ابو محمد عبدالوهاب‌بن محمدبن عبدالوهاب فامی شیرازی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۴۱۴ -۵۰۰) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه ، محدث ، مدرس و مفتی معتزلی شافعی
از استان فارس و اهل شیراز بود. از طرف خواجه نظام‌الملک ، در ۴۸۳ ق ، برای تدریس در نظامیه به همراهی ابو عبدالله حسین‌بن محمد طبری به بغداد رفت ، پس هر یک از آنها یک روز در میان درس می‌گفتند ، ولی بعد از سالی عزل شدند. فامی از ابوبکر احمدبن حسن‌بن لیث و عبدالواحدبن یوسف قزّاز و علی‌بن بُندار حنفی و ابوزرعه احمدبن یحئی خطیب شیرازی حدیث نوشت. وی در جامع قصر املاءِ حدیث می‌کرد. عبدالوهاب انماطی و ابن ناصر از وی حدیث روایت کرده‌اند. فامی در شیراز درگذشت. او از بزرگان فرقه شافعی بود که حدود هفتاد اثر در هیجده شاخه علمی از خود به‌جای گذاشته است. از آثار وی: "تفسیر" ی بزرگ ، متضمن صد هزار بیت؛ "تاریخ‌الفقهاء"؛ کتاب "الآحاد".

منبع : مطالب ارسالی