کمال‌الدین عبدالرزاق سمرقندی

جنسیت: مرد
نام پدر: جلال‌الدین اسحاق
تولد و وفات: (۸۱۶ -۸۸۷) قمری
محل تولد: هرات
شهرت علمی و فرهنگی: مورخ و شاعر
از رجال بزرگ عهد تیموری و از مورخان به‌نام آن عهد است. پدر او اهل سمرقند بود و در اردوی شاهرخ تیموری منصب قضا داشت. وی در نزد پدر با علوم ادبی و دینی آشنائی کامل پیدا کرد و در اثنای تحصیلات ، شرحی بر "رسالۀ" قاضی عضدالدین ایجی دربارۀ تحقیق معانی حروف و اسم اشاره و غیره آن ترتیب داد و به ‌نام شاهرخ مزین کرد و به‌همین سبب به دربار راه پیدا کرد. وی پیوسته از حمایت و تربیت شاهرخ برخوردار بود و از جانب همین شاه به‌عنوان سفیر دربار سلطان بیجان‌گر به هندوستان سفر کرد و پس از مراجعت به گیلان رفت. عبدالرزاق بعد از مرگ شاهرخ به‌دیگر شاه‌زادگان تیموری نیز خدمت نمود و در نهایت به‌ خدمت سلطان ابو سعید درآمد. عاقبت به‌ سمت شیخی خانقاه شاهرخی منسوب شد و در هرات درگذشت. اثر معروف و جاویدان وی "مطلع سعدین و مجمع بحرین" ، در دو جلد ، در تاریخ تیموریان ایران از عهد ابو سعید بهادرخان (م ۷۳۶ ق) تا جلوس سلطان حسین بایقرا (م ۸۷۵ ق) است. از دیگر آثار وی: "دیوان" شعر. در "الغریعه" از او با عنوان عبدالرزاق هروی نام برده شده است.

منبع : مطالب ارسالی