالفت رهبری باشد، باید کناره‌گیری کند و یا مقامات و مراجع ذیصلاح، از ادامه مسئولیت وی، جلوگیری کنند.
دوم) عملکرد مدیران و دولتمردان در هر دوره، به ضمیمه شرایط خاص کشور و نیز اوضاعی که به طور استثنایی و یا در وضعیت حساس عارض بر منطقه و نظام می شود از موارد و آیتم هایی است که سبب می شود تا حمایت های رهبری در مرحله ظهور و بروز، شدت و ضعف خود را نشان دهد و این سوای این است که ممکن است دولت و یا مجموعه‌ای با توجه به عملکرد خود و شرایط موجود، حمایت بیش از پیشی را بطلبد که فهم و اظهار چنین مواضعی تنها و تنها در صلاحیت شخص مقام معظم رهبری است که بنا به تشخیص خود، چگونه و در کجا چنین موضع یا اظهاراتی را بر زبان بیاورند.
سوم) اصلی‌ترین وظیفه بر عهده دولت و مدیرانی که مورد حمایت رهبری قرار می‌گیرند سعی در ملاک‌یابی و به دست آوردن عواملی است که سبب اظهار و بیان حمایت خاص از سوی حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای می‌شود و به نظر می‌رسد مهمترین کار در وهله اول به دست آوردن خاستگاه چنین عنایت‌هایی و از آن مهمتر، عمل به منویات معظم‌له در برآورده کردن آن خواسته‌ها و به دست آوردن رضایت غایی ایشان است.
چهارم) اظهارات رهبر انقلاب مانند آنچه در دانشگاه علم و صنعت و در فضایل بزرگانی که از این دانشگاه به جامعه و فضای سیاسی و مدیریتی کشور وارد شده‌اند بیان کردند که در نتیجه ذکر خیری نیز از ریاست محترم جمهور شد و نیز دیگر حمایت‌های معظم‌له از آقای احمدی‌نژاد و دولت نهم از مواردی است که دقیقا باید با عینک موارد ذکر شده بدان نگریسته و بر آن عمل شود.
یقینا حامیان دولت محترم نهم به خوبی بر این نکته واقفند که حمایت‌های رهبر انقلاب از مدیران طراز اول نظام، دقیقا باید در همان چهارچوب و زمان و مکانی که حمایت صورت می‌گیرد، مورد برداشت و استفاده قرار گیرد و الا تسری دادن عنایات و حمایت‌های رهبری از دولت در یک یا چند حوزه به تمامی حوزه‌ها و زمان‌ها، امری است که یقینا هیچ‌گاه مورد رضایت رهبری نبوده و خود مقامات ارشد دولت نیز چنین داعیه‌ای ندارند.
برای روشن‌تر شدن موضوع، ذکر این نکته ضروری است که حمایت‌های رهبر معظم انقلاب از آقای دکتر احمدی‌نژاد، به عنوان دومین مقام اجرایی کشور و رئیس جمهوری اسلامی ایران صورت می‌گیرد نه به عنوان یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری دهم. در نتیجه بهره‌برداری‌هایی که از این‌گونه حمایت‌ها و مواضع مقام معظم رهبری برای محدود کردن حضور رقبا و نیز اصلی و بی بدیل نشان دادن کاندیدایی خاص صورت می‌گیرد، مطلبی نادرست و به نوعی سوءاستفاده تلقی شود.
پنجم) حافظه تاریخی مردم و مسئولان در این باره می تواند کمک بسیار شایان توجهی کند. حمایت رهبر انقلاب و تعریف و تمجید از دیگر شخصیت‌ها که احیانا در معرض کاندیداتوری ریاست‌جمهوری دهم نیز می‌باشند، در زمان مسئولیت آنان و یا به مناسبتی که پیش آمده، حکایت از این دارد که تعریف از یک مسئول در زمان مسئولیتش، تبلیغ از یک کاندیدا نبوده و یا علیه دیگر کاندیداها نمی‌باشد و چنین استفاده‌ای از تأکیدات رهبری، جفای به ایشان و جمهوری اسلامی در میدان انتخابات است. به عنوان مثال، مقام معظم رهبری درباره آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی می‌فرمایند: «خدا را شکر که اراده و رأی ملت عزیز، بار سنگین امانت و مسئولیت الهی را بر دوش توانای مردی بزرگ از فرزندان اسلام و حوارییّن امام عظیم الشان(قدس سره)، عالمی مجاهد و فقیهی اسلام شناس و سیاستمداری هوشمند و مدیری دردآشنا و دلسوز قرار داد. شخصیتی که پرونده‌ی تلاشش در راه خدا و مجاهدتش برای حاکمیت دین و اعلای کلمه اسلام، حتی پیش از نخستین روزهای شروع نهضت آغاز شده و سرگذشت رنجها و سختی ها و فعالیتهای کم نظیر را در خود گنجانیده است» و نیز «انصافاً وضع ایشان ( هاشمی رفسنجانی)، اظهر من الشّمس است و فایده‌ی ایشان برای انقلاب و اسلام، برای همه واضح و روشن میباشد. حمایت از این دولت، مضاعفاً واجب و لازم است» و «... البته خوب؛ برای شخص من، هیچ کس آقای هاشمی رفسنجانی نخواهد شد؛ اما امیدواریم برای ملت بشود ...».
