زندگی پردرد و محنت زنان در دنیای امروز

آنچه که بیش از هر چیز نگران‌کننده است، روند رو به رشد خشونت و انجام رفتارهایی بربرگونه و وحشیانه علیه زنان است. در سراسر تاریخ بشریت، هرگز ما شاهد چنین وضعیت تکان‌دهنده و مصیبت‌باری نبوده‌ایم. نسل‌کشی، پاکسازی نژادی، جنگ، تروریسم، شکنجه، نقض حقوق بشر، روی کار آمدن دولت‌های نظامی، تجاوز به عنف به عنوان یک سلاح جنگی، سربازان کودک، ایدز، ابولا، گرمایش جهانی، قحطی، خشکسالی‌های باورنکردنی. چگونه می‌توان در برابر این همه فجایع مقاومت نمود؟ هر چند زنان دنیای ما ناگزیر به مقاومت در چنین شرایطی هستند. زنان آسیب‌های این دنیای بی‌رحم را بر بدن‌هایشان مشاهده و تحمل می‌کنند، به این امید که روزی بدن‌هایشان قدرتمندتر و مقاوم‌تر گردد آنان رؤیای جهانی را در سر دارند که در آن به زنان احترام می‌گذارند و سرانجام آنان می‌توانند به جایگاه حقیقی خود دست یابند.
‌● زنان در محاصره- میانمار / برمه:
دولت حاکم محدودیت‌های زیادی را برای بوداییان ایجاد نموده است. زنان برمه‌ای در ۱۸ سال اخیر، با انواع شکنجه و ضرب و شتم و آوارگی و تحقیر روبه‌رو بوده‌اند.
● دارفور / سودان:
در این منطقه، بیش از ۰۰۰/۴۰۰ انسان قتل‌عام شده‌اند. ۰۰۰/۵۰۰/۲ نفر دیگر آواره گردیده‌اند. غم‌انگیزترین واقعیت این جنگ، به استفاده گسترده از تجاوزات جنسی به زنان و کودکان به عنوان یک حربه جنگی باز می‌گردد. در این منطقه، از تجاوزات جنسی به عنوان ابزار نسل‌کشی‌ها و پاکسازی‌های نژادی دولتی بهره برده می‌شود.
● عراق:
در سایه یک جنگ طولانی، بیش از ۰۰۰/۰۰۰/۲ آواره به وجود آمده‌اند. زنان و کودکان، آسیب‌پذیرترین افراد به شمار می‌روند که در اردوگاه‌ها و خیابان‌ها باید به زندگی بپردازند.
● جمهوری چچن:
در سال‌های اخبر، ۵۰۰/۷ سرباز روسی کشته شده‌اند. ۰۰۰/۴ شهروند غیرنظامی را هم بیافزاییم؛ اما آمار واقعی، از مرگ حدود ۰۰۰/۱۰۰ غیرنظامی به ویژه زنان و کودکان حکایت دارد. سازمان ملل در سال ۲۰۰۷ میلادی گزارش داد که از ۳۳ میلیون متقاضی پناهندگی در سراسر دنیا، بیش از نیمی از آنها زن و کودک هستند.
● نگاهی به مهم ترین شیوه‌های خشونت‌ علیه زنان:
اگر از تجاوزات جنسی صرف‌نظر کنیم، باید به مسأله کودکان سرباز و جدا شدن آنان از مادرانشان اشاره نماییم. هم اینک در ۳۵ کشور، بیش از ۰۰۰/۳۰۰ سرباز کودک مشغول جنگ هستند. رویدادهای اتفاق افتاده در جمهوری خلق کنگو را باید یک فاجعه بی‌سابقه به شمار آوریم. گزارش اخیر روزنامه «نیویورک تایمز» و اختصاص تیتر اول آن به این جنگ، نفس‌های بسیاری را در سینه‌هایشان حبس نموده است. در این کشور، هم اینک زنان بسیاری وجود دارند که به دلیل آسیب‌های فراوان وارده ناشی از تجاوزات جنسی،‌ دیگر قابل درمان نیستند. یکی از این زنان می‌گوید: ما نمی‌دانیم چرا چنین بدرفتاری‌هایی روی می‌دهد، اما یک چیز را می‌دانیم... همه این کارها برای نابودی زنان انجام می‌شود.» از سوی دیگر، خانم دکتر موکویگ می‌گوید: «در شهر شابوندا، حدود۷۰ % زنان، مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته اند... در بیمارستان این شهر، من همه روزه ۶ عمل جراحی ترمیم ضایعات تجاوزات جنسی را انجام می‌دادم... بر روی همه تخت‌های بیمارستان، من شاهد انبوهی از زنان بودم که بر پشت خوابیده، پیچ و تاب می‌خوردند، به سقف اتاق‌ها می‌نگریستند و کیسه دفع ادرار خود را در کنار خویش داشتند.»در این منطقه پرآشوب، تجاوز به زنان در مقابل چشمان شوهرانشان، یک عمل عادی برای شکستن روحیه مردم به شمار می‌رود. چنین اتفاقاتی در آفریقا سابقه‌ای طولانی دارد.
