ابونصراحمد بن محمد بن ساعد استوایی صاعدی نیشابوری

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۴۱۰ -۴۸۲) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: قاضی و محدث
او را قاضی‌القضات و رئیس نیشابور می‌خواندند و به شیخ‌الاسلام مشهور و به ابونصر استوائی معروف بود. از کودکی در دامان جدش ، قاضی صاعد ، پرورش یافت. حدیث را از جدش ، ‌ قاضی صاعد ، و پدرش ، قاضی ابوسعید ، و عمویش ، قاضی ابوالحسن صاعدی ، و قاضی ابوبکر حیری و ابوسعید صیرفی و ابوزکریا مزکّی و ابوالحسن بن عبدان فرا گرفت. او مجالس املای حدیث داشت و زاهر شحّامی و وجیه شحّامی و عبدالله‌بن‌فراوی خوارزمی و عبدالخالق‌بن زاهر از شاگردان وی بودند. وی در زمان سلجوقیان به‌صورت بزرگ‌ترین رهبر دینی شهر خویش درآمد. ابونصر صاعدی پس از یک بیماری سخت و کوتاه درگذشت و در نیشابور به خاک سپرده شد.

منبع : مطالب ارسالی