همچنین عنایت رهبری نظام به حجت‌الاسلام و المسلمین خاتمی در طول هشت سال ریاست‌جمهوی و عبارات و اظهارات گوناگون دیگری که در حمایت از مدیران عالی‌رتبه نظام بیان شده، مانند: « الحمدا... آقای خاتمی رئیس جمهور محترم و عزیز ، توان و دیگر شرایط لازم را برای این مسؤولیت عظیم دارا هستند و تمامی بخشهای دولت باید با فرماندهی ایشان فعالیت و حرکت کنند». «در این مدت کشور شاهد تلاش جدی، پرحجم و سخت دولتمردان بود که نتیجه آن پیشرفتهای فراوان در عرصه های مختلف صنعتی، کشاورزی، علمی، فن آوری و خدمات است که این توفیقات از حافظه ملت ایران زدوده نخواهد شد و قطعا نزد خداوند متعال دارای پاداش و اجر خواهد بود. یکی از نکات مثبت دولت آقای خاتمی، سرزنده بودن و تلاش و فعالیت اعضای دولت تا لحظات آخر است» و «تدین و نجابت ذاتی آقای خاتمی از امتیازات برجسته ایشان است و رئیس جمهور در این هشت سال ضمن زحمات و تلاش متراکم، در مواجهه با حوادث مختلف صبر و تحمل کرد». هیچ‌گاه نباید این اشخاص و حامیان آنان را به این اندیشه رهنمون شود که این حمایت‌ها را دستاویزی برای فعالیت‌های انتخاباتی آینده خود قرار دهند. اگر رویه اشتباه در پیش گرفته شده از سوی برخی حامیان دولت از سوی دیگر مدیران طراز اول نظام مد نظر قرار گیرد آنها نیز با اتکا به حمایت‌های سابق، فعالیت‌های لاحق خود را توجیه و از آن بهره برداری انتخاباتی می‌کنند.
ششم) از افتخارات نظام جمهوری اسلامی و الطاف خدا بر بنیانگذار انقلاب، حضرت امام خمینی(ره)، جایگاه ولایت فقیه و حضور و وجود ولی فقیه در راس ارکان نظام است. به همین دلیل این موهبت الهی متعلق به تمامی اقشار، گروه‌ها، احزاب، مردم و دسته‌جات گوناگون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی است. در نتیجه مصادره به مطلوب کردن مواضع رهبری انقلاب و معطوف کردن نظرات و عنایات معظم‌له علاوه بر این‌که ظلم به همه مردم و گروه‌های کشور می‌باشد، آبی است که در آسیاب دشمن ریخته می‌شود.
چراکه شأن رهبری را در حد حمایت از مدیران و دولتمردان مقطعی پایین آورده و موجب می‌شود دشمنان نظام چنین تبلیغ کنند که کلان‌نگری و دوراندیشی در برخی اظهارات رهبری لحاظ نشده است و حال این‌که دوست و دشمن بر ژرف‌نگری و دوراندیشی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای اعتراف داشته و باید دوستان و حامیان انتخاباتی آقای احمدی‌نژاد توجه کنند که چنین ظلم مضاعفی به ویژه در شرایط حساس کنونی بر جامعه و مسئولان آن نباید جاری و ساری شود.
هفتم) دستاویز دیگری که از چنین تعابیر و تفاسیری برداشت شده و خود به خود به اذهان مردم و حتی مخالفان نظام خطور می کند این است که درجایی که خود رهبر انقلاب بر دوری از تبلیغات زودرس انتخاباتی تاکید و آن را سفارش می کنند اگر تعابیر حامیان دولت از سخنان رهبری مبنی بر استفاده انتخاباتی از آن، درست باشد، نتیجه این می شود که رهبری خود بر خلاف فرمایشات خویش اقدام به حمایت زود رس انتخاباتی از کاندیدایی خاص کرده‌اند. چنین تضادی در مواضع حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به هیچ وجه سابقه نداشته و از ساحت مبارک ایشان نیز به دور است.
فارغ از این‌که سابقه نداشته که حتی در حساس‌ترین شرایط و زمان‌ها رهبری معظم از کاندیدای خاصی حمایت کرده و یا منویات خود را در پشتیبانی یا عدم پشتیبانی از آن کاندیدا علنی و ظاهر کنند.
نهایتا این‌که مصالح جمهوری اسلامی و دیدگاه‌های رهبر معظم انقلاب اسلامی و منافع مردم در این است که انتخابات ریاست‌جمهوری آینده، در فضایی آزاد و سالم و با شور و نشاط و مشارکت حداکثری برگزار شود و طرفداران آقای احمدی‌نژاد و گروه‌ها و احزاب طرفدار یا متمایل به ایشان، مجاز نیستند با سوءاستفاده از حمایت‌های رهبری از رئیس‌جمهور فعلی و دولت نهم، فضا را برای دیگران تنگ و شرایط رقابتی انتخابات را بر هم زنند. چرا در شرایطی که نظام و رهبری و قانون اساسی و همه سازوکارهای قانونی نظام، سعی در برگزاری انتخاباتی آزاد و رقابتی دارند، عده‌ای می‌خواهند به افکار عمومی و به ویژه متدینین القا کنند که رأی ندادن یا حمایت نکردن از احمدی‌نژاد و معرفی حمایت از کاندیدایی دیگر در انتخابات، مخالف با نظر رهبری است؟ هرگز چنین نیست. هر کسی در انتخابات ریاست‌جمهوری اسلامی شرکت می‌کند و سهمی در گرم کردن تنور انتخابات و افزایش مشارکت دارد، به معنی وفاداری به نظام و قانون اساسی آن و ارکان این نظام به ویژه اصل مترقی ولایت فقیه است و برابر دانستن طرفداری از ولایت و رأی به یک کاندیدای خاص خاص، بزرگترین ظلم به نظام و رهبری و مردم است که عملی ناپسند و غیرخداپسندانه است.

امیرعلی امیری