● در کشور فقیر هند نیز ما شاهد یک فاجعه انسانی تکان‌دهنده هستیم:
فزونی یافتن تعداد پسران به نسبت تعداد دختران و رشد تعداد سقط جنین‌های دختر که نسبت دختران و پسران را با تغییراتی بی‌همتا در دنیا روبه‌رو نموده است. سازمان عفو بین‌الملل، در گزارش اخیر خود به ابعاد این فاجعه جنسیتی اشاره می‌نماید. دولت هند اعلام نموده که در ۲۰ سال اخیر حدود ۱۰ میلیون نوزاد دختر، قبل و یا بلافاصله پس از تولد، توسط والدینشان به قتل رسیده‌اند. حتی در شهر دهلی نو، پایتخت هند، تعدادی از زنان، نوزادان دختر خود را پس از به دنیا آمدن با دست‌هایشان خفه می‌کنند! البته پزشکان هم در این جرایم شریک هستند. به عنوان مثال،‌ چندی پیش در چاه فاضلاب یک کلینیک پزشکی، صدها جنین دختر به دست آمد.
● پایانی بر این خشونت‌های غم‌انگیز:
کمیته نجات بین‌المللی (IRC) که از دیرباز در مناطقی که خشونت‌های انسانی روی می‌دهد، حضور دارد، تلاش برای حفظ زندگی زنان را در دستور کار خویش قرار داده است. در این کمیته که بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ عضو دارد و حدود ۸۰% اعضای آن را زنان داوطلب تشکیل می‌دهند و با استقرار پایگاه‌های خود در جوار مناطق پرآشوب، کمک‌های پزشکی و انسان‌دوستانه را به آنان می‌رسانند. هر چند این شرایط، استرس زیادی را برای آنان به وجود می‌آورد. ارائه کمک به زنان آسیب دیده در خشونت‌ها و زد و خوردهای مناطقی نظیر کوزوو، دارفور، لیبریا، گینه، سیرالئون، عراق، تایلند و اندونزی، در کانون توجه این کمیته قرار دارد. بی‌تردید از نقش مهم مردان نیز در کاهش آسیب‌های جسمی و روحی زنان نباید به سادگی چشم‌پوشی کرد. در اردوگاه‌های آوارگان، ما شاهد بدرفتاری‌هایی نظیر تجاوز جنسی، خشونت، حاملگی‌های ناخواسته، سوءاستفاده جنسی از کودکان و بردگی هستیم و خرید و فروش زنان و کودکان، یک فعالیت عادی به شمار می‌رود.
در بسیاری از نقاط دنیا، زنان تنها یک کالا به شمار می‌روند؛ اما خبر خوب این است که بسیاری از زنانی که در گذشته به عنوان قربانیان خشونت‌ها به شمار می‌رفتند، امروزه به رهبران محلی برنامه‌های سازمان‌های بین‌المللی حامی حقوق بشر تبدیل شده‌اند؛ اما با افزایش روزافزون اعمال خشونت‌های مختلف علیه زنان چه می‌توان کرد؟ آیا ریشه بسیاری از این بدرفتاری‌ها، در عدم نگرش برابر به زنان و مردان بازنمی‌گردد؟ و آیا با ارائه آموزش‌های مناسب به زنان و مردان، شاهد کاهش این سوءاستفاده‌های شرم‌آور نخواهیم بود؟بی‌تردید، در سایه اتحاد با یکدیگر، ما می‌توانیم این فجایع را متوقف نماییم.

نویسنده: پاتریکیا واسکوئز
محسن داوری
منبع: www.thewip.net